Γυαλίζει το κύπελλο, αλλά δεν είναι χρυσός

Η Ομόνοια πήρε ένα τρόπαιο, ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, έσωσε μία χρονιά. Tην 2η συνεχόμενη. Με την μόνη διαφορά ότι δεν έχει εξασφαλισμένη θέση σε ομίλους. Δεν έχει επίσης τον ορθάνοιχτο δρόμο που είχε στην Ευρώπη το Καλοκαίρι του 2021.

Θα πρέπει να ιδρώσει σε τρεις προκριματικούς και κυρίως να έχει το ποδοσφαιρικό εκτόπισμα για να πρωταγωνιστήσει στο πρωτάθλημα. Τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια, το μαξιλαράκι των ομίλων, αλλά και οι λάθος εκτιμήσεις στην δόμηση του ρόστερ (στους υφιστάμενους και νεοφερμένους παίκτες), δημιούργησαν ομάδες περιορισμένων δυνατοτήτων, Εξού και οι τραγικές πορείες στο πρωτάθλημα, όπως και η πενιχρή συγκομιδή στους ομίλους.

Πίσω λοιπόν από την λάμψη του τροπαίου και των πανηγυρισμων, υπάρχει η ανάγκη ορθολογιστικής, ψυχρής και κυρίως εύστοχης (από τεχνικής άποψης) προσέγγισης.

Το τι είδους ομάδα μπορεί να φτιάξει ο Αυγουστή είναι δεδομένο. Πόσοι χωράνε από τους ποδοσφαιριστές στο πλάνο αυτό, αλλά και γενικώς σε οποιοδήποτε πλάνο είναι ένα ζητούμενο.

Η Ομόνοια ξεκινά με ένα πλεονέκτημα που δεν έχει καμία ομάδα. Έχει σημαντικό αριθμό κυπρίων, καλών κυπρίων με πολλά λεπτά συμμετοχής, άρα αυτόματα κερδίζει σε βάθος.

Το θέμα είναι οι ξένοι σε όλες τις γραμμές. Είναι λογικό να υπάρξουν αλλαγές στο κέντρο της άμυνας. Είναι σημαντικό να γίνει εκτίμηση των κεντρικών χαφ και των χαρακτηριστικών τους (η συμμετοχή στην επίθεση και τα πατήματα στην περιοχή). Τα άκρα της επίθεσης, ήταν το μέγιστο πρόβλημα (σε βάθος καλών επιλογών)  ακόμη και πριν αποχωρήσει ο Μπρούνο. Και εννοείται χρειάζεται ένας επιθετικός συγκεκριμμένων χαρακτηριστικών και επιπέδου.

Είναι πολλές οι αποφάσεις και ελάχιστα τα περιθώρια λάθους. Και δεν θα είναι εύκολο το παζλ, αφού στην μέση μπορεί να υπάρχουν και συμβόλαια.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο