Σαφέστατα η Ομόνοια δεν μπορεί να "πνίγει" όλους τους αντιπάλους. Το έθεσε πολύ ορθά ο Μπεργκ αλλά στο χθεσινό παιχνίδι έπρεπε να το κάνει. Η Πάφος προερχόταν από μέτριες εμφανίσεις, κατέβηκε με 10 απουσίες. Ήταν παράλληλα ένα ματς που έπρεπε πάση θυσία να κερδίσει μετά τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες εφτά μέρες.
Αλλά δεν τα κατάφερε κάνοντας εμφάνιση μακράν των προηγούμενων. Σε τέτοια ματς όταν ζορίζεσαι θέλεις το εύκολο γκολ.
Η Ομόνοια δεν το έχει γενικώς. Και ας είναι ίσως η πιο δημιουργική ομάδα. Μόλις 23 τέρματα σε 16 αγώνες είναι μέτρια επίδοση. Φυσικά θα μπορούσε να κάθάριζε από τα 11 βήματα, αφού εδικαιούτο πέναλτι στο 84'. Όμως και πάλι το θέμα της μη επαρκούς αξιοποίησης των ευκαιριών δεν αλλάζει.
Υπάρχει πέρα από όλα αυτά, κατά την άποψη μας και θέμα βάθους. Χρειάζεται περισσότερη εσωτερική ετοιμότητα και σίγουρα ενίσχυση πέραν του ενός ποδοσφαιριστή. Με 12-13 παίκτες και μόνο δύο 6-8άρια τα ζόρια ίσως να είναι πιο συχνά. Ο Κατελάρης ήταν θετικός μετά από τόση αποχή, αλλά δεν είναι Ζόρντι. Άλλος είναι ο ρόλος του.
