Είναι ευτύχημα για μία ομάδα να έχει παίκτες που να παίζουν καλά δύο ρόλους. Είναι ευλογία να έχει παίκτη που μπορεί να παίξει 5 ρόλους. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση, τέσσερις στη μεσαία γραμμή και αν χρειαστεί αριστερό μπακ.
Ο λόγος για τον Χέφελ. Ο Ολλανδός δεν τραβάει πάνω του τα φώτα, δεν έχει τη προβολή που τυγχάνουν ο Τολμές, ο Τρισκόφσκι ή ο Λαρένα. Αλλά κάνει τεράστια δουλειά, αθόρυβη, αλλά εξαιρετικά δημιουργική. Σε νεαρή ηλικία δείχνει παράλληλα με τη τεχνική του κατάρτιση, τεράστια ωριμότητα. Απόδειξη πως σε δύο αγώνες υψηλού επιπέδου, όπως με Λουντογκόρετς (με παρτενέρ τον Γκαρσία) και ΑΠΟΕΛ (δίπλα στο άλλο πολυεργαλείο, τον Τρουγιόλς) ήταν αυτός που έκανε κουμάντο στη μεσαία γραμμή, ήταν η κεντρική φιγούρα.
Η επένδυση των Λαρνακέων στον Χέφελ είναι περίπτωση "λίρα εκατό" με τον αριστεροπόδαρο χαφ να γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερος.
