Οι επαφές με υποψηφίους επενδυτές είναι σίγουρα σημαντικές για τον ΑΠΟΕΛ, συνάμα όμως και το… δέντρο, η μικρή εικόνα.
Ποια είναι η μεγάλη; Η κατακόρυφη, απότομη πτώση του συλλόγου από το ζενίθ στο ναδίρ. Η κατασπατάληση όλων των ευνοϊκών προϋποθέσεων που δημιούργησε η κατάκτηση του πρωταθλήματος τον Μάιο του 2024.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» επέστρεψαν στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ακολούθως εισήλθαν στην κύρια φάση του Κόνφερενς Λιγκ και διαχειρίστηκαν πόρους που θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν τη δυναμική που τους είχε προσπορίσει ο τίτλος.
Ένα χρόνο αργότερα, η ομάδα έχει ολοκληρώσει τη σεζόν δίχως τίτλο και ευρωπαϊκό εισιτήριο, η οικονομική κατάσταση είναι οριακή και η προοπτική τουλάχιστον ζοφερή.
Οι συνθήκες έχουν αλλάξει προς το (πολύ) χειρότερο και ακριβώς εδώ έγκειται η πρόκληση (και η υπέρβαση) εν όψει της νέας σεζόν.
Χωρίς να έχει ούτε έναν από τους «άσους» που κρατούσε πέρυσι, ο ΑΠΟΕΛ καλείται να πετύχει όσα δεν πέτυχε την περασμένη περίοδο.
Να κάνει χωρίς χρήμα και ευνοϊκές προϋποθέσεις όσα δεν έκανε με χρήμα και ευνοϊκές προϋποθέσεις.
Και, εφ’ όσον δεν προκύψει αλλαγή στο μετοχικό-ιδιοκτησιακό-διοικητικό μέτωπο, θα κληθεί να το κάνει με τους ίδιους ιθύνοντες.
Αυτό είναι το… δάσος.
