Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για την Εθνική Κύπρου και γενικότερα για τον γηγενή ποδοσφαιριστή.
Η ιστοσελίδα μας, αφουγκραζόμενη τις ανησυχίες του κόσμου, επικοινώνησε με έναν εν ενεργεία Κύπριο ποδοσφαιριστή ζητώντας του να παραθέσει την άποψή του από τη δική του οπτική γωνία. Το Sportime θεώρησε σωστό να ακουστεί και η γνώμη ενός ανθρώπου που πέρασε από τις Εθνικές ομάδες και αγωνίστηκε σε κάποιες ομάδες του νησιού μας.
Για ευνόητους λόγους δεν θα αποκαλύψουμε την ταυτότητα του ποδοσφαιριστή, όμως περνάμε απευθείας στο «ζουμί» και σας παραθέτουμε το κείμενο που ετοίμασε.
Αναλυτικά:
Τα μεγαλύτερα ερωτήματα των τελευταίων χρόνων. Γιατί η Εθνική δεν πηγαίνει καλά, γιατί δεν βγαίνουν πλέον Κύπριοι ποδοσφαιριστές; Τα δικά μου μεγάλα ερωτήματα είναι, γιατί δεν ρωτάνε εμάς τους ποδοσφαιριστές; Αν μας ρωτήσουν θα μας ακούσουν; Τι επιπτώσεις θα έχουμε αν ακούσουν αυτά που δεν θέλουν να ακούσουν; Σαν Κύπριος ποδοσφαιριστής θεωρώ ότι δεν είναι ένα το πρόβλημα αλλά αρκετά. Πρέπει επιτέλους να ακουστεί και η άποψη των ποδοσφαιριστών, να βρεθούν οι λύσεις και να είμαστε ξανά περήφανοι με βάση τις δυνατότητες μας σαν Εθνική Κύπρου. Θα πω τους δικούς μου προβληματισμούς που είναι προβληματισμοί των περισσότερων που αγαπούν αυτό το άθλημα και την χώρα μας.
- Ακαδημίες
Σε αυτές τις ηλικίες, σε ταλέντο δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τις υπόλοιπες χώρες. Το εκμεταλλευόμαστε όμως; Έχουμε εγκαταστάσεις για να βελτιώνονται σε αυτές τις ηλικίες; Στην Ισλανδία δημιούργησαν γήπεδα σε όλες τις άκρες της χώρας με ψηλές προδιαγραφές με ανοιχτή πρόσβαση σε όλους. Στην Κύπρο κάνουν 30 παιδιά προπόνηση στο μισό γήπεδο και 30 στο άλλο μισό και ας μην αναφέρω την ποιότητα των γηπέδων! Σε άλλες χώρες έχουν αθλητικά σχολεία που το μόνο που κάνουν είναι προπονήσεις και διάβασμα. Εμείς δεν μπορούμε;
- Β’ Ομάδες
Εδώ είναι που ξεκινούν τα μεγαλύτερα προβλήματα των Κύπριων ποδοσφαιριστών. Στις Β’ ομάδες αγωνίζονται ποδοσφαιριστές κάτω των 19 χρονών και το πρωτάθλημα 1ης κατηγορίας είναι από τα πρώτα σε μεγάλη ηλικία. Δεν χρειάζεται αρκετή σκέψη για να συνειδητοποιήσει κάποιος πόσο δύσκολο είναι να εμπιστευτούν και να στηρίξουν έναν 18χρονο σε ομάδες που οι περισσότεροι είναι 28+. Πόσο θα βοηθούσε αν υπήρχε πρωτάθλημα κάτω των 21;
Ακόμα ένα πρόβλημα, ίσως το μεγαλύτερο είναι ο στρατός. Πως είναι δυνατό ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής να κοιμάται 3 ώρες το βράδυ και την επόμενη ημέρα να μπορεί να προπονηθεί στο 100%; Πως μπορεί να κάνει έξτρα προπόνηση, που είναι το πιο σημαντικό σε αυτή την ηλικία για την εξέλιξη του; Τι επιπτώσεις έχει στο σώμα του με εντατικές προπονήσεις και 3 ώρες ύπνο;
- 1Η ομάδα
17 ξένοι στον κατάλογο Α και άπειροι στον κατάλογο Β; Αν αναλογιστεί κάποιος τον μέσο όρο ξένων ποδοσφαιριστών σε κάθε ομάδα, εύκολα θα αντιληφθεί ότι σε κάθε ομάδα έχουν περίπου 2 εντεκάδες ξένων ποδοσφαιριστών. Με απλά λόγια ο Κύπριος ποδοσφαιριστής είναι ξένος στην ίδια του την χώρα. Σκεφτείτε να εργάζεστε σε μια εταιρεία στην Κύπρο που έχει πχ 30 Ρώσους υπαλλήλους και οι Κύπριοι να είστε 4. Πως οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές θα νιώθουν σημαντικοί; Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ψυχολογίας, πως οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές θα έχουν την ψυχολογία να κάνουν την διαφορά όταν οι ίδιοι οι πρόεδροι των ομάδων τους τα ψηφίζουν αυτά τα μέτρα με τον αριθμό ξένων; Όταν ένας νεαρός ποδοσφαιριστής αγωνιστεί κάποια παιχνίδια για λίγα λεπτά, ακούω συχνά την φράση «δεν πήρε την ευκαιρία του» αλλά υπομονή και πίστη δεν του δείχνουμε σχεδόν ποτέ.
Θυμάμαι αρκετά καλά, κάποια στιγμή ήρθε στην Κύπρο ένας ξένος ποδοσφαιριστής με μεγάλο όνομα και βιογραφικό όμως κάθε παιχνίδι δεν ήταν αυτό που όλοι πίστευαν. Ο προπονητής της συγκεκριμένης ομάδας σε ΚΑΘΕ συνέντευξη τύπου έλεγε ότι χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί. Αυτό κράτησε περίπου για 3 μήνες και τον έδιωξαν. Την ίδια περίοδο ο ίδιος προπονητής έβαλε αλλαγή για 1η φορά έναν νεαρό Κύπριο ποδοσφαιριστή για 15 λεπτά ο οποίος δυστυχώς δεν ήταν αρκετά καλός. Ο προπονητής στην συνέντευξη τύπου είπε ότι δίνουμε ευκαιρίες στους Κύπριους αλλά δεν τις εκμεταλλεύονται. Δηλαδή ο Κύπριος ποδοσφαιριστής δεν χρειάζεται χρόνο να δείξει το ταλέντο του; Του αρκούν 15 λεπτά αλλά ο ξένος θέλει 10 παιχνίδια των 90 λεπτών; Ας εμπιστευτούν επιτέλους τους Κύπριους ποδοσφαιριστές και ας τους το δείξουν. Ας τους δώσουν την ίδια ψυχολογία και νοοτροπία που δείχνουν σε όλους τους ξένους που έρχονται στο πρωτάθλημά μας.
- Μικρές Εθνικές ομάδες
Έχουμε το μεγαλύτερο πλεονέκτημα από όλες τις χώρες, το οποίο είναι οι μικρές αποστάσεις μεταξύ των πόλεων. Το εκμεταλλευόμαστε; Καθόλου! Πόσο δύσκολο είναι να κάνουν οι ποδοσφαιριστές των εθνικών ομάδων 1 φορά την βδομάδα προπόνηση μαζί; Με αυτό τον τρόπο, θα είναι πιο κοντά ο ένας με τον άλλον, θα ξέρουν τι ζητά ο προπονητής και όταν θα πηγαίνουν στις πιο πάνω εθνικές, θα είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα.
Το μεγαλύτερο λάθος που γίνεται και κάπου εδώ έρχεται η απογοήτευση, γίνονται σωστές επιλογές με αντικειμενικά κριτήρια; Σε καμία περίπτωση κατά την γνώμη μου. Όλοι λίγο πολύ ξέρουμε περιπτώσεις κλήσεων που γίνονται με μη αγωνιστικά κριτήρια. Με ποια ψυχολογία θα συνεχίσει ένας 17χρονος ο οποίος αξίζει να είναι στην κλήση αλλά για συμφέροντα άλλων, να μην είναι στις επιλογές; Μόνο με σωστά εργαλεία αξιολόγησης ποδοσφαιριστών θα μπορούμε να δούμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
- Εθνική αντρών
Η δική μου άποψη είναι ότι όλα τα πιο πάνω δημιουργούν τις τόσες αποτυχίες στην Εθνική Ανδρών. Μαζί με τα πιο πάνω όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Εθνική Ανδρών είναι η οργάνωση και η συμπεριφορά της Ομοσπονδίας προς τους ίδιους της τους παίκτες. Ποια εμπιστοσύνη δίνεις στους Κύπριους όταν κάνεις διεθνή κάποιον που κατηγορούσε το ίδιο σου πρωτάθλημα; Πως γίνεται το 1/3 της εντεκάδας να μην ξέρει να τραγουδήσει τον Εθνικό μας Ύμνο; Και επειδή αναφέρθηκα στην οργάνωση, για παράδειγμα στην τελευταία κλήση πως γίνεται στις επιλογές να μην βρισκόταν ένας ποδοσφαιριστής (που κακός δεν βρισκόταν) αλλά επειδή τραυματίστηκε κάποιος άλλος , να παίρνει την τελευταία ημέρα κλήση και να τον βάζεις και βασικό; Για να τον βάζεις βασικό πάει να πει ότι τον θεωρείς καλύτερο την δεδομένη στιγμή από τους υπόλοιπους που έχεις αλλά δεν ήταν στην αρχική κλήση. Μήπως και εδώ γίνονται κλήσεις με συμφέροντα; Πιστεύω πως ναι και τα παραδείγματα για όσους αδικούνται πολλά!
Τα τελευταία χρόνια η Εθνική μας ομάδα αγωνίζεται με 5 αμυντικούς. Ποια ομάδα αγωνίζεται στο Κυπριακό πρωτάθλημα με 5 αμυντικούς; ΚΑΜΙΑ. Πως οι ποδοσφαιριστές με τόσες λίγες προπονήσεις που έχουν στην διάθεση τους με την Εθνική ομάδα θα μπορέσουν να εφαρμόσουν αυτά που θέλει ο προπονητής και κυρίως από την στιγμή που ο προπονητής δεν δουλεύει ποτέ στις προπονήσεις τον τρόπο που θέλει να αγωνιστούν;
Όπως είπα και πριν, η ψυχολογία είναι το Α και το Ω στο ποδόσφαιρο. Με ποια ψυχολογία θα παίξουν οι διεθνής όταν στην εντεκάδα έχει 8 αμυντικογενείς παίκτες; Ποιο μήνυμα δίνεις σαν προπονητής στους παίκτες; Εγώ σαν ποδοσφαιριστής το εκλαμβάνω σαν «πάμε και όσα πιο λίγα γκολ δεχτούμε». Με ποια ψυχολογία θα παίξουν όταν ακούν «αυτοί είμαστε, τόσο μπορούμε»; Όταν λες πριν το παιχνίδι για 2 ποδοσφαιριστές ότι δεν τους έφερες για να μην τους κουράσεις αλλά μετά λες για άλλον ο οποίος δεν ήρθε λόγω τραυματισμού ότι «και με ένα πόδι πρέπει να έρχεται».
Η Εθνική Ανδρών χρειάζεται ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Προπονητή με πάθος που να δείχνει στους παίκτες του από τον πάγκο ότι τους πιστεύει. Να δείχνει έτοιμος να μπει μαζί τους μέσα να παλέψει!
Αυτές είναι οι δικές μου απόψεις όπως και πολλών άλλων Κύπριων ποδοσφαιριστών που αφορούν τον Κύπριο Ποδοσφαιριστή και την Εθνική ομάδα. Τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν τώρα αλλά μπορούν στα επόμενα 4-5 χρόνια.
Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα από ΤΩΡΑ. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι , ΘΕΛΟΥΝ? Η απάντηση στα δικά μου μάτια είναι ΟΧΙ.
