Όταν η Ομόνοια ταξίδεψε στην Λεμεσό για να αντιμετωπίσει τον Απόλλωνα για τον εξ' αναβολής αγώνα τους, είχε μπροστά της κάποια δεδομένα. Έκλεινε τότε, ένα κύκλο από συνεχόμενα ντέρμπι. Τα οποία ήρθαν μαζεμένα μετά από τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Είχε λοιπόν να διαχειριστεί κόπωση. Ήταν επίσης τρεις βαθμούς πίσω από τον αντίπαλο της και δεν την έπαιρνε να χάσει.
Ο Μπεργκ επέλεξε τότε μία συντηρητική προσέγγιση. Βλέποντας και τον Πετράκη απέναντι εξίσου συντηρηρηρικό προτίμησε να το παίξει safe. Ένα "Χ" με ένα κάρο παιχνίδια να ακολουθούν ήταν ικανοποιητικό.
Τη Δευτέρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Ομόνοια είναι στο +4, άρα λογικά μία νέα εκτός έδρας ισοπαλία δεν την χαλάει. Λογικά ... Από την άλλη ξέρει πως ο μεγάλος της αντίπαλος, δεν μπορεί να είναι ούτε κατά το ελάχιστο συντηρητικός. Αυτή τη φορά, θα επιτεθεί.
Στην εξίσωση μπαίνει και ο... Μπίσεσβαρ. Άλλη η επιθετική ταυτότητα του Απόλλωνα με τον Ολλανδό και άλλη χωρίς αυτόν..
Το πως ο Μπεργκ θα προσεγγίσει το ματς θα είναι ενδιαφέρον. Τόσο σφιχτά όσο προ 3,5 μηνών αποκλείεται. Θα το παίξει προς....safe (να δώσει χώρο), κόβοντας τους διαδρόμους του Μπίσεσβαρ, παίζοντας με τον χρόνο, και κτυπώντας με κόντρα επιθέσεις. Θα πάει για να επιβληθεί, να κάνει παιχνίδι, κτυπώντας ξεκάθαρα από την αρχή το προβάδισμα ; Και τι θα κάνει αν το ματς πάει στα βαθιά και είναι ισόπαλο; Θα δώσει εντολές για επίθεση και διπλό; Το οποίο αν έρθει θα είναι σαν να αρπάζει το ένα χερούλι της κούπας.
Όλα αυτά θα τα ζυγίσει ο Μπεργκ. Το έπραξε και με την ΑΕΛ, αλλά σίγουρα το γκολ στο 2' άλλαξε ότι και αν είχε σχεδιάσει, τουλάχιστον για το πρώτο κομμάτι του αγώνα. Σε ένα ματς σημαντικότατο, ο Νορβηγός καλείται να χαράξει στρατηγική. Το δεδομένο είναι πως είτε σε σχετικά "σφιχτή", είτε σε επιθετική προσέγγιση, είτε και σε ενδιάμεση στρατηγική, η ομάδα του ξέρει να ανταποκρίνεται...