Την αρχή έκανε ο Ρόδρι, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου πριν από το παιχνίδι της Μάντσεστερ Σίτι με την Ίντερ, όταν ρωτήθηκε για το νέο φορμάτ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης που δίνει πιο πολλά παιχνίδια στο καλεντάρι.
«Τίποτα δεν αποκλείεται, πια. Ακόμη και το ενδεχόμενο μίας απεργίας των ποδοσφαιριστών μπορεί να είναι κοντινό. Όποιον παίκτη και να ρωτήσετε, θα σας το πει. Είναι μία γενική άποψη μεταξύ των ποδοσφαιριστών, δεν είναι απλά η γνώμη του Ρόδρι. Εάν αυτό συνεχιστεί, σε κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν άλλες επιλογές. Δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι κάτι που μας ανησυχεί, διότι εμείς είμαστε εκείνοι που υποφέρουν» ήταν τα λόγια του Ισπανού που έγιναν αμέσως… viral και προκάλεσαν κατόπιν αντίστοιχες δηλώσεις και από συναδέλφους του.
«Συμφωνώ με όλα όσα είπε ο Ρόδρι» είπε ο Ζιλ Κουντέ, πριν από την αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα με τη Μονακό. «Το καλεντάρι γίνεται μεγαλύτερο κάθε χρόνο, έχουμε περισσότερους αγώνες και λιγότερο χρόνο. Το λέμε εδώ και πολύ καιρό και κανείς δεν μας δίνει σημασία. Ούτε οι παίκτες ούτε οι προπονητές ακούγονται. Θα έρθει μια στιγμή που θα πρέπει να κάνουμε απεργία, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για όσους αποφασίζουν να μας καταλάβουν. Παίρνουμε όλο και περισσότερα ρίσκα, υπάρχουν περισσότεροι τραυματισμοί γιατί υπάρχει λιγότερος χρόνος άδειας. Τώρα, με το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, θα φτάσουμε περίπου τους 70 αγώνες ανά σεζόν, κάτι που είναι τρελό.
Εάν τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει είναι επειδή πρέπει να οργανωθούμε και να επικοινωνήσουμε περισσότερο. Υπάρχουν συνδικάτα σε διάφορες χώρες. Στη Γαλλία, υπάρχει ένα σημαντικό. Πρέπει να οργανωθούμε ώστε να υπάρχει συλλογική φωνή. Θα είναι πιο ισχυρό όταν το μήνυμα προέρχεται από έναν οργανισμό που συγκεντρώνει πολλούς παίκτες» πρόσθεσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος, και Βίλι Όρμπαν, ο οποίος εξέφρασε τους προβληματισμούς του πριν από την πρεμιέρα της Λειψίας με αντίπαλο την Ατλέτικο Μαδρίτης.
«Ο Ρόδρι έχει δίκιο, είναι πάρα πολλά τα παιχνίδια. Αρχίζει για εμάς το Τσάμπιονς Λιγκ, ένα ταξίδι που ελπίζουμε να είναι μακρύ αλλά και να μην έχει άσχημο τέλος όσον αφορά την υγεία μας. Αγαπώ το ποδόσφαιρο, αγαπώ το Τσάμπιονς Λιγκ, αγαπώ να παίζω για τη χώρα μου, την Ουγγαρία, μπροστά σε πλήθος κόσμου στη Βουδαπέστη, αγαπώ την Μπούντεσλιγκα. Με λίγα λόγια, αγαπώ τη δουλειά μου και απολαμβάνω το μεγάλο προνόμιο να μπορώ να μετατρέψω το χόμπι μου σε επάγγελμα.
Αλλά, η δουλειά μας απαιτεί σωματική προσπάθεια και κόπο και υπάρχουν φυσικά όρια. Διότι, παρόλο που η καρδιά μου θέλει όλο και περισσότερο ποδόσφαιρο, το σώμα μου δεν μπορεί να το αντέξει όλο αυτό. Κατά τη γνώμη μου, βρισκόμαστε πλέον σε ένα σημείο όπου θα μπορούσε να γίνει επικίνδυνο για την υγεία μας.
Ο αριθμός των αγώνων για τους κορυφαίους παίκτες που παίζουν τακτικά στην εθνική ομάδα, παίζουν διεθνώς είναι απολύτως στα όριά του. Δεν μένει σχεδόν καθόλου περιθώριο για το σώμα να ανακάμψει. Και αυτό για να μην αναφερθούμε στην ψυχική υγεία. Αλλά φυσικά επηρεάζει έναν παίκτη όταν ταξιδεύει συνεχώς για να αποδώσει τον καλύτερο εαυτό του. Οι συνιστώσες προστίθενται. Όπως το γεγονός ότι η απόδοση μπορεί να μειωθεί και το αποτέλεσμα να μην είναι καλό.
Γι' αυτό πρέπει να συμφωνήσω με τον Ροδρι. Τα παιχνίδια είναι πάρα πολλά και εμείς οι παίκτες πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αυτή τη σεζόν. Γιατί δεν έχει σημασία πόσα εκατομμύρια κερδίζει κάποιος σε αυτό το άθλημα. Τα σωματικά όρια είναι πραγματικά και η υγεία πρέπει πάντα να έρχεται πρώτη» ήταν τα λόγια του αμυντικού της Λειψίας.
Αν υπάρχουν και αντίθετες φωνές; Φυσικά. Όπως αυτή του Χοσέ Μαρία Χιμένες της Ατλέτικο. «Είμαστε ποδοσφαιριστές. Δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για το αγωνιστικό πρόγραμμα. Μας λένε πότε πρέπει να παίξουμε, βάζουμε τα ρούχα μας και τα παπούτσια μας και παίζουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητά μας και δεν μπορούμε να πούμε κάτι άλλο σχετικά με αυτήν» είπε.
Η Παγκόσμια Ένωση Ποδοσφαιριστών (FIFPro) συνεργάστηκε πρόσφατα με πολλά σωματεία παικτών στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ένωσης Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (PFA), προκειμένου να ξεκινήσει δύο νομικές ενέργειες κατά της απόφασης της FIFA να διοργανώσει το διευρμένο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το επόμενο καλοκαίρι.
Μια πρόσφατη έκθεση της FIFPro για την ευημερία των ποδοσφαιριστών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σεζόν 2024-25 πρόκειται να είναι η «χειρότερη», όσον αφορά τον φόρτο εργασίας.
Η FIFA αρνείται τον ισχυρισμό ότι ευθύνεται για το ασφυκτικό ημερολόγιο, προσθέτοντας ότι ζητήθηκε η γνώμη της FIFPro σχετικά με αλλαγές στο συνολικό διεθνές ημερολόγιο αγώνων της πενταετίας 2025-30, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων 2025.
Oι ποδοσφαιριστές μιλούν δημόσια διότι νιώθουν εκμετάλλευση. Είναι αυτοί που επηρεάζονται περισσότερο από τον κίνδυνο τραυματισμών και ψυχικής κόπωσης σε μια σεζόν που διευρύνεται και το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, το οποίο θα διεξαχθεί το επόμενο καλοκαίρι στις ΗΠΑ και θα διαρκέσει ένα μήνα με τη συμμετοχή 32 συλλόγων.
Η… μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο των προπονητών και των ιατρικών επιτελείων που εξειδικεύονται ολοένα και περισσότερο στην πρόληψη τραυματισμών. Είναι αυτοί που πρέπει να διαχειριστούν τα λεπτά, τις διακοπές και τη σωματική και ψυχική υγεία των ποδοσφαιριστών. Ο Κάρλο Αντσελότι υποστηρίζει τους ποδοσφαιριστές, είναι από τους πρώτους προπονητές που εξέφρασαν τον έντονο προβληματισμό τους για την επέκταση του αγωνιστικού προγράμματος.
«Αν τα όργανα διοίκησης του ποδοσφαίρου δεν πιστεύουν ότι οι παίκτες τραυματίζονται περισσότερο επειδή παίζουν πολύ, έχουν πρόβλημα» είναι η άποψη του τεχνικού της Ρεάλ Μαδρίτης.
Την περσινή σεζόν, σε ό,τι αφορά τους παίκτες των πέντε μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, ο Χούλιαν Άλβαρες ήταν αυτός που είχε τα περισσότερα παιχνίδια (69) και τον ακολούθησε ο Φεδερίκο Βαλβέρδε (67), σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.
Είναι ένα πρόβλημα που δύσκολο να λυθεί και, βέβαια, έχει και τον αντίλογό του. Υπάρχουν και αυτοί που θεωρούν ότι οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές, που τώρα εξεγείρονται, αμείβονται πλουσιοπάροχα και είναι, επίσης, σκληροί διαπραγματευτές όταν πρόκειται να συνάψουν μια συμφωνία με τους συλλόγους, θέλοντας τους καλύτερους όρους στο συμβόλαιό τους. Ο Ρόδρι, ο οποίος υπέστη μυϊκό τραυματισμό στο πρώτο ημίχρονο του τελικού του EURO, τον οποίο κέρδισε η Ισπανία απέναντι στην Αγγλία, έλαβε, όπως κάθε παίκτης, μπόνους 434.615 ευρώ.
Μπορούν αυτά τα χρήματα να θεωρηθούν… αποζημίωση για το «ξεζούμισμά» του, σωματικό και ψυχικό, κατά την διάρκεια της περσινής περιόδου; Μπαίνουν στην ζυγαριά τα χρήματα, τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην περίπτωση αυτών των συγκεκριμένων παικτών που κάνουν λόγο για απεργία, με τις σωματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις; Δεν είναι μια διόλου εύκολη απάντηση να δοθεί.
Οι ποδοσφαιριστές έχουν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν για ότι θεωρούν κατάχρηση και καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Η νομιμότητα είναι και στα συμβόλαιά τους. Κατά τη στιγμή της υπογραφής δεν αναφέρουν γραπτώς τον αριθμό των αγώνων που πρέπει να παίξουν. Είναι εκατομμυριούχοι με μισθούς, σταθερά ποσά και πολλά μπόνους για παιχνίδια, λεπτά, γκολ, ατομικά και συλλογικά βραβεία
Λιγότεροι αγώνες, μικρότερα συμβόλαια, λένε οι επικριτές τους. Αφού είναι εκατομμυριούχοι, ας τους «σκοτώσουμε», απαντούν οι υποστηρικτές τους. Μέση λύση υπάρχει;
