Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Απόλλωνας ξέσπασε στο Παραλίμνι με μία…. καθαρή νίκη. Λέγοντας καθαρή εννοούμε την έκταση του σκορ, τον τρόπο με τον οποίο έκτισε την επιτυχία του, αλλά και το γεγονός ότι κράτησε ανέπαφη την εστία του.
Αυτό το μηδέν στην άμυνα σχολιάστηκε λιγότερο από ότι η «τριάρα» της επίθεσης. Είναι λογικό. Ο Απόλλωνας είναι εδώ και χρόνια επιθετική, επιθετικότατη ομάδα και όλοι ανέμεναν πως έστω και σε μία φάση αγωνιστικής κρίσης, θα… «ξεμπούκωνε».
Αν όμως η ομάδα της Λεμεσού θέλει να κάνει παρατεταμένη βαθμολογική αντεπίθεση, θα πρέπει να συνεχίσει από εκεί που έμεινε και στην άμυνα. Με όσο το δυνατόν λιγότερες παραβιάσεις και όσο το δυνατόν περισσότερα «μηδέν παθητικά»
Ήταν μόλις η 2η φορά σε 8 αγώνες, που ο Απόλλωνας δεν είδε τις αντίπαλες ομάδες να πανηγυρίζουν. Η αμέσως προηγούμενη ήταν απέναντι στην ΑΕΚ. Αυτή είναι ισοφάριση της χειρότερης του επίδοσης από τη χρονιά 13-14, από τότε δηλαδή που είναι μόνιμα πρωταγωνιστής και διεκδικητής.
Δύο μόλις «λευκές εστίες» είχε και προ διετίας (17-18).
Αλλά είχε σαν αντίβαρο την επίθεση του (18 γκολ στα πρώτα 8 ματς) που κάλυπτε το χάντικαπ. Στις υπόλοιπες χρονιές είχε κρατήσει ανέπαφη την εστία του σε: 13-14: 5 φορές, 14-15: 3 φορές, 15-16: 5 φορές, 16-17: 4 φορές και 18-19: 5 φορές
