Τέσσερις νίκες, έξι ήττες. Αρνητικός συντελεστής γκολ. Έβδομη θέση, ίσως και όγδοη αύριο, μεταξύ 12 ομάδων. Μοναδική αναλαμπή η ανατροπή με τη Δόξα και αυτή μετά την αλλαγή προπονητή. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του σχεδιασμού του Άγχελ Γκόμεζ.
Ας μην μπούμε σε ανάλυση, είναι γνωστά τα δεδομένα για τους παίκτες και τον τεχνικό που ξεκίνησε το πρότζεκτ. Μεγαλύτερο ατόπημα στα πεπραγμένα του Ισπανού Τ.Δ η σιγουριά του στην επιτυχία του πρότζεκτ και η επιμονή του να συστήνει υπομονή. Την ώρα που άπαντες έβλεπαν τα μαύρα σύννεφα και την καταιγίδα που δυνάμωνε, ο Γκόμεζ σε συγχορδία με τον Ολίβα και στη συνέχεια μόνος του, έβλεπε φωτεινό μέλλον, προέβλεπε σύντομα λιακάδα.
Έχει φυσικά μερικές εβδομάδες που μπήκε στο περιθώριο (επικοινωνιακά τουλάχιστον) και ουδείς ξέρει τι μπορεί να πιστεύει σήμερα ο Ισπανός. Άραγε με το τέλος του πρώτου γύρου θα έλεγε mea culpa ή μήπως θα έκανε λόγο για υπομονή;
