Ένα εξαίρετο άρθρο ανήρτησε στην ελληνική αθλητική ιστοσελίδα contra.gr o συνάδελφος Λευτέρης Ελευθερίου, αναφορικά με τον Στέφανο Τσιτσιπά. Όχι τόσο όσο για τον τεράστιο τίτλο στο Λονδίνο, αλλά για την προοπτική του στα επόμενα χρόνια, με βάρος στους αντιπάλους που θα προσπαθήσουν να κλείσουν τον δρόμο του προς τις μεγαλύτερες επιτυχίες.
Αναλυτικά το άρθρο του contra.gr:
Με βάση τα τωρινά δεδομένα για τη μακροζωία της καριέρας ενός τενίστα, ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει τουλάχιστον 15 χρόνια που θα διεκδικεί Major. Η νίκη του στο Λονδίνο, όπως κι αυτή του Αλεξάντερ Ζβέρεφ πέρυσι, είναι ο φωτεινός σηματοδότης ότι η επόμενη φουρνιά είναι έτοιμη να αναλάβει.
Έτοιμη; Όχι ακριβώς. Αναπόφευκτα θα αναλάβει. Επιτομή του τένις παραμένουν τα Major. Και σε αυτά διαπρέπουν όποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές το... 2005. Δύο κατέκτησε ο Ρότζερ Φέντερερ και ισάριθμα ο Ράφα Ναδάλ το 2017. Ένα ο Φέντερερ, ένα ο Ναδάλ και δύο ο Νόβακ Τζόκοβιτς το 2018. Δύο ο Τζόκοβιτς και δύο ο Ναδάλ το 2019.
Οι 3 σπουδαιότεροι τενίστες στην ιστορία παραμένουν οι κυρίαρχοι, με τα σκαμπανεβάσματά τους, σε ό,τι μετράει πιο πολύ, οικονομικά, σε βαθμούς και, κυρίως, σε δόξα. Από το Γουίμπλεντον του 2003, που ο Φέντερερ κατέκτησε το πρώτο του, έως σήμερα, έχουν κατακτήσει 55 από τα 66 Major που έχουν γίνει. Εκπληκτικό, αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Ισπανός πήρε το πρώτο του το καλοκαίρι του 2005 και ο Σέρβος το 2008.
Οπότε, η διαδοχή δεν είναι εύκολη. Πάντως, για τενίστες όπως ο Τσιτσιπάς, που έγινε ο νεαρότερος που κατακτά τους ΑΤΡ Finals από το 2001 και τον Αυστραλό Λέιτον Χιούιτ, η ώρα θα έρθει. Σε σχέση με τους υπόλοιπους της δικής του γενιάς, στην προκειμένη αυστηρά μέχρι τα 24 έτη, ο Τσιτσιπάς έχει κάνει κάτι που μόνο ο Νικ Κύργιος έχει καταφέρει: έχει νικήσει σε ένα από τα 4 πιο σημαντικά τουρνουά έναν από τους 3 καλύτερους τενίστες. Το έκανε τον Ιανουάριο, με τον Φέντερερ, στη φάση των 16 του Αυστραλιανού Όπεν. Ήταν ακριβώς το ίδιο σημείο που ο Κύργιος νίκησε τον Ναδάλ στο δικό του πρώτιστο θαύμα, στο Γουίμπλεντον του 2014. Ο Κύργιος, όμως, φέτος είχε μια κακή χρονιά, γεμάτη με πρόβλημα τραυματισμών και αυτοσυγκέντρωσης.
Ο Τσιτσιπάς έκανε 54-25 και στο Λονδίνο τελείωσε με 4-1. Το οικονομικό αντίκρισμα αυτής της νίκης, δε, ήταν πελώριο, μια και πήρε 2.400.000 ευρώ, σχεδόν το 1/4 των χρημάτων που έβγαλε όλη τη χρονιά. Δεν έχει περάσει καιρός από την οικονομική διασφάλιση σε τέτοιο βαθμό, οπότε πρέπει να συνεκτιμηθεί. Έγινε ο 4ος διαφορετικός νικητής σε ισάριθμους ΑΤΡ Finals. Το 2016 είχε νικήσει ο Άντι Μάρεϊ, το 2017 ο Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ και το 2018 ο Ζβέρεφ. Οι δύο τελευταίοι δεν έχουν κατακτήσει ακόμη κάποιο Major.
Σε ό,τι αφορά τους 3 μεγάλους, ο Φέντερερ είναι ήδη 38 χρόνων, ο Ναδάλ έχει κλείσει τα 33 και ο Τζόκοβιτς τα 32. Ό,τι και να κάνουν από εδώ και ύστερα, το πιθανότερο είναι ότι σε 5 χρόνια όλοι ή θα έχουν αποσυρθεί ή θα είναι στα τελευταία τους. Τότε, ο Τσιτσιπάς θα είναι 26 χρόνων. Και έτοιμος τενίστας. Αυτήν τη στιγμή, το πιθανότερο είναι ότι βρίσκεται στο 50% των δυνατοτήτων του. Από τον Ιανουάριο έχει βελτιωθεί θεαματικά στην ισορροπία του, το σερβίς του είναι καλύτερο και πιο αποτελεσματικό και η ταχύτητά του δεν αφήνει καν τον αντίπαλό του να διανοηθεί να παίξει drop shot. Έχει φτιάξει, επίσης, κατά πολύ τις άμυνές του, ειδικά στα χτυπήματα του αντιπάλου στην ευθεία. Δηλαδή, όταν τρέχει για να βγάλει άμυνα. Δεν περνάει απλώς το μπαλάκι στην άλλη μεριά του κορτ, δυσχεραίνει το χτύπημα για τον αντίπαλο, κάτι που οι Ναδάλ και Τζόκοβιτς ειδικεύονται και που λογίζεται ως ένα από τα πιο σημαντικά πλεονεκτήματά τους. Αυτό το στοιχείο, με τα μεγάλα άκρα και τους πελώριους διασκελισμούς, μπορεί να γίνει η σταθερά του στο μέλλον. Ας μη λησμονείται ότι στα 193 εκατοστά ένας τενίστας θεωρείται ψηλός και άρα έχει μειονέκτημα σε πόντους που το μπαλάκι γκελάρει στο κορτ σε χαμηλό ύψος. Σε αυτό το κομμάτι είχε εστιάσει την προετοιμασία του και στο Λονδίνο έδειξε ότι τα καταφέρνει, όχι περίφημα αλλά, αρκετά καλά.
Όπως, λοιπόν, φαίνεται και αν δεν υπάρξει κάτι συγκλονιστικό που θα τον κρατήσει πίσω, έχει να φτιάξει λεπτομέρειες οι οποίες θα τον βοηθήσουν να πάρει τρόπαια και, ταυτοχρόνως, να γίνει το νούμερο 1 στον κόσμο. Όμως, σίγουρα δεν θα παίζει μόνος του. Στα 25 του, θα έχει να αντιμετωπίσει τενίστες που από τη μεριά τους πρόκειται να εξασφαλίσουν τη θέση τους στα κεντρικά κορτ. Ποιοι είναι αυτοί; Ασφαλώς υπάρχουν κάποιοι που θα έρθουν από πίσω, κάποιοι που θα κάνουν το ξέσπασμά τους ενώ είναι χαμηλά στην παγκόσμια κατάταξη και αυτοί που απλώς περιμένουν τη σειρά τους.
Νικ Κύργιος
Η πολύ κακή χρονιά του τον έχει φέρει στο νούμερο 30 της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά το ταλέντο του είναι μοναδικό. Από όσους παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο είναι ο μοναδικός φυσικά δυνατός σέρβερ, που μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει μπορεί να έχει 20 άσους στο τσεπάκι. Το μπάκχαντ με τα δύο χέρια είναι ιοβόλο και πολύ δυνατό, διαθέτει όλα τα χτυπήματα στο ρεπερτόριό του, μπορεί να πάρει την μπάλα από χαμηλά και έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση. Αν τον ρωτήσεις ποιος είναι ο καλύτερος τενίστας στον κόσμο, θα είναι πολύ δύσκολο να μη σου πει τον εαυτό του.
Ντανιίλ Μεντβέντεφ
Οι ΑΤΡ Finals τον βρήκαν εξαιρετικά κουρασμένο και θέλει χρόνο... αποθεραπείας το σοκ από την ήττα του από τον Ναδάλ, σε ένα ματς που προηγούνταν 5-1 στο 3ο σετ. Ουδείς νίκησε το 2019 περισσότερα ματς από τον Ρώσο (59). Το παιχνίδι του λογίζεται ως βαρετό και αυτό μπορεί να 'σκοτώσει' τον πνευματικά ανέτοιμο αντίπαλό του. Αυτό θα είναι και το όπλο του βγαίνοντας στο τουρ τον επόμενο χρόνο. Στο Αυστραλιανό Όπεν τον έχω δεύτερο φαβορί, μετά τον Τζόκοβιτς. Τον περασμένο Γενάρη έχασε από τον Σέρβο με 1-3 σετ στον 4ο γύρο, αλλά δεν ήταν εύκολο.
Ο Τσιτσιπάς, μέχρι το Λονδίνο, είχε βρει τον μπελά του από τον Μεντβέντεφ, που μετρούσε 5 νίκες σε ισάριθμα ματς. Από το καλοκαίρι και την ήττα του από τον Ντόμινικ Τιμ στο Γουίμπλεντον έβαλε την εξαντλητική προπόνηση στη ζωή του και έχει δουλέψει γι' αυτόν. Από όλους τους νεαρούς τενίστες αυτήν τη στιγμή στο τουρ, είναι ο μόνος που έχει φτάσει σε τελικό Major, στο US Open τον Σεπτέμβρη και αυτός που πήγε το ματς με τον Ναδάλ ως το τέλος, πριν χάσει σε 4 ώρες και 49 λεπτά στο 5ο σετ. Είναι επίσης πολύ ψηλός (1,98μ.), αλλά με θαυμαστή ισορροπία και δίχως εμφανή κουσούρια στο παιχνίδι του.
Φίλιξ Όζε Άλιασιμ
Από τώρα φαίνεται πως όταν μεγαλώσει θα είναι ο πιο δυνατός αθλητής στο τουρ. Είναι ευέλικτος, γρήγορος και δυνατός ισόποσα και όταν μάθει πού να ρίχνει τα χτυπήματά του θα είναι κίνδυνος θάνατος. Αυτήν τη στιγμή, ο Καναδός μιγάς δεν έχει την πείρα άλλων αθλητών, ούτως ή άλλως βρίσκεται ακόμα στη μετεφηβεία, επιπλέον μπορεί να δοκιμάζει πράγματα, ωστόσο πρόκειται να βελτιωθεί σε βαθμό τέτοιο που πετυχαίνουν οι ταλαντούχοι παίκτες του ΝΒΑ. Ένα αντίστοιχο παράδειγμα είναι ο Άντονι Ντέιβις στο Κεντάκι με τον τύπο που παίζει τώρα στους Λέικερς. Η επόμενη χρονιά θα είναι πολύ σημαντική για τον ίδιο στο τουρ. Έχει ήδη έναν 3ο γύρο, στο φετινό Γουίμπλεντον κι αυτό πριν καν κλείσει τα 19. Στο Ρολάν Γκαρός και το Αυστραλιανό Όπεν έχει προκριθεί στο 2ο γύρο. Ο Οζέρ Αλιασίμ δεν θα είναι έκπληξη να γίνει διεκδικητής από το 2021.
Ντόμινικ Τιμ
Έφτασε στους δύο τελευταίους τελικούς του Ρολάν Γκαρός, αποκλείοντας τον Τζόκοβιτς τον περασμένο Ιούνη, όπου έχασε από τον Ναδάλ. Δεν είναι ασταθής τενίστας, ενώ εκπονεί το πλάνο του όσο το δυνατόν καλύτερα. Το μπάκχαντ με το ένα χέρι δεν είναι το καλύτερο στο τουρ, αλλά δύσκολα κάνει σημαντικά αβίαστα λάθη με αυτό. Ο Αυστριακός έχει δείξει ισχυρό χαρακτήρα, αν και όχι στο πρόσφατο Laver Cup και είναι ένας τενίστας που γενικότερα διαβάζει το παιχνίδι, αφού σέβεται τον αντίπαλό του.
Αλεξάντερ Ζβέρεφ
Θεωρήθηκε ο επόμενος πρωταθλητής διαρκείας και έχει περάσει μόλις... ένας χρόνος από τότε. Ο Ζβέρεφ έχει αναμφισβήτητα προσόντα και παρά την -από όλες τις πλευρές- κακή σεζόν του, βρέθηκε στους ΑΤΡ Finals, όπου έφτασε στον ημιτελικό και αποκλείστηκε από τον Τιμ. Πέρυσι ήταν εκείνος που πήρε το τρόπαιο. Είναι ψηλός (1,98μ.), ταχύς, δύσκολα βρίσκεται εκτός θέσης, το φόρχαντ του είναι ασφαλές, το μπάκχαντ με τα δύο χέρια είναι δυνατό και μπορεί με ευχέρεια να παίξει κάθε είδους slice. Δεν του λείπει τίποτα και όλα τα κάνει ισοϋψώς ποιοτικά.
Ντένις Σαποβάλοφ
Δεν έχει προς το παρόν μεγάλη διάκριση σε Major, αλλά είναι αριστερόχειρας με δυνατό σημείο του ένα εντυπωσιακό μπάκχαντ με το ένα χέρι. Το παιχνίδι του ρέει, αφού τα χτυπήματα του Καναδού είναι όμορφα και το φετινό φθινόπωρο, όταν κατάφερε να φτάσει στο νούμερο 15 της παγκόσμιας κατάταξης, θα είναι τεράστια ώθηση για την αυτοπεποίθησή του. Για να φτάσει στον τελικό του ΑΤΡ1000 στο Παρίσι, απέκλεισε τον Ζιλ Σιμόν, τον Φάμπιο Φονίνι, τον Ζβέρεφ και τον Μονφίς. Στο 250άρι της Στοκχόλμης, στις 20 Οκτωβρίου, πήρε τον πρώτο τίτλο του με αντίπαλο τον Σέρβο Φιλίπ Κραΐνοβιτς.
Αντρέι Ρούμπλεφ
Είχε χάσει πέρυσι από τον Τσιτσιπά, στον ημιτελικό του Next Gen της ΑΤΡ στο Μιλάνο, αλλά στο US Open έκανε κάτι σπουδαίο για να φτάσει στον 4ο γύρο της διοργάνωσης, αφού νίκησε τόσο τον Έλληνα όσο και τον Κύργιο στον 3ο γύρο, πριν αποκλειστεί από τον Ματέο Μπερετίνι στους '16'. Στο ίδιο Major, δύο χρόνια πριν, είχε φτάσει στα προημιτελικά. Είναι... ροκάς, αφού αγαπάει τους Metallica και τους AC/DC και αυτό βγάζει στο παιχνίδι του. Ωστόσο, έχει παροιμιώδες πείσμα και υπομονή, η ενασχόλησή του με την πυγμαχία τον καθιστά πιο δυνατό από ό,τι δείχνει, δεν είναι εύκολο να εκφοβιστεί από τον αντίπαλό του και να αποπροσανατολιστεί. Αντιθέτως, αυτό γυρίζει πάνω σε όποιον προσπαθεί να το κάνει.
Ματέο Μπερετίνι
Ο Ιταλός έφτασε φέτος στον πρώτο ημιτελικό της καριέρας του, στο US Open, όπου ο Ναδάλ τον κονιορτοποίησε με συνοπτικές διαδικασίες. Ωστόσο, έδειξε την προσωπικότητά του στον εκπληκτικό προημιτελικό με τον Μονφίς, ένα από τα ματς της χρονιάς. Είναι πολύ δυνατός και το φόρχαντ του είναι δυναμίτης, χωρίς να υπάρχει έλλειψη στο μπάκχαντ με τα δύο χέρια. Η καλή χρονιά του συνοψίστηκε με την παρουσία του στους ΑΤΡ Finals, ενώ λίγες εβδομάδες πριν είχε φτάσει στον ημιτελικό του ΑΤΡ1000 στη Σαγκάη.
Άλεξ ντε Μινόρ
Ο πιο γρήγορος παίκτης στο τουρ και από τους πιο εντυπωσιακούς. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην προλάβει οποιαδήποτε μπαλιά και μπορεί να βγάζει απνευστί ράλι 20 χτυπημάτων, δίχως να χωλαίνει. Ο Αυστραλός έχει ρεκόρ τον 4ο γύρο του φετινού US Open, αποκλείοντας, μάλιστα, τον Κέι Νισικόρι, μια σταθερή βάση.
