Ρομάριο: Ο μεγαλύτερος γκολτζής της Βραζιλίας γίνεται 55 ετών!

Σαν σήμερα το 1966 γεννήθηκε o Ρομάριο, ο οποίος είναι μεγαλύτερος «γκολτζής» που έβγαλε η Βραζίλια, αλλά και ένας εκκεντρικός χαρακτήρας.

Γεννημένος στη φαβέλα Ζακαρεζίνιο ο Ρομάριο έδειξε από μικρή ηλικία πως έχει ταλέντο στο ποδόσφαιρο και αν και ήταν από φτωχή οικογένεια κατάφερε να φτάσει στην κορυφή. "Μερικές φορές δεν είχα χρήματα για να πάω στην προπόνηση με τον αδερφό μου. Επειδή εγώ έπαιζα παραπάνω, εγώ πήγαινα για προπόνηση και ο αδερφός μου καθόταν σπίτι» είχε δηλώσει ο ίδιος, δείχνοντας τα οικονομικά προβλήματα που είχε η οικογένειά του. 

Ο Ρομάριο ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από τη Βάσκο ντα Γκάμα, αλλά μπάλα για πρώτη φορά ακούμπησε στην ομάδα Εστρελίνια Ολάρια του Ρίο ντε Τζανέιρο, εκεί όπου έμενε από τριών ετών. Στη Βάσκο δεν άργησε να δείξει την δεινότητά του στο σκοράρισμα και στο 11ο του παιχνίδι σκόραρε το πρώτο του γκολ. Τρία χρόνια έμεινε στην «κρουζμαλτίνο» (Βάσκο ντα Γκάμα) και το 1988 πήγε στην Αϊντχόβεν. Στην Ολλανδία έμεινε το 1993 και σε αυτό το διάστημα πρόλαβε να σηκώσει τρία πρωταθλήματα δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ, ενώ «τίναξε» και τα δίχτυα των αντίπαλων γκολκίπερ, σκοράροντας 96 φορές σε 107 συμμετοχές. Παράλληλα, το 1989 βοήθησε την εθνική Βραζιλίας να κατακτήσει το πρώτο Copa America έπειτα από 40 ολόκληρα χρόνια.

Αυτές οι καταπληκτικές εμφανίσεις έδωσαν στον Ρομάριο το εισιτήριο για την Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ, πραγματοποιώντας ένα παιδικό του όνειρο. Μάλιστα, με τους «μπλαουγκράνα» κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ένα Σούπερ καπ και ένα "Τερέθα Ερέρα", ενώ το 1994 εκλέχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου και πήρε το παρατσούκλι «Φονέας των τερματοφυλάκων», εκτός από το R11 που είχε λόγω του ονοματός του και του αγαπημένου του αριθμού. Επίσης, το 1994 ο Ρομάριο ανέβασε ξανά την Βραζιλία στην κορυφή, καθώς έπειτα από 24 χρόνια κατέκτησε το Μουντιάλ.

Ένα χρόνο αργότερα (1995) o Βραζιλιάνος στράικερ αποφάσισε να επιστρέψει στη γενέτειρά του, για λογαριασμό της Φλαμένγκο αυτή τη φορά, χωρίς ωστόσο να καταφέρει κάτι. Έτσι, ο Ρομάριο έγινε ξανά κάτοικος Ισπανίας για τη Βαλένθια, όμως οι σχέσεις του με τους Λουίς Αραγονές και Κλάουντιο Ρανιέρι, δεν ήταν οι καλύτερες και έτσι γύρισε πίσω στη Φλαμένγκο, μέχρι το 1999, ενώ από το 2000 έως το 2002 αγωνίστηκε ξανά στη Βάσκο ντα Γκάμα. 

Από εκεί και έπειτα, ο Ρομάριο γύρισε όλες τις ηπείρους, καθώς αρχικά πήγε στην Αλ Σαντ, υπογράφοντας συμβόλαιο 100 ημερών, ενώ αγωνίστηκε μόλις σε ένα παιχνίδι. Επέστρεψε για ακόμη μια φορά στη Βάσκο ντα Γκάμα και το 2006 πήγε στην ομάδα της δεύτερης κατηγορίας, Μαϊάμι, χωρίς  ωστόσο να καταφέρει να πάρει την άνοδο. Στη συνέχεια άλλαξε ακόμη μια ήπειρο, πηγαίνοντας στην Άντελαϊντ Γιουνάιτεντ και μετά επέστρεψε για τέταρτη και τελευταία φορά στην Βάσκο ντα Γκάμα, πριν αποσυρθεί οριστικά από την ενεργό δράση το 2009 στην Αμέρικα του Ρίο ντε Ζανέιρο, με απολογισμό πάνω από 1000 γκολ στην καριέρα του. 

Ωστόσο, η FIFA του καταμετρά 929 γκολ, με τα 772 από αυτά να είναι σε επίσημα παιχνίδα. Έτσι, ο Ρομάριο βρίσκεται στην 3η θέση των ποδοσφαιριστών με τα περισσότερα τέρματα, πίσω από τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Γιόζεφ Μπίτσαν, ενώ επίσης είναι τρίτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Βραζιλίας με συνολικά 55 γκολ και μπροστά του βρίσκονται οι Πελέ που βρήκε δίχτυα 77 φορές και Ρονάλντο με 62.

«Ποτέ δεν έκρυψα ότι αρκετά από τα γκολ που έχω βάλει στην καριέρα μου, σημειώθηκαν σε αγώνες φιλανθρωπικού ή φιλικού χαρακτήρα. Δεν είπα ποτέ ότι όλα αυτά τα γκολ αφορούσαν επίσημους αγώνες. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα έχω πετύχει και μπορώ να το αποδείξω. Δεν είχα τον χρόνο να τα μετρήσω, αυτό είναι δουλειά επαγγελματιών. Αν τα μετρούσα μόνος μου θα τα έβγαζα… 3000» είχε αναφέρει ο Ρομάριο για τα γκολ που έχει πετύχει. 

Η «εξωγηπεδική» ζωή του Ρομάριο

Μόνο ήρεμο δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος τον Ρομάριο, καθώς έχει πολλές φορές κατηγορηθεί για τον εκκεντρικό του χαρακτήρα, με τον ίδιο τον Βραζιλιάνο μάλιστα να δηλώνει πως είναι 100% άπιστος και γυναικάς. Μάλιστα, όπως έχει πει μπορεί να πήγαινε και με τρεις διαφορετικές γυναίκες την ημέρα. Άλλωστε, όπως είχε πει «οι επιθετικοί βάζουν γκολ, μόνο όταν κάνουν καλό σεξ το προηγούμενο βράδυ». 

Παράλληλα πολλές φορές ο Ρομάριο είχε έρθει σε αντιπαράθεση με τον Πελέ, αν και τον παραδεχόταν για αυτά που πέτυχε . «Ο σιωπηλός Πελέ είναι ένας ποιητής. Αγωνιστικά, ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Ιστορίας, ήταν ο βασιλιάς μας. Ωστόσο θα πρέπει να βάλει ένα παπούτσι στο στόμα του» είχε αναφέρει ο Βραζιλιάνος. 

Πάντως, κανένας δεν μπορούσε να πει κάτι στον Ρομάριο, καθώς δικαίωνε και με το παραπάνω κάθε προπονητή που είχε, παρόλο που η «εξωγηπεδική» συμπεριφορά του δεν θύμιζε σε καμία περίπτωση αθλητή. Άλλωστε, το είχε παραδεχτεί και ό ίδιος όταν ο Πελέ είχε κερδίσει το βραβείο του «Αθλητή του Αιώνα». «Δεν είμαι αθλητής, είμαι επιθετικός. Ο αθλητής είναι κάποιος που προπονείται, κοιμάται και τρώει καλά, δεν κάνει αυτές τις μαλ… που κάνω εγώ. Ίσως να ήμουν καλύτερος παίκτης αν ήμουν πραγματικός αθλητής, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα ήμουν όσο χαρούμενος είμαι τώρα» είχε αναφέρει. 

Μάλιστα, η συμφωνία που είχε κάνει με τον Γιόχαν Κρόιφ για να πάει στο καρναβάλι του Ρίο είναι από τις πιο χαρακτηριστικές για τον Ρομάριο. Ο Βραζιλιάνος ήθελε επιπλέον μέρες άδεια και έτσι συμφώνησε με τον Ολλναδό τεχνικό αν σκοράρει δύο γκολ στο ματς που ερχόταν να πάρει δύο επιπλέον μέρες άδεια. Έτσι και έγινε. Ο Ρομάριο πέτυχε δύο τέρματα μόλις στο πρώτο 20λεπτό της αναμέτρησης και πήγε κατευθείαν στον πάγκο λέγοντας στον Κρόιφ να τον βγάλει για να φύγει. Ήταν τόσο βέβαιος ότι θα τα καταφέρει, που είχε κλείσει ήδη εισιτήρια αμέσως μόλις τελείωνε το ματς! Έτσι, με το σφύριγμα για την ανάπαυλα είχε ήδη γίνει… καπνός. Όταν οι υπόλοιποι παίκτες έφτασαν στα αποδυτήρια αυτός ήταν έτοιμος να φύγει.

Tα 11 καλύτερα γκολ του Ρομάριο, όπως τα επέλεξε ο ίδιος:

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο