Και όχι άδικα. Είναι αρκετοί οι λόγοι που δημιουργούν προβληματισμό, αγανάκτηση και κλίμα κριτικής προς τον πρόεδρο, Σταύρο Παπασταυρου. Λίγο η καθυστέρηση στις μεταγραφές, λίγο η αγωνιστική εικόνα της ομάδας σε όλα τα φιλικά παιχνίδια και αποκορύφωμα φυσικά, η πώληση του Χαράλαμπου Χαραλάμπους στον Άρη Λεμεσού.
Από πλευράς Ομονοίας γνώριζαν ότι το συμβόλαιο του υποσχόμενου μέσου ολοκληρώνεται το 2026 ωστόσο δεν έγινε ουσιαστική κίνηση ανανέωση του. Στην Ομόνοια, ειδικά αυτό το καλοκαίρι, λειτουργούν με τρόπο ο οποίος μόνο κακό κάνει αγωνιστικά στην ομάδα. Μεγαλύτερο πρόβλημα, οι ποιοτικές – ηχηρές μεταγραφές που για την ώρα, δεν έγιναν.
Αντίθετα, οι πωλήσεις ολοκληρώνονται με μεγαλύτερη ευκολία. Το είδαμε τον Ιανουάριο με τους Βέλικο Σίμιτς και Ανδρόνικο Κακουλλή, το βλέπουμε να γίνεται και τώρα με τον Χάμπο. Στην εξίσωση, βάζουμε και το γεγονός πως τουλάχιστον οι δύο πρώτοι, ποτέ δεν αντικαταστάθηκαν επάξια.
Το ζήτημα από εδώ και πέρα είναι ένα. Αν μπορεί ο Παπασταύρου να αλλάξει το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Μα φυσικά με την ενίσχυση του ροστερ με πρωτοκλασάτους παίκτες. Αυτούς που υποσχέθηκε εδώ και καιρό.
Για την ώρα, όμως, η κριτική του κόσμου είναι έντονη και αντίδραση δικαιολογημένη, με βάση όλα όσα γίνονται στην ομάδα της Λευκωσίας σε θέματα προγραμματισμού. Αν μπορεί να διαφοροποιηθεί το σκηνικό, θα το δείξει ο χρόνος και οι κινήσεις του προέδρου.
