Δύο νίκες και ισάριθμες ισοπαλίες σε τέσσερις αγωνιστικές φέρνουν την Ομόνοια στο +2 από το αντίστοιχο χρονικό σημείο της περασμένης περιόδου.
Η ισοπαλία με την ΑΕΛ άφησε την κυπελλούχο δίχως νίκη και στο δεύτερο εκτός έδρας παιχνίδι της στο πρωτάθλημα, ωστόσο η γεύση που άφησε το 0-0 στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» ήταν πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη του 3-3 κόντρα στην Καρμιώτισσα.
Οι «πράσινοι» είναι σε θέση να δημιουργήσουν δυναμική και προοπτική από την αρχή του μαραθωνίου και να βάλουν τις βάσεις για ένα πολύ καλύτερο πλασάρισμα από αυτά της περασμένης διετίας.
Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό, ωστόσο, είναι η αυξημένη συγκέντρωση και πιο αποτελεσματική τιθάσευση των αντιδράσεών τους στη διάρκεια των αγώνων τους. Τέσσερις αποβολές στα τελευταία πέντε παιχνίδια είναι μείζον ζήτημα, ιδίως από τη στιγμή που έρχονται στις αναμετρήσεις με ισοϋψείς αντιπάλους.
Κόντρα σε Μίντιλαντ (1-5) και ΑΠΟΕΛ (2-1) το «τριφύλλι» είχε μείνει με δέκα από τα μισά του πρώτου ημιχρόνου, απέναντι στην ΑΕΛ (0-0) από τις αρχές του δευτέρου μέρους.
Όταν κυνηγάς μεγαλεπήβολους στόχους, η προσφορά αριθμητικού πλεονεκτήματος στον αντίπαλο ισοδυναμεί με το να πυροβολείς τα πόδια σου. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα καταβάλεις το τίμημα.
Ο Σωφρόνης Αυγουστή καλείται να δημιουργήσει το πλαίσιο, μέσα στο οποίο η ομάδα του δεν θα αυτοϋπονομεύεται και δεν θα αυτοπαγιδεύεται. Το καθαρό μυαλό και το κρύο αίμα, όταν η μπάλα «καίει», είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των πολύ καλών ομάδων και των επιτυχημένων ομάδων.
