Η ανησυχία του Ολυμπιακού είναι άλλη, δεν είναι τα αποτελέσματα

Οι Πειραιώτες είχαν ξεκινήσει πέρυσι με χειρότερο «2 στα 2» σε σχέση με φέτος, αλλά το θέμα τους την τρέχουσα σεζόν δεν είναι αυτό.

Ναι, κάλλιστα ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε πάρει το χθεσινό παιχνίδι με την Εφές. Ηταν η καλύτερη ομάδα στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, ήταν εκείνη, που είχε τον έλεγχο στα περισσότερα από τα 40 λεπτά, αλλά όπως γνωρίζουμε το τέλος πάντα είναι εκείνο, που μετράει. Και όταν παίζεις ειδικά εκτός έδρας με μία ομάδα, που έχει σπουδαίους παίκτες, που έχει μονάδες, που μόνες τους μπορούν να σε «σκοτώσουν», τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο.

Αν και εδώ, που τα λέμε εκεί, που έφτασε το χθεσινό ματς περισσότερο το έχασε ο Ολυμπιακός παρά το κέρδισε η Εφές, αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Δύο λάθη έκανε στο φινάλε ο με λαμπρή 12ετή θητεία στο ΝΒΑ Εβάν Φουρνιέ (που χθες γενικά ήταν σπουδαίος) και η ομάδα του Πειραιά έπεσε στο καναβάτσο. Γίνονται, όμως, είπαμε αυτά. Ετσι είναι το μπάσκετ και το βλέπουμε καθημερινώς σε πολλές εκδόσεις.

Όπως χθες επίσης στο Βελιγράδι: μπαίνοντας στην τελική ευθεία της παράτασης και με το 93-90 υπέρ του Ερυθρού Αστέρα ο Βραζιλιάνος «διαβολάκος» των Σέρβων, Γιάγκο Ντος Σάντος, βιάστηκε να πάρει επίθεση, προφανώς συνεπαρμένος από την εξαιρετική του εμφάνιση. Το βιαστικό του σουτ, όμως, δεν ακούμπησε πουθενά, στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Λαπροβίτολα ισοφάρισε και κάπως έτσι το παιχνίδι πήγε στα χέρια της Μπαρτσελόνα. Μία κλωστή είναι τέτοια παιχνίδια, μία κλωστή, που σπάει εύκολα. Όπως στο Βελιγράδι, όπως και στη Πόλη.

Με αυτά και με αυτά ο Ερυθρός Αστέρας έχασε το αήττητο του και ο Ολυμπιακός έφτασε στο 2-2. Από τον κόσμο των Πειραιωτών στο διαδίκτυο υπήρξε γκρίνια (δεν θα μπορούσε αλλιώς) κυρίως όμως για το ότι «χάθηκε τσάμπα ένα ματς». Για την γενικότερη παρουσία της ομάδας δεν μπορεί να υπάρξει γκρίνια. Είναι πολύ νωρίς. Και το παρελθόν μας έχει ή πρέπει να μας έχει διδάξει να μην βιαζόμαστε.

Θέλετε πρόσφατο παράδειγμα; Το περυσινό. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε επίσης με «2 στα 2». Και μάλιστα χειρότερο «2 στα 2» σε σχέση με το φετινό. Ναι είχε κερδίσει στο ΟΑΚΑ τον ανέτοιμο Παναθηναϊκό, αλλά είχε χάσει περίπατο στο Μιλάνο και είχε χάσει επίσης στο γήπεδό του από την Μπαρτσελόνα. Σε ένα ματς μάλιστα όπου στο 36’ ήταν μπροστά με 66-59 και το τέλος τον βρήκε να χάνει με 77-68. Μέσα σε τέσσερα λεπτά δέχθηκε, δηλαδή, επιμέρους σκορ 18-2 μέσα στην έδρα του. Ε, τι είναι χειρότερο; Το χθεσινό με την Εφές ή εκείνο με την Μπάρτσα; Δεν νομίζουμε να υπάρχει σύγκριση. Με τους Καταλανούς είχε κερδίσει και δεν το ήξερε (και τελικά έχασε), ενώ χθες στο τέλος το ματς ήταν ρώσικη ρουλέτα.

Όπως και να έχει, ξεκινώντας με 2-2 πέρυσι ο Ολυμπιακός, στη συνέχεια πήρε το Κύπελλο, πήγε στο φάιναλ-φορ και έχασε το πρωτάθλημα στο σουτ, κάνοντας, βέβαια, διάφορες αλλαγές στο ρόστερ του. Το θέμα είναι ότι δεν έχει σημασία πως ξεκινάς, αλλά πως τελειώνεις. 

Ετσι και φέτος. Μόνο, που φέτος η δουλειά για τον Γιώργο Μπαρτζώκα είναι πιο βαριά από πέρυσι. Ο πρώτος λόγος είναι το τελείωμα της περυσινής σεζόν, που βάφτηκε «πράσινο» και είναι κάτι, που βαραίνει τις πλάτες όλων στον Πειραιά. Και το δεύτερο βέβαια είναι πως θα βρεθεί η άκρη στο χρυσό ρόστερ της ομάδας.

Πάντα γίνεται η ερώτηση στους προπονητές αν είναι χαρά ή πονοκέφαλος όταν έχεις στην ομάδα σου πολλούς και καλούς παίκτες. Για τον Ολυμπιακό δεν ξέρουμε τι ισχύει και τι θα προκύψει. Εχει σπουδαίους παίκτες, που πρέπει να παίζουν όλοι ή σχεδόν όλοι. Που πρέπει όλοι να είναι ικανοποιημένοι, κάτι, που δεν γίνεται εκ των πραγμάτων. Σε αυτό το κομμάτι είναι, λοιπόν, το μυστικό των «ερυθρόλευκων». Θα μπορέσει ο Μπαρτζώκας να βρει την χρυσή τομή; Θα μπορέσει να έχει την καλύτερη δυνατή ισορροπία ώστε η ομάδα του να έχει στο τέλος το αποτέλεσμα που θέλει; Είναι κάτι, που γενικώς δεν μπορεί να απαντηθεί, αλλά βέβαια δεν μπορεί να απαντηθεί και ειδικώς με τόσο μικρό δείγμα γραφής, που έχουμε στα χέρια μας.

Με το «2 στα 2», πάντως, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ασχοληθεί κανείς. Ουδείς κέρδισε κάτι μήνα Οκτώβρη και μήνα Νοέμβρη και αυτό είναι κάτι, που το ξέρουν και τα μικρά παιδιά, το ξέρουν και οι πέτρες. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό και αν δεν θέλετε στο τέλος, από τον Γενάρη και Φλεβάρη θα αρχίσουμε να απονέμουμε «βραβεία» και «εκτελεστικά αποσπάσματα». Ακόμη είναι νωρίς για τέτοια. Και ας έπιασε απότομα κρυάκι στην Ελλάδα παρότι το γνωστό τραγούδι λέει ότι «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα».

Πηγή: sdna.gr

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο