Τρεις διαδοχικές ήττες, τέσσερις στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές, στις οποίες η ομάδα έμεινε «άσφαιρη» τρεις φορές και πέτυχε μόλις δύο γκολ.
Δεν χρειάζονται περισσότερα για να καταδειχθεί πως μετά τις πρώτες δύο νίκες στη σεζόν η καμπύλη φόρμας της ΑΕΛ είναι ξεκάθαρα καθοδική.
Ούτε αυτό ούτε η διακοπή θα ήταν επαρκείς αφορμές για αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, αν η εικόνα της ομάδας δεν ήταν τόσο απογοητευτική.
Στη σχεδόν εξάμηνη θητεία του στον πάγκο ο Χρίστος Χαραλάμπους καθοδήγησε τους «γαλαζοκιτρίνους» σε 18 παιχνίδια (5-5-8, 17-24 γκολ), ωστόσο το κριτήριο δεν είναι οι αδιάφορες αναμετρήσεις στα πλέι άουτ της περασμένης περιόδου, αλλά η απόδοση του συνόλου που ο ίδιος στελέχωσε και προετοίμασε για την τρέχουσα σεζόν.
Και το κοντέρ μετά από επτά αγωνιστικές γράφει πως η ΑΕΛ εμφανίζεται σταθερά ασταθής, ανεπαρκώς δουλεμένη, δίχως ξεκάθαρη αγωνιστική φιλοσοφία και την απαιτούμενη ενίσχυση από τους νεοφερμένους.
Μόνον πέντε ομάδες έχουν χειρότερο παθητικό από το δικό της, μόνον τρεις έχουν πετύχει λιγότερα τέρματα από αυτήν. Η πορεία θα δείξει, αν οι δυνατότητες του ρόστερ της μέχρι εκεί φτάνουν.
Είναι όμως ήδη πασιφανές πως οι «λέοντες» χρειάζονται έναν προπονητή που να μπορεί να τους καθοδηγήσει με στιβαρό χέρι. Έναν που θα εμπνεύσει ηρεμία και σιγουριά, θα ξέρει επακριβώς τι να κάνει, θα δώσει σαφείς εντολές και ταυτότητα στην ομάδα.
Η εύρεση και πρόσληψή του είναι η ζαριά που θα καθορίσει την έκβαση της σεζόν για την ΑΕΛ.
