Η δεύτερη ήττα του Απόλλωνα στη β’ φάση και υπό τον Μπογκντάν Αντόνε ήταν copy-paste με την πρώτη -κι ας μη γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ματιά.
Όπως στο 0-1 κόντρα στον Άρη, έτσι και στο 0-1 από την Πάφο, οι «κυανόλευκοι» ήταν πιο δραστήριοι, δημιουργικοί και απειλητικοί μέχρι να παραβιαστεί η εστία τους. Και λιγότερο, όταν βρέθηκαν να κυνηγούν στο σκορ.
Όπως και στο παιχνίδι με την «ελαφρά ταξιαρχία», έτσι και σε αυτό με τους «γαλάζιους», ο Ρουμάνος τεχνικός των πρωταθλητών παρεκτράπηκε. Προ τριών εβδομάδων είχε αναδείξει σε μείζον ζήτημα την εκτέλεση ενός πλαγίου από λάθος σημείο, απόψε βγήκε εκτός εαυτού σε ένα φάουλ που καταλογίστηκε εις βάρος της ομάδας του.
Η -δια στόματος Μάρκο Μπαρούν- απολογία του μετά τον αγώνα κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν ακυρώνει την πραγματικότητα πως, όταν η ομάδα του τον χρειαζόταν στη θέση του και με κρύο αίμα, εκείνος ενήργησε ως θερμοκέφαλος. Το τίμημα ήταν βαρύ -και για τον ίδιο και για τους παίκτες του.
Σε μια ναρκοθετημένη (από τις πολυάριθμες γκέλες στην α’ φάση) προσπάθεια βαθμολογικής αντεπίθεσης στα πλέι οφ, ο Απόλλων δεν είχε περιθώριο λάθους, αλλά υπέπεσε στο ίδιο εις διπλούν.
Και από τον Άρη και από την Πάφο δέχτηκε δύο υπερβολικά εύκολα και «φτηνά» γκολ. Και στις δύο περιπτώσεις φάνηκε η απουσία εναλλακτικού πλάνου, όταν το πράγμα στραβώνει.
Οι πρωταθλητές επιτέθηκαν μαζικά και με λύσσα, αλλά αποδείχθηκε ότι η ανατροπή δεν ήθελε κόπο, αλλά τρόπο. Και οι «κυανόλευκοι» δεν τον είχαν.
Στα δύο τελευταία εντός έδρας παιχνίδια τους οι πρωταθλητές είχαν ξανά πίεση. Οι νίκες τους είχαν καταστήσει ξανά ρεαλιστικό στόχο την τρίτη θέση και την έξοδο στην Ευρώπη. Και στις δύο περιπτώσεις η πίεση και το άγχος τους λύγισαν.
Σε δύο διαδοχικά crash-test αντοχών, χαρακτήρα και νοοτροπίας, το ταμπλό έγραψε 0-1. Εξ ου και το φινάλε της σεζόν θα γράψει κατά πάσα πιθανότητα εκτός Ευρώπης.