Το 2-1 στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» ήταν η ιδανική αρχή για τον Γιάννη Αναστασίου και την Ομόνοια στα πλέι οφ, ωστόσο ούτε χρόνος ούτε χρεία για θριαμβολογίες υπάρχουν.
Η κληρωτίδα της προημιτελικής φάσης φάνηκε ιδιαίτερα ευγενική προς την κάτοχο του τροπαίου εδώ και μία διετία φέρνοντας απέναντί της έναν απολύτως βατό αντίπαλο, ιδίως αν αναλογιστεί κάποιος τις υπόλοιπες ομάδες που μετείχαν στην κλήρωση.
Οι δύο ισοπαλίες με τον λεμεσιανό σύλλογο λειτουργούν αποτρεπτικά στην εμφάνιση συμπτωμάτων εφησυχασμού, υποτίμησης και αλαζονείας. Ως δέλεαρ και ως κίνητρο, τουναντίον, λειτουργεί η προοπτική που δημιουργεί το πρόγραμμα.
Το αυριανό παιχνίδι είναι το πρώτο από τα έξι διαδοχικά που θα δώσει το «τριφύλλι» στο ΓΣΠ, καθώς ακολουθούν αυτά με Ανόρθωση, ΑΕΚ, ΑΠΟΕΛ (σ.σ. ως τύποις φιλοξενούμενη), Πάφο και Άρη. Ενώπιον των «πρασίνων» εμφανίζεται μια ευκαιρία για ένα νικηφόρο σερί ικανό να πολλαπλασιάσει τις πιθανότητες επίτευξης των στόχων τους σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Υπενθυμίζεται πως η μέχρι στιγμής πορεία της Ομόνοιας στηρίχθηκε κατά βάση στην έδρα της, όπου στην α’ φάση μέτρησε 9-3-1 (32-13 γκολ) και 2-2-1 (8-6 γκολ) στα ντέρμπι με τις ομάδες του Top6.
Η νίκη επί του Άρη έδωσε στην κυπελλούχο τον αέρα που χρειαζόταν στα πανιά της. Με τον κόσμο στο πλευρό της και με την αγωνιστική βελτίωση που ευαγγελίζεται ο νέος προπονητής οι προϋποθέσεις για την τελική εφόρμηση δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες.
