Η Ανόρθωση, η οποία πήγε στη διακοπή του Σεπτεμβρίου μ’ έναν βαθμό από τις αναμετρήσεις με Ομόνοια Αραδίππου (0-0) και Απόλλωνα (1-2), έφτασε στη διακοπή του Οκτωβρίου με συγκομιδή επτά βαθμών από τα παιχνίδια με Πάφο, Ομόνοια, Εθνικό Άχνας και Νέα Σαλαμίνα.
Στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της περασμένης περιόδου ο σύλλογος της Αμμοχώστου είχε έξι βαθμούς περισσότερους και ήταν πρωτοπόρος, ωστόσο όσα άλλαξαν στη διάρκεια αυτών των 12 μηνών καθιστούν ανώφελη και αδόκιμη την εξαγωγή συμπερασμάτων από αυτήν τη σύγκριση.
Η «Κυρία», προφανώς, δεν έγινε σούπερ ομάδα ούτε αποτίναξε αδυναμίες ή κουσούρια που τη συντροφεύουν από την αρχή της σεζόν. Προϊόντος του χρόνου, ωστόσο, διαμόρφωσε ένα χαρακτηριστικό, το οποίο επιδιώκει να μονιμοποιήσει στην ταυτότητά της ως σύνολο.
Είναι εκεί, έτοιμη, οσάκις της εμφανίζεται η ευκαιρία να πάρει κάτι. Κόντρα στην Ομόνοια το παράθυρο ευκαιρίας ήταν η αποβολή του Στεπίνσκι. Το αξιοποίησε. Απέναντι στον Εθνικό πάλεψε και μετέτρεψε το 0-2 σε 2-2. Εκμεταλλευόμενη την κρίση στη Νέα Σαλαμίνα «καθάρισε» το παιχνίδι με τρία γκολ σε 12 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο.
Στην «Κυρία», από την αρχή της σεζόν, έχουν καταλογιστεί (δικαίως εν πολλοίς) μπόλικα. Τουλάχιστον ας της πιστωθεί αυτό.
