Έκανε όσα εύκολα λάθη (σε μεταβιβάσεις) δεν έκανε στα προηγούμενα 17 παιχνίδια. Έκανε το χειρότερο της πρώτο 20λεπτο και είχε παθητικό ρόλο σχεδόν σε όλο το 2ο ημίχρονο, Παθητικός ρόλος που μεν μπορεί να εξηγηθεί ως διαχείριση αποτελέσματος, ήταν όμως και προϊόν μίας μέτριας μέρας.
Είχε μεγάλο στατιστικό μειονέκτημα στην κατοχή (μόλις 38%).
Και όμως με όλα αυτά, η Ομόνοια κέρδισε, δεν απειλήθηκε (βασικά εκτός από το 91') , κράτησε άλλο ένα παιχνίδι το μηδέν παθητικό. Πέτυχε δύο γκολ (δουλεμένη η φάση στο πρώτο), έκανε τέσσερις πολύ καλές ευκαιρίες. Εκεί λοιπόν που ζορίστηκε απάντησε με την ποιότητα της.
Υπερπήδησε έτσι ένα δύσκολο εμπόδιο, απέναντι σε μία ομάδα που είναι κατ' ομολογία πολύ επικίνδυνη (παράδειγμα τρανό ο αγώνας του 1ου γύρου). Και πήρε δίκαιη νίκη, όχι «χαριτωμένη», αλλά ουσιαστική.
Είναι αυτές οι νίκες που σου δίνουν ώθηση για το κάτι παραπάνω και που χαρακτηρίζουν τις πρωταγωνίστριες.
Η Ομόνοια συνεχίζει την εξαιρετική πορεία. Είναι πορεία υποψήφιας πρωταθλήτριας, παρόλο που η λέξη αυτή απουσιάζει από το επίσημο λεξιλόγιο της ομάδας.
Φυσικά και τα όποια αρνητικά της ημέρας θα αναλυθούν, είναι χαρακτηριστικό της φετινής ομάδας, εξ ού και δεν επαναλαμβάνονται μέχρι τώρα στο αμέσως επόμενο παιχνίδι.
