Αποκλεισμός στα προκριματικά (2022), είσοδος στους ομίλους (2023), αποκλεισμός στα προκριματικά (2025).
Το ευρωπαϊκό μοτίβο του Άρη συνεχίστηκε, σε σύγκριση με την πρώτη απόπειρα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι (αποκλεισμός από τη Νεφτσί Μπακού) ο Αρτσιόμ Ράτζκοβ πιστώθηκε μια πρόκριση (επί της Ακαντέμια Πούσκας) πριν αποχαιρετίσει τις διοργανώσεις της UEFA για την τρέχουσα σεζόν.
Στην ανάλυση της ήττας από την ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ-Αρένα (3-1) ο τεχνικός της «ελαφράς ταξιαρχίας» στάθηκε στο δοκάρι του Αλεκσάντρ Κοκόριν (109’), δευτερόλεπτα προτού οι «κιτρινόμαυροι» πετύχουν το 3-1.
Προφανώς εκείνα τα πέντε εκατοστά έπαιξαν το ρόλο τους στην έκβαση του αγώνα, ωστόσο η πιο σημαντική τοποθέτηση του Λευκορώσου προπονητή ήταν πως η εμφάνιση στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν είναι το ταβάνι της ομάδας του.
Για να επαληθευτεί αυτή η εκτίμηση, ο λεμεσιανός σύλλογος οφείλει να αποδεχθεί και να αναλύσει τρεις πικρές όσο και σκληρές πραγματικότητες:
-τη διαφορά στο ζύγι έκανε η βοήθεια που πήρε η ΑΕΚ από τον πάγκο. Πήλιος (κερδισμένο πέναλτι), Κουτέσα (γκολ και ασίστ) και Γιόβιτς (γκολ) αποδείχθηκαν καλύτεροι αυτών που αντικατέστησαν και συνέβαλαν ουσιωδώς στην πρόκριση. Ο Άρης από τις δικές του αλλαγές (Μοντνόρ, Καζού, Κοκόριν, Εφαγκέ, Γκάουσταντ και Μπουράν) όχι απλώς δεν πήρε τίποτε, αλλά απώλεσε και ανταγωνιστικότητα.
-στα πρόσωπα των Μπαμπίκα, Σάβο, Στρούσκι, Μπένγκτσον και Μποάκι η «ελαφρά ταξιαρχία» απώλεσε ποιότητα, προσωπικότητα και -κυρίως- ταχύτητα, την οποία δεν έχει κατορθώσει ακόμη να αναπληρώσει. Η ειδοποιός διαφορά της στη σεζόν του τίτλου έχει μετατραπεί πλέον σε συγκριτικό μειονέκτημα.
-το αχρείαστο και άγαρμπο πέναλτι για το 1-0 της ΑΕΚ, το μαρκάρισμα με τα… μάτια στο 2-1, το κενό στην άμυνα για το 3-1 ήρθαν ως απλές επιβεβαιώσεις όσων είχαν φανεί από την περασμένη σεζόν: σε υψηλό επίπεδο ο Γιαγκό είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του Άρη, ο οποίος οφείλει άμεσα να βρει λύση για τη θέση του δεξιού μπακ, αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις τα εγχώρια πρωτεία.
