Ό,τι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο.
Την αλήθεια του στίχου βίωσε ο Απόλλωνας στην πρεμιέρα του στο νέο πρωτάθλημα, καθώς το -βάσει απόδοσης- «φτωχό» 1-0 υπέρ του στην ανάπαυλα μετατράπηκε σε 1-2 στο φινάλε του ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Με πλειάδα νέων προσώπων στο αρχικό τους σχήμα οι «κυανόλευκοι» έδωσαν ένα πρώτο δείγμα της αγωνιστικής φιλοσοφίας που επιχειρεί να τους εμφυσήσει ο Άντριαν Γκούλα. Στρωτό, γρήγορο, επιθετικό ποδόσφαιρο, κατοχής και πρωτοβουλίας.
Με λίγο περισσότερη αποτελεσματικότητα ο λεμεσιανός σύλλογος θα είχε αποκτήσει πιο ευρύ προβάδισμα στο πρώτο ημίχρονο κι ενδεχομένως να είχε φτάσει και στη νίκη.
Αν κάτι οφείλει να προβληματίσει, είναι η σχετική μικρή αντίσταση στις αναποδιές. Το χαμένο πέναλτι, η αποβολή, το χαμένο τετ α τετ αποδείχθηκαν μη διαχειρίσιμα για τον Απόλλωνα, μολονότι έπαιζε στην έδρα του.
Θέμα που πρέπει να απασχολήσει επίσης είναι ότι τα τέρματα του αντιπάλου ήλθαν από στημένες μπάλες, στις οποίες θεωρητικά ήταν πιο εύκολο να υπάρξει καλύτερη οργάνωση στην άμυνα -ακόμη και με παίκτη λιγότερο.
Η ήττα από τους Λαρνακείς ξύπνησε θύμησες από την αντίστοιχη γκέλα στην πρεμιέρα της περασμένης περιόδου, όταν οι «κυανόλευκοι» έμειναν στο εντός έδρας 1-1 με τον Οθέλλο.
Ήταν η πρώτη από μια σειρά «στραβοπατημάτων» στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» που έφεραν στο τέλος της σεζόν την ομάδα να έχει περισσότερες ήττες απ’ ό,τι νίκες (7-6) στο «σπίτι» της.
Είναι το σενάριο, του οποίου η επανάληψη πρέπει πάση θυσία ν’ αποφευχθεί.
