Με το έμπα της φετινής σεζόν, Αύγουστο μήνα, στο μυαλό των περισσοτέρων ο Γιάννης Κούσουλος ήταν μία καλή επιλογή από τον πάγκο για στόπερ, δεξί μπακ και σε 3η φάση στην μεσαία γραμμή σαν αναχαιτιστής. Όχι στο μυαλό του Χένινγκ Μπεργκ που προφανώς έβλεπε κάτι περισσότερο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Νορβηγός κόουτς εκθείασε τον Κύπριο διεθνή. Πόσο δίκιο είχε γενικώς.
Ο Κούσουλος εξελίσσεται ραγδαία και οδεύει προς το να γίνει ένας ολοκληρωμένος κεντρικός μέσος... Το βλέπεις σε κάθε του κίνηση.
Τα πνευμόνια του είναι τεράστια, τα πόδια του γρήγορα, στον αέρα είναι πολύ καλός. Καμία αμφιβολία για αυτά, όπως και για την ανασταλτική του ικανότητα . Αλλά έχει βελτιώσει μικρές σημαντικές λεπτομέρειες. Στην αντίληψη του χώρου, στο timing της φάσης και της περέμβασης του.
Το κυριότερο είναι όμως η δημιουργική του εξέλιξη. Μπάλα δεν μαθαίνεις στα καλά καθούμενα, την έχεις μάθει από τα τμήματα υποδομής. Το ζητούμενο είναι να απλώσεις την ικανότητα και την γνώση στο γρασίδι...
Βλέπουμε ξεκάθαρα πως ο Κούσουλος κρατάει μπάλα με άνεση, λειτουργεί άνετα κάτω από πρέσινγκ. Πατάει περιοχή, μοιράζει παιχνίδι σωστά, είτε δίνοντας την απλή αλλά ουσιαστική πάσα που θα σου κερδίσει 2-3 μέτρα χώρου, αλλά και την κάθετη που θα φέρει τη μπάλα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.
Ο ρόλος του και ίσως το πολύ "χαμαλίκι" μέσα στο παιχνίδι, ίσως να μην αντικατοπτρίζουν πλήρως την αξία της συμβολής του, ούτε και την ανέλιξη του. Η οποία είναι κυριολεκτικά αξιοθαύμαστη.
