Τι Ευρώπη, τι Κύπρος;
Με μια εμφάνιση βγαλμένη από αυτές στα προκριματικά των διοργανώσεων της UEFA ο ΑΠΟΕΛ ηττήθηκε 3-1 από τον Εθνικό Άχνας στο ΓΣΠ δείχνοντας ότι τα προβλήματά του είναι περισσότερα και πιο σύνθετα απ’ ό,τι οι περισσότεροι θέλουν να πιστεύουν.
Το στραπάτσο στην πρεμιέρα των «γαλαζοκιτρίνων» στις εγχώριες διοργανώσεις «ακύρωσε» -οριστικά και αμετάκλητα- το timing στην αλλαγή προπονητή. Ο Νταβίντ Γκαγέγο αποδεσμεύτηκε και ο Ζοζέ Ντομίνγκεζ επέστρεψε, διότι η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ ήθελε να πάει στη διακοπή με το εισιτήριο για τη league phase του Γιουρόπα Λιγκ και με το πρώτο τρίποντο στο πρωτάθλημα ανά χείρας.
Εν τέλει, έμεινε με άδεια χέρια. Μεταξύ άλλων, επειδή ο νέος προπονητής ακόμη «ψάχνεται» -και σε ό,τι αφορά το στήσιμο της ομάδας και σε ό,τι αφορά τη μελέτη των αντιπάλων. Είθισται, σε περιπτώσεις αλλαγής τεχνικής ηγεσίας μεσούσης της περιόδου, να πιστώνεται στον νεοφερμένο προπονητή ότι ούτε προετοίμασε ούτε στελέχωσε την ομάδα.
Πρόκειται για μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως κάθε προπονητής, προτού αναλάβει μια τέτοια αποστολή, (οφείλει να) έχει μελετήσει το έμψυχο υλικό. Και έχει κρίνει πως αυτό διαθέτει προοπτική και ότι ο ίδιος είναι σε θέση να την κάνει να εμφανιστεί.
Ο Ντομίνγκεζ επιλέχθηκε, επειδή η ομάδα χρειαζόταν άμεσα αποτελέσματα και ο ίδιος ήξερε πού ερχόταν. Ούτε τα μεν ήλθαν, ούτε το δε επιβεβαιώθηκε στην πράξη. Και τα δύο του χρεώνονται ως ευθύνες, αφ’ ης στιγμής αποδέχτηκε την αποστολή-πρόκληση.
«Έχουμε αρκετή δουλειά να κάνουμε, ιδιαίτερα στη φυσική κατάσταση. Η ομάδα δεν δείχνει να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί. Όταν ένας παίκτης δεν είναι έτοιμος, επηρεάζει το πλάνο και δεν μπορεί να αγωνιστεί όπως θέλουμε».
Αν αυτές οι δηλώσεις είχαν γίνει την επομένη της ανάληψης των καθηκόντων του ή, εν πάση περιπτώσει, πριν το παιχνίδι με την RFS, ο Ντομίνγκεζ θα είχε πιστωθεί ότι διέγνωσε έγκαιρα μια προβληματική κατάσταση και τη δημοσιοποίησε με παρρησία, προκειμένου άπαντες να γνωρίζουν τι μπορούν και τι πρέπει να περιμένουν.
Μετά τον αποκλεισμό από τους Λετονούς και την ήττα από τον Εθνικό, ωστόσο, με αυτήν την «πετάω-την-μπάλα-στην-κερκίδα» υπερασπιστική (του) γραμμή δεν κερδίζει ούτε χρόνο ούτε πόντους. Μάλλον χάνει περισσότερους απ’ όσους άφησε η ομάδα του στο γήπεδο το βράδυ της Κυριακής.
