Μικρή ανακούφιση για τον Απόλλωνα στην αγωνιστική, αφού οι τρεις ισοπαλίες τον άφησαν στην 1η θέση.
Διατηρεί λοιπόν το πλεονέκτημα των δύο αποτελεσμάτων στο ντέρμπι-τίτλου με τον ΑΠΟΕΛ. Άρα τον βολεύει υπό τις περιστάσεις το αγαπημένο του αποτέλεσμα, η ισοπαλία. Συνολικά έξι σε εφτά αγώνες πλέι-οφ και οκτώ στα τελευταία εννέα παιχνίδια.
Όπως και να το κάνουμε έχει ένα μαξιλαράκι. Αλλά ως εκεί. Γιατί ακόμη και στο σενάριο νέας ισοπαλίας και διατήρησης στην κορυφή, η κακή συνήθεια να μην κερδίζει μπορεί πάλι να στοιχίσει ακριβά στην συνέχεια. Το «κιβώτιο ταχυτήτων» πρέπει να ξεκολλήσει από την ουδέτερη και να μπει σε «σχέση» επιτάχυνσης. Για να το κάνουμε πιο ποδοσφαιρικό: αγωνιστικά, τακτικά και πνευματικά, ο Απόλλωνας (παίκτες και προπονητής), οφείλει να λειτουργήσει ενόψει ΑΠΟΕΛ περισσότερο με την νοοτροπία του «κερδίζω», αντί του «δεν χάνω» σε ένα τέτοιο ματς.
Ένα καλό δείγμα γραφής ήταν η επίσκεψη στο ΓΣΠ πριν μερικές εβδομάδες. Τον βόλευε μεν το «Χ», το πήρε χωρίς μεγάλη πίεση και έδειχνε επιθυμία νίκης και την άγγιξε περισσότερο, έχοντας την ευκαιρία του ματς. Δείγμα γραφής είναι όμως, όχι παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί θα την Κυριακή θα χρειαστεί περισσότερη συγκέντρωση, ενέργεια και «αιχμηρότητα». Είναι ματς –τίτλου, με ελάχιστα περιθώρια λάθους και με ένα ΑΠΟΕΛ που ξέρει καλά να παίζει τα ρέστα του.