Σύμφωνοι, το γεγονός ότι έπαιζε με παίκτη παραπάνω για 50 και πλέον λεπτά ήταν ένας παράγοντας πολύ βοηθητικός στην προσπάθειά της. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, με τα δεδομένα που προϋπήρχαν και μ’ αυτά που είχαν διαμορφωθεί στο σκορ του ιδίου του αγώνα με την Ομόνοια, η ανατροπή κι η επιστροφή στις νίκες ήταν πολύ σπουδαίο πράγμα για την ΑΕΛ. Πράγμα που έχει μεγαλύτερη αξία από τους τρεις βαθμούς αυτούς καθαυτούς.
Οι γαλαζοκίτρινοι προέρχονταν από δύο παιχνίδια τα αποτελέσματα των οποίων αρκούσαν για να τσαλακώσουν την άψογη πορεία των οκτώ πρώτων αγωνιστικών. Με την τριάρα στο λεμεσιανό ντέρμπι και την τεσσάρα του «Αμμόχωστος» στο πίσω (κι όχι μόνο) μέρος του μυαλού, το γεγονός ότι βρέθηκαν να χάνουν από νωρίς και σ’ αυτό το παιχνίδι θα μπορούσε να ρημάξει ολοκληρωτικά την αυτοπεποίθηση των παικτών, ειδικά μετά που είδαν και τη χρυσή ευκαιρία για ισοφάριση από την άσπρη βούλα να πηγαίνει στράφι.
Από τη μία η επιπολαιότητα του Κατελάρη κι από την άλλη η άμεση επίδραση που είχε η είσοδος του παραγκωνισμένου ως τώρα Ρομάν, ωστόσο, επέτρεψαν στην ΑΕΛ να βρει το σθένος για να αντιδράσει. Οι παίκτες του Κέρκεζ εκμεταλλεύτηκαν τους χώρους που τους έδωσε η οπισθοχωρημένη Ομόνοια και χάρη στον συνδυασμό των Νταβόρ και Νιλς Τεϊξέιρα βρήκαν ένα ακόμα γκολ για να γυρίσουν τούμπα το παιχνίδι και να πάρουν ένα τρίποντο που είχαν μεγάλη ανάγκη και για την πληγωμένη τους ψυχολογία, πέραν φυσικά και των βαθμών που της προσφέρουν τη χαρά της μοναξιάς στο ρετιρέ του πίνακα, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν γνωστά και τα αποτελέσματα των αγώνων της Δευτέρας.
