Αντί πρώτος, τρίτος -και με την απόσταση από την τέταρτη θέση μικρότερη (+2) απ’ ό,τι η αντίστοιχη από την κορυφή (-3)!
- «Έβγαλε» τα μάτια του μόνος του, προβλημάτισε και έβαλε επιπλέον πίεση πάνω του
- Μεγάλη ατυχία και απαρηγόρητος ο Στρούσκι!
Ο Άρης εισήλθε στη διακοπή για τις εθνικές ομάδες (αν όχι στριμωγμένος στα σχοινιά, σίγουρα) καίρια πληγωμένος. Στο «Στέλιος Κυριακίδης» ο πρωταθλητής δεν εμφάνισε ούτε ένα από τα στοιχεία που μια εβδομάδα πριν τον είχαν οδηγήσει στην επικράτηση επί του ΑΠΟΕΛ.
Ακόμη και χωρίς το ανόητο και αχρείαστο πέναλτι που έδωσε ο Μπένγκτσον η «ελαφρά ταξιαρχία» φάνταζε απίθανο να πάρει κάτι περισσότερο από την ισοπαλία. Ο εκνευρισμός του Αλεκσέι Σπιλέβσκι μετά το τέρμα του Τάνκοβιτς ήταν αυτός ενός προπονητή που ξέρει τι πρέπει να κάνει, αλλά δεν μπορεί. Δεν ήταν προϊόν άγνοιας για το τι(ς) πταίει, ήταν όμως προϊόν αδυναμίας αναστροφής της κατάστασης.
Σε σύγκριση με την περασμένη περίοδο ο Άρης δεν έχει την ίδια ροή και ταχύτητα στην ανάπτυξή του, δεν έχει την ίδια δημιουργικότητα και παραγωγικότητα, δεν έχει την ίδια σταθερότητα απόδοσης.
Η ομάδα καταβάλλει το βαρύ τίμημα για την ευρωπαϊκή επιβάρυνση (για τους Γιαγκό και Μαγιαμπέλα και αυτήν του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής), την πώληση του Μπαμπίκα, τις διαρκείς υποχρεωτικές αλλαγές στην άμυνα.
Μα πάνω απ’ όλα, σε αυτήν την κρίσιμη καμπή πληρώνει την απουσία δύο βασικών γραναζιών στον άξονά της: των Στρούσκι και Κοκόριν, ήτοι δύο παικτών ικανών να αυξομειώσουν το ρυθμό και να ανοίξουν το παιχνίδι ανάλογα με τις απαιτήσεις.
Το τεράστιο κενό τους αντικατοπτρίζεται στις επιδόσεις της ομάδας τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Ο αήττητος στα πρώτα πέντε ντέρμπι (3-2-0) πρωταθλητής έχει μόλις τρεις νίκες στα τελευταία εννέα παιχνίδια με ομάδες του Top6 (3-1-5).
Δεν είναι τυχαίο πως και οι τρεις νίκες του σε αυτό το διάστημα ήλθαν σε παιχνίδια που σημείωσε δύο τέρματα (2-0 την Ομόνοια, 2-1 την Ανόρθωση και τον ΑΠΟΕΛ), δεν είναι τυχαίο πως στο ίδιο διάστημα έμεινε τρις «άσφαιρος» και άλλες τρεις φορές σημείωσε μόλις ένα γκολ.
Ουδόλως συμπτωματικά επίσης η «ελαφρά ταξιαρχία» που είχε δύο ανέπαφες εστίες στα πρώτα ντέρμπι, στα τελευταία εννέα έχει μόλις μία και στα πιο πρόσφατα έξι ούτε μία!
Ο Σπιλέβσκι δεν χρειάζεται παπά να του πει ποιο είναι το πρόβλημα της ομάδας του, χρειάζεται όμως μια πραγματικά σπουδαία έμπνευση για να «μακιγιάρει» τις ανορθογραφίες που προκύπτουν από την απώλεια των Κοκόριν και Στρούσκι.
