Ένα αδικαιολόγητο σε βάρος της γκολ. Συνήθως δεύτεροι στη μπάλα, δυσκολία να αναχαιτήσει στη μεσαία γραμμή. Συνήθως ακάλυπτη βαθιά στην άμυνα και ειδικά στην αριστερή της... ωμοπλάτη
Μία αδυναμία να κρατήσει το "τόπι" , μία αδυναμία να φτιάξει φάσεις. Η ευκολία με την οποία ο Γκαφούρ πήρε δύο κίτρινες (κακή άμυνα στη 1η, άνευ λόγου φάουλ στη 2η), ένα δείγμα κακής νοοτροπίας. Όλα αυτά σε ένα ημίχρονο. Καθρέφτισμα της χρονιάς της.
Παραδόξως στην επανάληψη με 10 παίκτες ήταν καλύτερη. Για την ακρίβεια ήταν πολύ καλή και το σκορ μπορεί να πει πως την αδικεί. Είναι και αυτό ένα από τα πολλά απρόβλεπτα της φετινής χρονιάς. Έκανε δύο κλασσικές (από δική της δημιουργία) ευκαιρίες, αλλά ο Ντάρμπισαϊαρ επιβεβαίωσε ότι δεν είναι καλά. Αν μέχρι σήμερα, υπήρχε το άλλοθι ελλειπούς τροφοδότησης, στη Λεμεσό ο Άγγλος έχασε δύο γκολ που πέρσι και πρόπερσι θα ήταν "ψωμοτύρι".
Στο τέλος η Ομόνοια ηττήθηκε, με βάση το σκορ δικαιούται να ελπίζει. Για να κάνει ανατροπή, πρέπει να συνεχίσει από εκεί που έμεινε στο 2ο μέρος και να παίξει ακόμη καλύτερα. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο. Το πλέον σημαντικό είναι στη συνέχεια της σεζόν, το 2ο ημίχρονο και όχι το 1ο να είναι οδηγός για τη συνέχεια της σεζόν.
