Δισέλιδη συνέντευξη του Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ δημοσίευσε στην έκδοση της Δευτέρας (13/6) το έκγυρο γερμανικό περιοδικό kicker.
Η συνέντευξή τιτλοφορείται «Απόρησα με τον ίδιο μου τον εαυτό» και σε αυτήν ο Γερμανός τεχνικός του Απόλλωνα αποκαλύπτει ορισμένα κομβικά συμβάντα στην πορεία της ομάδας προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Στην πατρίδα θεωρείται ξεροκέφαλος, στην Κύπρο ο Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ προχώρησε σε συμβιβασμούς -και θριάμβευσε.
Το πάρτι του Απόλλωνα για το πρώτο πρωτάθλημα εδώ και 16 χρόνια ήταν ξέφρενο. Οιωνοί υπήρχαν αρκετοί. Διότι για τον Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ το πρωτάθλημα στην Κύπρο ήταν μετά το κύπελλο με την Μπρέντμπι στη Δανία ήδη ο δεύτερος τίτλος στο εξωτερικό. Ο προπονητής μίλησε στο kicker για τον πέτρινο δρόμο και αποκαλύπτει, γιατί δεν επιθυμεί πάση θυσία την επιστροφή στη Γερμανία.
-Ο τίτλος του Απόλλωνα εορτάστηκε θριαμβευτικά, διότι ο προηγούμενος είχε κατακτηθεί 16 χρόνια πριν. Αλλά δεν ήταν ως ένα βαθμό με την υπογραφή σας προβλεπόμενος, κύριε Τσόρνιγκερ;
-Αν οφείλετε να το δείτε ιστορικά και το σημειώνετε αναφερόμενοι στο παρελθόν του Απόλλωνα με Γερμανούς προπονητές, τότε μάλλον ναι...
-Ο Απόλλωνας είχε πανηγυρίσει τους τρεις τίτλους του πριν από εσάς με τους Γερμανούς Ντίτελμ Φέρνερ και Μπερντ Στάνγκε. Αισθανόσασταν ιδιαίτερη την ευθύνη;
-Είναι γεγονός ότι μου το ανέφεραν διαρκώς από την πρώτη μέρα. Οι οπαδοί μας, ακόμη και ο πρόεδρος. Αλλά μόνη της η ιστορία δεν μας χάρισε τον τίτλο. Ήταν ένας σκληρός δρόμος.
-Η αρχή ήταν δύσκολη, μετά τον αποκλεισμό στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ απέναντι στη Ζίλινα υπήρξαν αντιδράσεις. Εκπλαγήκατε από τη δυναμική;
-Αυτή η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή μ’ ένα όχι. Στην Κύπρο γενικά λειτουργούν πολύ με το συναίσθημα -αυτό πρέπει να το γνωρίζεις, όταν πιάνεις δουλειά εδώ. Υπάρχει πολύ άσπρο και μαύρο, περισσότερο απ’ όσο ξέρουμε ούτως ή άλλως από το ποδόσφαιρο. Όταν υπέγραφα είχαμε συμφωνήσει μεν ότι θέλαμε να πάρουμε το χρόνο μας για την αλλαγή, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω ότι μετά τον αποκλεισμό κόντρα στη Ζίλινα επικράτησε τουλάχιστον μια ανησυχία στον περίγυρό μας.
-Τι σημαίνει αυτό;
-Είχαμε μια συζήτηση με τον πρόεδρο, πριν είχαμε μιλήσει και με την ομάδα για συστήματα. Είχα στο μυαλό μου ένα 4-3-1-2, στη συζήτηση τέθηκαν θεμελιώδη ζητήματα και στη διάρκειά της απόρησα με τον ίδιο μου τον εαυτό.
-Πώς;
-Όταν ανέβηκαν οι τόνοι, είπα ότι θα κάνω ένα μικρό διάλειμμα, να περπατήσω λίγο, προκειμένου να δώσω και στις δύο πλευρές τη δυνατότητα να καθαρίσουν το μυαλό τους. Για μένα ήταν σαφές: πρέπει να το προσεγγίσω πιο ορθολογικά, ειδάλλως είμαι τελειωμένος εδώ. Ακολούθως προσαρμόσαμε και το σύστημα, σε ένα 4-4-2 με ευθεία γραμμή στο κέντρο, ώστε να έχουμε καλύτερο έλεγχο στα πλάγια και οι παίκτες να αισθάνονται πιο άνετα στον αγωνιστικό χώρο. Ό,τι σχεδιάσαμε, βγήκε και κάναμε ένα ονειρώδες ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Ακολούθως ήμασταν επιβλητικοί πρωτοπόροι, αλλά όταν την άνοιξη μείναμε εννέα αγωνιστικές άνευ νίκης, πάλι προσαρμόσαμε το σύστημα, αλλάξαμε τον τρόπο προπόνησης, σε πρώτο πλάνο μπήκαν τα αποτελέσματα και όχι πλέον η εξέλιξη. Σκέφτηκα απλά: ΟΚ, το καλοκαίρι κατέβασα τα παντελόνια, τώρα θα κατεβάσω και τα σώβρακα.
-Στη Γερμανία και ιδιαίτερα στη Στουτγάρδη θεωρείστε ξεροκέφαλος. Σας άλλαξε η Κύπρος;
-Ξέρω. Τόσο διπλωματικός ουδέποτε υπήρξα στο παρελθόν.
-Αυτό ήταν ένα διπλωματικό ναι;
-Δεν έχω αλλάξει εντελώς, αλλά σίγουρα έχω εξελιχθεί μέσα από τα βιώματά μου στον Απόλλωνα. Στη Στουτγάρδη, για να είμαι ειλικρινής, ιδίως επικοινωνιακά άνοιξα υπερβολικά πολλά μέτωπα.
-Ποια;
-Το σκηνικό με τον Τίμο Βέρνερ για παράδειγμα ήταν εντελώς αχρείαστο. Είχε πετύχει ένα γκολ κόντρα στη Χόφενχαϊμ και πάνω στην απογοήτευσή μου παραπονέθηκα. Αν είχε πετύχει και δεύτερο, θα είχαμε κερδίσει το παιχνίδι, αλλά εκείνος ήταν απασχολημένος να στέλνει φιλάκια στον κόσμο. Δεν ήταν έξυπνο εκ μέρους μου, απλά αχρείαστο. Κα μετά την απόλυσή μου τα έβαλα με τον φωτογράφο που με τράβηξε φωτογραφία, μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο. Ήταν πράγματα, τα οποία θα μπορούσα απλά να αποφύγω. Ήμουν όμως υπερβολικά ξεροκέφαλος. Μου έλειπε επίσης και η εμπειρία σε αυτό το πεδίο.
-Πώς το εννοείτε αυτό;
-Έκανα το δίπλωμα προπονητικής μαζί με τους Στέφαν Έφενμπεργκ και Μεχμέτ Σολ, εκείνοι είχαν από την καριέρα τους ένα γνωστικό πλεονέκτημα για το πώς κινείσαι στα ζόρικα. Από τέτοιες καταστάσεις έμαθα ότι χρειάζεται και μια συγκεκριμένη διάθεση συμβιβασμού. Αλλά οι ακρογωνιαίοι λίθοι της προπονητικής μου παραμένουν αμετάβλητοι.
-Με τη Λειψία ανεβήκατε στην τρίτη και στη δεύτερη κατηγορία, προπονήσατε τη Στουτγάρδη στην Μπούντεσλιγκα -με τις εμπειρίες που έχετε μαζέψει θα επιστρέψετε στη Γερμανία;
-Εκτιμώ πως αυτό είναι ανέκαθεν ένα αντανακλαστικό στην πατρίδα μας: αν κάποιος δουλέψει επιτυχώς στο εξωτερικό, έρχεται το ερώτημα, αν μπορεί να επιστρέψει στη Γερμανία. Αλλά επί του παρόντος αυτό δεν αποτελεί κίνητρο για μένα στο ελάχιστο.
-Ποιο είναι το κίνητρό σας;
-Έμαθα για τον εαυτό μου ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να ταιριάζουν, προκειμένου να μπορώ να κάνω καλά τη δουλειά μου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχω δυνατούς ανθρώπους γύρω μου. Με αυτούς μπορώ και πρέπει ενίοτε να διαφωνήσω επί της ουσίας του ζητήματος. Αυτό που δεν χρειάζομαι είναι διαμάχες για να ενισχύσει ο καθένας τη θέση του. Κάτι που δυστυχώς στο επάγγελμά μας είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο.
-Τι πρέπει να ταιριάζει για σας;
-Ας πάρουμε για παράδειγμα την υπογραφή μου στον Απόλλωνα. Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι μετά τις Λειψία και Στουτγάρδη ήταν το λογικό επόμενο βήμα. Αλλά ο σύλλογος είχε ενδιαφερθεί για μένα ήδη μετά το πέρας της θητείας μου στην Μπρέντμπι τον Σεπτέμβριο του 2019. Όμως εν μέσω μιας σεζόν σε μια άλλη χώρα να αρχίσω με τον τρόπο μου να διδάσκω το ποδόσφαιρό μου, δεν ήταν καν θέμα. Οι ιθύνοντες όμως είχαν προσπαθήσει πάρα πολύ. Ακολούθησαν συζητήσεις με συλλόγους, στους οποίους ευχαρίστως θα πήγαινα και εν τέλει αποφάσισαν να μην προχωρήσουν, κάποιες άλλες δυνατότητες τις απέρριψα εγώ. Παλαιότερα σκεφτόμουν ότι όταν το λένε αυτό άνεργοι προπονητές σημαίνει ότι ουδείς τους θέλει πια. Αλλά στην περίπτωσή μου το ένστικτό μου έλεγε όχι -μέχρι που ήλθε ο Απόλλωνας.
-Το κυπριακό δεν είναι κάποιο κορυφαίοι πρωτάθλημα – τι σας δελέασε;
-Η αποστολή. Στο σύλλογο μπορούσες να αισθανθείς περισσότερο το φόβο για την αποτυχία παρά την ελπίδα για την επιτυχία. Με το προπονητικό επιτελείο μου θέλαμε να το ανατρέψουμε. Από τις 12 ομάδες της κατηγορίας οι δέκα άλλαξαν τουλάχιστον μια φορά προπονητή στη διάρκεια της σεζόν. Όπως προανέφερα, είχαμε ως πρωτοπόροι μια περίοδο με εννέα παιχνίδια δίχως νίκη, αλλά οι υπεύθυνοι μας στήριξαν. Και αυτό το εκλαμβάνω ως επιβεβαίωση ότι το ένστικτό μου γι’ αυτήν την αποστολή ήταν το σωστό. Διότι γνωρίζω ότι οι υπεύθυνοι του συλλόγου βρέθηκαν υπό μεγάλη πίεση.
-Ποια αξία έχει το πρωτάθλημα στην Κύπρο σε σύγκριση με το κύπελλο στη Δανία και τις δύο ανόδους με τη Λειψία;
-Δύσκολη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Στη Γερμανία προπόνησα σε όλες τις κατηγορίες, από την έκτη μέχρι την πρώτη, μολονότι στην καριέρα μου ως παίκτης το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μόνον από την τηλεόραση. Με αυτό θέλω να πω: κάθε σταθμός έχει ιδιαίτερη αξία για μένα, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Αλλά φυσικά το συναίσθημα που συνοδεύει το πρωτάθλημα απλά με εξέπληξε. Μπόρεσα να νιώσω ότι δώσαμε στους οπαδούς κάτι, για το οποίο μπορούν να είναι υπερήφανοι. Υπάρχει μάλιστα κι ένα σύνθημα εδώ για μένα.
-Ποιο;
-Είναι τρελός ο Γερμανός…
-Αποφύγατε πραγματικά συνειδητά προηγουμένως το ερώτημα για επιστροφή στη Γερμανία;
-Όχι, δεν το έκανα. Η Γερμανία είναι η πατρίδα μου. Αλλά είναι περισσότερο μια επιλογή απ’ ό,τι ένας στόχος. Φυσικά δεν θα απέκλεια μια επιστροφή, αλλά θα εξαρτούσα αυτή την απόφασή μου από την αποστολή. Δεν θα σκεφτόμουν: αυτό πρέπει να το κάνω, διότι είναι στη Γερμανία. Και μελλοντικά θέλω να κάνω ό,τι με γεμίζει.
