Οι πιθανότητες είναι ακόμη εκεί. Περιορισμένες, αλλά υφίστανται. Χρέος της Πάφου είναι να τις εξαντλήσει. Και μετά να κάνει ταμείο.
- «Είναι όπως όταν τελειώνει μια σχέση, πάντα κάποιος πρέπει να φταίει...»
- Οπαδοί της Σπέτσια προσέβαλαν ρατσιστικά τον προπονητή της Τορίνο
Αν στην τελευταία αγωνιστική καταφέρει το διπλό προσπέρασμα (επί Απόλλωνα και ΑΕΚ), όλα τα υπόλοιπα θα μπουν -αυτονόητα και δικαιολογημένα- σε δεύτερη μοίρα. Η παρθενική έξοδος στην Ευρώπη θα επισκιάσει τα πάντα.
Αν όμως ο μεγάλος στόχος παραμείνει όνειρο, οι «γαλάζιοι» οφείλουν να διερευνήσουν πού έσφαλαν. Η ανάλυση θα οδηγήσει, αναπότρεπτα, σε μια απλή, πλην οδυνηρή διαπίστωση.
Οι επτά ήττες δεν είναι αποτρεπτικός παράγοντας για το ευρωπαϊκό εισιτήριο. ΑΕΚ και Απόλλων έχουν από 10. Το ίδιο ισχύει και για τις 12 ισοπαλίες. Άρης και ΑΠΟΕΛ έχουν από 11.
Ο συνδυασμός 12+7 είναι που κοστίζει. Η Πάφος έχει νικήσει σε λιγότερα παιχνίδια από αυτά, στα οποία δεν κέρδισε. Αυτό δεν ισχύει για καμία από τις ομάδες της νυν πρώτης τετράδας.
Και αυτό το 12+7 θα μπορούσε άνετα να είναι πιο μικρό, αν οι «γαλάζιοι» αποδεικνύονταν πιο αποτελεσματικοί στη διαχείριση του προβαδίσματός τους.
Κόντρα στον ΑΠΟΕΛ άνοιξαν το σκορ σε τρία από τα τέσσερα παιχνίδια, αλλά μέτρησαν δύο ισοπαλίες και μια ήττα. Απέναντι στον Απόλλωνα πέτυχαν το 1-0 σε δύο αγώνες, αμφότεροι έληξαν δίχως νικητή. Κόντρα σε Ολυμπιακό (1-1) και ΑΕΚ (1-1) δέχθηκαν την ισοφάριση στις καθυστερήσεις του πρώτου και του δεύτερου ημιχρόνου αντιστοίχως.
Άθροισμα; Δεκαπέντε πεταμένοι βαθμοί μετά από προβάδισμα. Με το ένα πέμπτο (τρεις), θα ήταν σε θέση ισχύος εν όψει της τελευταίας αγωνιστικής. Με το ένα τρίτο (πέντε), θα ήταν με το ενάμιση πόδι στην Ευρώπη. Με σχεδόν τους μισούς (επτά), θα είχε καπαρώσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο και θα διεκδικούσε τη δεύτερη θέση.
Τι άλλο χρειάζεται να ειπωθεί ή να αναλυθεί;
