Έξι αγωνιστικές δεν προεξοφλούν την κατάληξη της σεζόν, είναι όμως ένα αρκετά σημαντικό πρώτο δείγμα γραφής.
- Συγκλονισμός για τον θάνατο του Θεοδώρου: Μονόλεπτος σιγή και μαύρα περιβραχιόνια
- Επίσημη θέση για Ηλία: «Το αφήνουμε...»
Στη διάρκειά τους η ΑΕΛ επικράτησε 1-0 της (ουραγού και μέχρι στιγμής χειρότερης ομάδας του πρωταθλήματος) Δόξας, νίκησε 4-3 την ΑΕΖ σημειώνοντας τρία τέρματα με έναν παίκτη παραπάνω και το τελευταίο με δύο παίκτες περισσότερους, ηττήθηκε 3-1 μετά από προβάδισμά της στην Πάφο, έμεινε στο 0-0 με την Ομόνοια που έπαιζε με 10 στο δεύτερο ημίχρονο, έχασε 2-0 από τον Απόλλωνα στην πιο απογοητευτική εμφάνισή της στη σεζόν (όπως παραδέχτηκε ο προπονητής της) και 3-1 από την Ανόρθωση που είχε αριθμητικό πλεονέκτημα για ένα ημίχρονο.
Στο ζύγι το πρόσημο είναι αρνητικό, δύσκολα εντοπίζει κάποιος τομέα που δεν χρήζει άμεσης βελτίωσης. Από τους «γαλαζοκίτρινους» δεν λείπει μόνο μια εύκολη ή μια μεγάλη νίκη, λείπουν ένας λειτουργικός κορμός, μια ξεκάθαρη αγωνιστική φιλοσοφία, μια «ταυτότητα», η «υπογραφή» του προπονητή στη δουλειά της ομάδας.
Ο χρόνος, τον οποίο «αγόρασαν» οι δύο νίκες, έχει εξαντληθεί και πλέον είναι αντίπαλος. Αν η ΑΕΛ δεν συνέλθει άμεσα, κινδυνεύει να χάσει από πολύ νωρίς το τρένο της πρώτης εξάδας.
Μετά από τέσσερα διαδοχικά ντέρμπι το πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα καρέ αντιπάλων (Εθνικός, Οθέλλος, Νέα Σαλαμίνα, Καρμιώτισσα) που προσφέρεται για βαθμολογική ανάκαμψη. Όχι όμως με το αγωνιστικό πρόσωπο που έχει εμφανίσει μέχρι στιγμής η ομάδα του Χρίστου Χαραλάμπους.
Οι πρώτες έξι αγωνιστικές ανέδειξαν τα προβλήματα του λεμεσιανού συλλόγου. Οι επόμενες τέσσερις θα δείξουν, αν και σε ποιο βαθμό μπορεί να τα επιλύσει.
