Προκάλεσαν εντύπωση οι δηλώσεις του Χένινγκ Μπεργκ μετά την συντριβή από την Καραμπάχ. Στην ολότητα τους σχεδόν. Για το πόσο ικανοποιημένος ήταν στο πρώτο ημίχρονο επιθετικά (1 γκολ και μία καλή φάση), για την αμυντική συμπεριφορά (9 τελικές η Καραμπάχ με τέσσερις μεγάλες ευκαιρίες). Για την συμπεριφορά των παικτών του, δήλωσε ευχαριστημένος ο Νορβηγός. Για το πως το ματς μπορούσε σε μία άλλη βραδιά να τελείωνε 1-1, όταν η Καραμπάχ έκανε 21 τελικές. Μετά από μία τέτοια άσχημη βραδιά, ο Μπεργκ προσπάθησε να χρωματίσει την κατάσταση, ίσως για να κατευνάσει τις ανησυχίες των φίλων της ομάδας και να στηρίξει τους παίκτες του σε μία δύσκολη ώρα. Μεγάλο προσόν να μπορείς να εκπέμπεις ψυχραιμία, αλλά ήταν "φάουλ" η ωραιοποίηση.
Η εικόνα ήταν και πάλι κακή. Γκρίζα προς μαύρη. Και υπάρχουν αιτίες και ευθύνες.
Πριν πάμε παρακάτω, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Κανένας, μα κανένας δεν μπορεί να αφαιρέσει ούτε τελεία από τα επιτεύγματα του Μπεργκ και της ομάδας προγραμματισμού σε 2 χρονιές. Τα όσα συμβαίνουν από τα μέσα Ιουλίου δεν σβήνουν ούτε κόμμα από τις επιτυχίες και τους ύμνους. Όμως ο Νορβηγός δεν έχει το αλάθητο και δεν είναι υπεράνω κριτικής. Το ίδιο ισχύει για τους άμεσους συνεργάτες του. Οι επιτυχίες και οι κρίσεις αφορούν όλους. Όμως και στις δύο περιπτώσεις ο πρώτος λόγος αφορά στον προπονητή.
Επίσης η άποψη μας δεν αλλάζει ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Ακόμη και αν η Ομόνοια κερδίσει με καλή εμφάνιση
Έχουμε ήδη ένα μεγάλο δείγμα 12 επίσημων αγώνων. Όπου η Ομόνοια έκανε μόνο ένα σούπερ ημίωρο με την Άντβερπ και κάποια μικρά καλά διαστήματα με Φλόρα και Καϊράτ. Όπου δέχτηκε 18 γκολ και πέτυχε 13. Όπου κατέγραψε μόνο τρεις νίκες σε 90λεπτο, μία μόλις ήταν πειστική. Όπου έχει σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα σε όλες τις γραμμές. Και με φυσικό επακόλουθο την χαμένη συνοχή της.
Είναι μήπως μία όχι και τόσο απρόσμενη εικόνα; Αν κρίνουμε από τα γεγονότα ίσως να μην είναι. Κατά την άποψη μας.
Στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να μένεις στατικός, ακόμη και όταν τα περισσότερα βαίνουν καλώς. Οφείλεις να κάνεις το καλό καλύτερο, ειδικά όταν οι αποστάσεις από τους ανταγωνιστές σου είναι μικρές.
Το Καλοκαίρι η Ομόνοια είχε το καλύτερο μομέντουμ να πάει ένα επίπεδο ψηλότερα. Είχε την οργάνωση, την ομάδα, την ψυχολογία (χωρίς τα βαρίδια του τροπαίου και της Ευρώπης που κουβαλούσε) την οικονομική ευχέρεια εν καιρώ οικονομικής κρίσης... Μπορούσε να ανοίξει την ψαλίδα στο εσωτερικό και να κτυπήσει με περισσότερες απαιτήσεις τις ευρωπαϊκές πόρτες.
Αυτό σήμαινε παραδοχή των λίγων, αλλά σημαντικών αδυναμιών. Σήμαινε μετεγγραφές επιπέδου Α, αντικατάσταση των πολύ καλών παικτών (κυρίων των Λούφτνερ, Τιάγκο) που αποχώρησαν με καλύτερους. Αναβάθμιση εκεί που έπρεπε, όπως στη θέση του σέντερ φορ δεν αποφασίζεις πως έχεις τελικά θέμα 29-30 Αυγούστου) και στη εναλλακτική του Ζόρντι.
Δεν θα κρίνουμε το επίπεδο των νεοφερμένων, γράφουμε τι βλέπουμε. Δεν λέμε ότι ο Μιξ και ο Γιούστε δεν είναι καλοί ποδοσφαιριστές. Τουναντίον!!! Αλλά πόσο τους είδαμε; ( για διάφορους λόγους) Ούτε αμφισβητούμε τον Μπασιρού. Αλλά ως τώρα βλέπουμε ένα πολύ καλό ανασταλτικά χαφ, που δεν δοκιμάζει τα πόδια του και δεν πατά περιοχή. Ίσως λόγω εντολών. Εξαιρετικά στοιχεία έχει ο Ιγιάγι. Αλλά τα έδειξε στον απαιτούμενο βαθμό; Όχι. Και ταιριάζει το άναρχο του παιχνίδι με την σφιχτή-ομαδική μέχρι εσχάτων Ομόνοια του Μπεργκ;
Τις προηγούμενες δύο χρονιές η πρόοδος και η εξέλιξη των Κυπρίων ήταν αξιοθαύμαστη. Φέτος, έχουν πάρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης στο παιχνίδι και θεωρούμε περισσότερο από όσο έπρεπε να τους αναλογεί !!! Ταλέντο έχουν, δίπλα σε έμπειρους παίκτες κάνουν θραύση. Το έδειξαν!!! Αλλά τετράδα επίθεσης αποκλειστικά με ντόπια παιδιά 18-20 ετών και τον Ζαχαρίου που μόλις τώρα φοράει μία τόσο βαριά φανέλα είναι κομματάκι υπερβολικό. Ειδικά σε μία φάση που η Ομόνοια δεν μπορεί να μεταφέρει την μπάλα μπροστά και να αναπτυχθεί. Έχει καμία σχέση ο Τζιωνής και ο Λοΐζου (και ας πετούσε με την Αντβέρπ) με το 2ο μισό του της σεζόν 20-21;
Ίσως η σχεδόν δεδομένη πρόκριση σε όμιλο( οι τρεις ευκαιρίες και το δεδομένο αντάμωμα με μία ομάδα χαμηλότερου βεληνεκούς), ίσως να έφερε ένα εφησυχασμό. Η πρόκριση με την Φλόρα πανηγυρίστηκε λόγω του θρίλερ, αλλά θα έπρεπε να προβλημάτιζαν οι εμφανίσεις.
Γενικώς φαίνεται να υπήρξε μία υπερεκτίμηση της ισχύος της ομάδας. Όπως π.χ της αμυντικής ικανότητας. Ήταν τόσο σπουδαία ή μήπως τα θέματα υπήρχαν και τα κάλυπτε ο Φαμπιάνο. Για να χρειαστεί πέρσι να πιάσει πολλά άπιαστα πάει να πει δεν ήταν όλα ρόδινα καλά.
Φαίνεται επίσης πως έγινε και λάθος εκτίμηση άλλων δεδομένων.. Τρία παραδείγματα με δηλώσεις του Μπεργκ. "Η Ντιναμό ήταν πιο δυνατή από ότι περιμέναμε", "Ίσως οι ομάδες (Δόξα, Πάφος) να έχουν ανεβάσει την ποιότητα τους". Ενώ γινόταν λόγος για ευκαιρία διάκρισης στον όμιλο και προοπτική νίκης με την Καραμπάχ, μετά τον αγώνα οι Αζέροι έγιναν με βάση τα λεγόμενα του Μπεργκ εξαιρετική ομάδα( εμείς λέμε ότι είναι όντως καλή, αλλά η περσινή Ομόνοια θα την κέρδιζε, πόσο μάλλον μία ενισχυμένη και αναβαθμισμένη φέτος ομάδα, αλλά αυτό είναι υποθετικό).
Γι αυτό λέμε ακούγοντας τα όσα τονίζει και ο προπονητής, πως η Ομόνοια έπρεπε να ενισχυθεί, να ανεβάσει και άλλο επίπεδο. Αντίθετα μέχρι τώρα έχει πέσει και το πληρώνει.
Πάμε και σε ένα άλλο θέμα. Η καλή προετοιμασία ήταν must!!! Το τι έγινε το Καλοκαίρι φαίνεται. Πολλοί τραυματισμοί, μυϊκοί και με διάρκεια απουσίας. Από φυσική κατάσταση δε, το πρόβλημα φωνάζει!!! Είναι ελαφρυντικό για την μέχρι τώρα παρουσία, αλλά μέχρις ενός σημείου. Τέλος τα όσα προβάλλονται για το πρόβλημα που προκύπτει με την επιβάρυνση και απουσία των πολλών διεθνών, ισχύει. Αλλά ήταν γνωστό στους ιθύνοντες.
Κλείνοντας... Επιχειρήσαμε να καταθέσουμε την προσωπική μας άποψη γιατί η Ομόνοια παρουσιάζει αιφνιδίως μία κακή εικόνα. Με βάση τρεις μήνες και 12 επίσημους αγώνες... Είμαστε σίγουροι πως παρά τα προβλήματα δεν είναι αυτές οι δυνατότητες της. Το θέμα είναι να γίνουν σύντομα διορθώσεις από αυτούς που έχουν το γενικό πρόσταγμα. Το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στον Μπεργκ. Θα φανεί στην πορεία αν η αισιοδοξία του παρά τα ζόρια και η πίστη για καλύτερο ρόστερ από πέρσι, θα επιβεβαιωθούν. Μέχρι σήμερα έχει κερδίσει με το σπαθί του την αναγνώριση και το δικαίωμα του... " ο Μπεργκ ξέρει καλύτερα"...
