Κάποια στιγμή θα «καιγόταν»

Η αλήθεια είναι ότι η εμφάνιση του Άρη αλλά και πολύ περισσότερο η ήττα δεν ήταν κάτι που προκάλεσε τόσο τεράστια έκπληξη σε όσους παρακολουθούν τα τελευταία παιχνίδια της ομάδας της Λεμεσού, ιδιαίτερα μετά τη νίκη επί της Ομόνοιας.

Στις νίκες τόσο απέναντι στον Εθνικό Άχνας όσο και απέναντι στη Νέα Σαλαμίνα δεν έθελξε με την απόδοση της αλλά είχε την ουσία και πήρε τους βαθμούς. Θα μπορούσε ωστόσο με τις ευκαιρίες που της δημιούργησαν οι αντίπαλοι της πολύ εύκολα να τους χάσει. Ιδιαίτερα αυτούς της νίκης.

Από την στιγμή που δεν έμαθε όμως το μάθημα της, σήμερα απέναντι σε ένα σαφώς πιο ποιοτικό αντίπαλο από τις δύο προηγούμενες ομάδες το «πλήρωσε».

Σίγουρα θα περίμενε ο Σπιλέφσκι ότι θα ήταν ένα «κλειστό» παιχνίδι στο οποίο ο πιο κυνικός και ουσιαστικός θα κέρδιζε. Το τέλος του αγώνα βρήκε τις δύο ομάδες με τις ίδιες τελικές προσπάθειες αλλά την ΑΕΚ να κερδίζει με 2-0.

Όταν σε τέτοια παιχνίδια δεν μετατρέπεις τις δικές σου καλές ευκαιρίες σε γκολ, δεν μπορείς να περιμένεις ότι μπορείς να πάρεις κάτι από το παιχνίδι.

Η πρώτη ήττα του Άρη ήρθε ως επακόλουθο του γεγονότος ότι φαίνεται να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό στην παρουσία του Κβιλιτάια αλλά και της έλλειψης ενέργειας, φαντασίας και ρυθμού.

Παρά το γεγονός ότι το 2-0 ήρθε στο 58ο λεπτό, η ομάδα της Λεμεσού ουδέποτε έδειξε να αντιδρά ή να δείχνει ότι μπορούσε έστω να μειώσει το σκορ. Αντιθέτως έμοιαζε να συμβιβάζεται με αυτό το γεγονός.

Έχει αρκετή δουλειά να κάνει ο Σπιλέφσκι, ιδιαίτερα εφόσον θέλει να φτάσει την ασταμάτητη Πάφο FC που προπορεύεται ενώ την ίδια στιγμή νιώθει πλέον και την… «καυτή» ανάσα της ΑΕΚ πιο πίσω της. 

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο