Με βάση τις πληροφορίες από τα φιλικά προετοιμασίας της Ομόνοιας, ένα καθαρό συμπέρασμα βγαίνει. Ο προπονητής λειτούργησε με μαθηματικά στο χρόνο που μοίρασε στους παίκτες ανάλογα με τον βαθμό ετοιμότητας, τη διάταξη και τους συνδυασμούς (των παικτών), θέλοντας να δει πως ταιριάζει ο ένας με τον άλλον.
Το κυριότερο, είναι η διάταξη. Ο Ολίβα εφάρμοσε και το 4-2-3-1 και το 4-4-2 και το πλάνο με τρία στόπερ και δύο ακραία μπακ χαφ. Ξεκάθαρα θέλει οι παίκτες του να προσαρμοστούν, πέρα από τα θέματα γενικής χημείας, στις αλλαγές της τακτικής, αφού είναι δεδομένο πως είτε στην αρχή, είτε κατά τη διάρκεια αγώνα, η Ομόνοια θα πρέπει να έχει ευελιξία. Αν κάναμε λίγο μία σύγκριση με άλλα αθλήματα και δη με τη Φ1, θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι η Ομόνοια ολοκλήρωσε με χαμόγελα τη διαδικασία του… προσομοιωτή (ειδικά σε περίπτωση μεγάλων αλλαγών η διαδικασία είναι μείζονος σημασίας). Είδε αμέτρητα πράγματα, μάζεψε και αξιολόγησε πολλά στοιχεία. Από την Κυριακή, πάει στο 2ο στάδιο. Στα τεστ αξιοπιστίας/ταχύτητας/εκτέλεσης. Τις γενικές πρόβες και την τζενεράλε πριν τα επίσημα.
Με τέσσερα φιλικά στην ατζέντα, το μενού είναι ενδιαφέρον, αφού ο Ολίβα θα πρέπει να διαχειριστεί τώρα πιο «χειροπιαστά» δεδομένα και να καταλήξει στις συνθήκες αγώνα, έχοντας και τα σενάρια στρατηγικής στο μενού. Αν κάποιος δει τις δύο πρώτες αγωνιστικές, η διαφορά είναι τεράστια. Πρώτα η Αλκή και μετά το ντέρμπι της Λευκωσίας, όπου επιβάλλονται αισθητές διαφορές στη τακτική προσέγγιση.
