Το… παρήγορο για τον ΑΠΟΕΛ είναι πως δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ ή μακριά για να βρει πρωταθλήτρια ομάδα που δεν είχε νίκη μετά από έξι αγωνιστικές στα πλέι οφ.
Μόλις την περασμένη περίοδο ο Απόλλωνας εισήλθε στη β’ φάση ακριβώς με τα ίδια αποτελέσματα που έχουν αυτή τη στιγμή οι «γαλαζοκίτρινοι» (0-5-1), αλλά έκοψε πρώτος το νήμα, μολονότι «έσπασε» το ρόδι μόλις την όγδοη αγωνιστική και έκλεισε τη διαδικασία με μόνο δύο νίκες (2-6-2).
Εδώ εξαντλούνται οι ενθαρρυντικές πτυχές της σύγκρισης. Διότι την περίοδο 2021/22 οι «κυανόλευκοι» είχαν σκοράρει περισσότερο από τον ΑΠΟΕΛ (5-3 γκολ) και διατηρούνταν στην πρωτοπορία της κούρσας για τον τίτλο.
Η ομάδα του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, στον αντίποδα, πετυχαίνει κατά μέσο όρο μισό τέρμα ανά παιχνίδι και έχει υποχωρήσει στη δεύτερη θέση. Το -3 είναι η μεγαλύτερη απόσταση από την κορυφή που είχε μετά την 22η αγωνιστική, όταν είχε βρεθεί στο -4 από την ΑΕΚ.
Απέναντι στην ουραγό του ομίλου και βαθμολογικά αδιάφορη Ομόνοια απέτυχε εις διπλούν να πανηγυρίσει και πλέον έχει τέσσερα παιχνίδια απέναντι σε αντιπάλους που -ένεκα κυρίως της δικής του… καθίζησης στα πλέι οφ- έχουν αποκτήσει εξ ίσου ισχυρό κίνητρο με τον ίδιο.
Ότι ο Νο1 ανταγωνιστής του για τον τίτλο, Άρης, έχει καταφέρει -μέσα σε έξι αγωνιστικές- να συγκεντρώσει εννέα βαθμούς παραπάνω, είναι ασφαλώς ένα θέμα.
Ότι σε περίπτωση ήττας από την Πάφο θα τεθεί εν αμφιβόλω ακόμη και η έξοδος στην Ευρώπη, δείχνει το πρόβλημα στην πλήρη και πραγματική του διάσταση.
