Έξι στροφές πριν το τέλος της σεζόν ο Άρης υπολείπεται τριών βαθμών από την κορυφή. Το back2back, συνεπώς, είναι μια ρεαλιστική προοπτική.
Οι διαφορές σε σύγκριση με πέρυσι είναι ότι
-μετά από τέσσερις αγωνιστικές στα πλέι οφ είναι τρίτος (και όχι πρώτος)
-οι διεκδικητές του του τίτλου είναι εν δυνάμει πέντε (και όχι τρεις)
-έχει δεχτεί γκολ σε κάθε παιχνίδι στα πλέι οφ (έξι ανέπαφες εστίες την περασμένη σεζόν)
Τι μπορεί να κάνει η «ελαφρά ταξιαρχία» καθ’ οδόν για την υπεράσπιση του τίτλου της; Οι αριθμοί είναι σαφείς και δείχνουν τους δύο δρόμους που ανοίγονται για την ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι.
Κάθε μία από τις 13 ανέπαφες εστίες του Άρη στο τρέχον πρωτάθλημα οδήγησε στην κατάκτηση των τριών βαθμών. Ιδού ο πρώτος δρόμος.
Στα 15 παιχνίδια που σημείωσε δύο ή περισσότερα τέρματα η «ελαφρά ταξιαρχία» μέτρησε 14 νίκες και μια ισοπαλία (σ.σ. το 2-2 με την Ομόνοια στο ΓΣΠ). Ιδού και ο δεύτερος.
Την περασμένη χρονιά η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι απέδειξε ότι μπορεί να τους συνδυάσει (έξι ανέπαφες εστίες, επτά παιχνίδια με 2+ γκολ στα πλέι οφ).
Με τα 5/6 της τρέχουσας σεζόν πίσω του, ωστόσο, ο Άρης παραμένει υπόχρεος της απόδειξης ότι μπορεί να σταθεροποιήσει σε τέτοιο επίπεδο είτε την αμυντική είτε την επιθετική του απόδοση.
Η άμμος στην κλεψύδρα, προκειμένου να αρχίσει να το πράττει, έχει αδειάσει. Η τώρα ή ποτέ.
