Για έναν ακατανόητο λόγο, ο προπονητής της ΑΕΚ, αν και παρέταξε πράγματι τους καλύτερους (διαθέσιμους) έντεκα, αποφάσισε να χαλάσει ο ίδιος την χημεία και την ισορροπία που είχε χτιστεί στον άξονα του, που ήταν η μεγάλη δύναμη της ομάδας του, παίρνοντας τον Πινέδα από τα χαφ και μεταφέροντας τον αριστερά, χρησιμοποιώντας την ίδια ώρα τον τακτικά ασυνεπή (γι’ αυτό το επίπεδο κι αυτές τις απαιτήσεις) Λαμέλα στο “10”. Αυτό είχε ως συνέπεια ο Ολυμπιακός να βγάζει αφενός υπεραριθμίες στον άξονα με τα τρία χαφ, κυριαρχώντας επί της ουσίας όσον αφορά τον έλεγχο των χώρων, και η ίδια η ΑΕΚ να απενεργοποιήσει ταυτόχρονα με μια κίνηση δύο από τα μεγαλύτερα όπλα της: τον Πινέδα και τον Λαμέλα, καθώς ήταν προφανές πως το σχήμα ήταν δυσλειτουργικό και το πλάνο του Αλμέιδα αυτοκαταστροφικό. Και επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη πάει να είναι σύμπτωση, το χθεσινό «ναυάγιο» της ΑΕΚ έχει πολλά κοινά στοιχεία με αυτό του πρώτο γύρου…
Δεν σεβάστηκε τους χώρους
Όταν δεν μπορείς να αντιληφθείς τον τρόπο που σε χτυπά ένας αντίπαλος και κάνεις τα ίδια λάθη για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, είναι τεράστιο πρόβλημα. Έως και ξεροκεφαλιά. Ο Αλμέιδα πήγε στο Καραϊσκάκη, σε ματς Κυπέλλου που υπάρχει ρεβάνς, σαν να έψαχνε ο ίδιος νίκη με… τρία γκολ διαφορά. Και επέμεινε σε αυτό μετά το 1-0. Μετά το 2-0. Μετά το 3-0. Μέχρι τέλους. Πέραν της αποτυχημένης επιλογής να τραβήξει στα αριστερά τον Πινέδα, το τακτικό του σχέδιο ήταν στο σύνολο του λάθος καθώς: δεν σεβάστηκε τους χώρους, δεν σεβάστηκε τα προτερήματα του αντιπάλου, δεν σεβάστηκε ότι ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο παιχνιδιού όσον αφορά τις μεταβάσεις που το έχει τελειοποιήσει. Και το ποδόσφαιρο τον τιμώρησε με τον πιο σκληρό τρόπο. Τέσσερα από τα έξι γκολ ήλθαν με αυτόν τον τρόπο. Με τον αντίπαλο να χτυπά στους ανοιχτούς χώρους που βρήκε...
Απ’ όλα αυτά βγάζω έξω την ανετοιμότητα στο ψυχολογικό κομμάτι, που ναι μεν έχει να κάνει με την προεργασία που γίνεται και το κατά πόσο ένας προπονητής περνά στους παίκτες του όλη την εβδομάδα αυτά που θέλει πνευματικά, από την άλλη όμως, θα πρέπει και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές να έχουν προσωπική αντίληψη του τι διακυβεύεται. Πράγμα που χθες, δεν συνέβη. Μοιάζοντας απαθείς απέναντι σε αντιπάλους που έτρωγαν σίδερα έχοντας μια θλιβερή εικόνα. Η πνευματική ανετοιμότητα πάντως δεν είναι η μεγάλη εικόνα. Η μεγάλη εικόνα είναι ότι η ΑΕΚ για δεύτερο σερί ντέρμπι με τον ίδιο αντίπαλο, στο ίδιο γήπεδο, χτυπήθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Έχοντας πράγματι ένα πιο συμβατό σχήμα χθες από την προηγούμενη φορά, το οποίο όμως στήθηκε με τέτοιον τρόπο στο γήπεδο, πήρε τόσο μεγάλα και αχρείαστα ρίσκα και έδωσε τόσους χώρους στον αντίπαλο, που ήταν η απόλυτη αυτοκτονία.
Η ΑΕΚ είναι αναγκασμένη πλέον να μαζέψει τα κομμάτια της και να κοιτάξει το ντέρμπι της Κυριακής. Το πως θα το προσεγγίσει τακτικά ο Αλμέιδα έχει ενδιαφέρον. Όπως και το πως θα προετοιμάσει ψυχολογικά τους ποδοσφαιριστές του για μια κρίσιμη μάχη με πολλές ιδιαιτερότητες που ενδεχομένως θα μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες στο πρωτάθλημα σε περίπτωση νίκης. Όπως και να τελειώσει και την υπόθεση σε περίπτωση ήττας. Η ΑΕΚ ψάχνει αντίδραση που ενδεχομένως να τη βρει λόγω έδρας, λόγω φυσικής εξέλιξης των πραγμάτων καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις σχεδόν πάντοτε λειτουργεί το ένστικτο της επιβίωσης. Για να φτάσει στη νίκη όμως, θα πρέπει να υπάρξει και ένα αγωνιστικό σχέδιο. Και ο Αλμέιδα να βρει ένα συμβατό σχήμα για να μπορέσει να ματσάρει τον συγκεκριμένο αντίπαλο που πράγματι έχει μεγάλα προτερήματα, αλλά έχει και σημαντικές αδυναμίες, τις οποίες μέχρι τώρα η ΑΕΚ δεν τις έχει διαβάσει, δεν τις έχει εκμεταλλευτεί…
Πηγή:Sdna.gr
