Έχασε 2 πολύ σημαντικούς βαθμούς η Ομόνοια. Ντέρμπι είναι βέβαια, οι απώλειες είναι εντός φυσιολογικού και η ισοπαλία δεν είναι άσχημο αποτέλεσμα.
Το θέμα είναι τι έκανε στο γήπεδο η ομάδα του Μπεργκ. Λιγότερα από τα όσα την έχουμε συνηθίσει στα ντέρμπι. Λιγότερα από όσα ξέρουν και οι ίδιοι στο "Ηλίας Πούλλος" ότι μπορούν να δώσουν. Από την αρχή ήταν προφανές ότι η Ανόρθωση θα δώσει γήπεδο, θα προσέξει την πλευρά του Λέσιακς και θα κλείσει χώρους. Η Ομόνοια μετά τα πρώτα 10 λεπτά, πρακτικά μπλοκαρίστηκε από την αντίπαλο και δυσκολεύτηκε πολύ να αξιοποιήσει την κατοχή της μπάλας. Με το 4-4-2 να μην δουλεύει (δεν είναι η πρώτη φορά) με τον Τσέποβιτς και Ασάντε να μην πολυμπαίνουν στο παιχνίδι. Ο Γκανέζος που σε θέση σέντερ φορ, έκανε θραύση στα περισσότερα ντέρμπι, φάνηκε κάπως όταν τραβήχτηκε λίγο πιο πλάγια, αλλά γενικά δεν ήταν σε καλή βραδιά.
Θα είναι άδικο να μην πούμε ότι δεν υπήρξε προσπάθεια και διάθεση. Υπήρξε και μπόλικη μάλιστα. Έκανε 12 τελικές, τρεις πολύ καλές ευκαιρίες. Έλειπαν όμως δύο πράγματα στην ροή του αγώνα. Η καλή πάσα στις όσες φορές κατάφεραν οι "πράσινοι" να βγουν από τα πλάγια στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, αλλά και οι ενέσεις από τον πάγκο. Ο Μπεργκ έκανε αλλαγές στο 79' (εκπλήσσοντας με Κακουλλή) και σαφώς ο χρόνος είχε περιοριστεί σημαντικά.
Ήταν ένα ματς που στο τέλος μπορούσε να κερδίσει, αλλά και να χάσει. Μένει αήττητη για 18 αγώνες και χωρίς ήττα στα ντέρμπι. Οπότε βάζει τον ένα βαθμό στο σακούλι και αναμένει το ντέρμπι της Λεμεσού για να ξέρει από ποια θέση θα πάει... Λεμεσό την επόμενη αγωνιστική.
Φυσικά σε επίπεδο... γηπέδου όλο το ενδιαφέρον πάει στον επαναληπτικό κυπέλλου με τον ΑΠΟΕΛ.. Όπου ξεκινά με ένα βηματάκι μπροστά λόγω του 1-1, αλλά θα έχει δύσκολη αποστολή. Θα πρέπει να είναι πιο αιχμηρή μπροστά και σαφώς στα καλύτερα της στα μετόπισθεν…
