Το πρόβλημα είναι ψυχολογικό τόνισε ο Ντούσαν Κέρκεζ προσπαθώντας να εξηγήσει την φόρα-κατηφόρα της ΑΕΛ.
Η αλήθεια είναι πως όταν σε μπεις στο λούκι του κακού ηθικού δύσκολα βγαίνεις. Από την άλλη όμως σε ένα ντέρμπι που σχεδόν παίζεις την χρονιά σου, μία σωστή σέντρα (ευκαιρία στο 10') και ένα παράλληλο πλασέ σε 97 λεπτά αγώνα δεν σε πάνε πουθενά.
Καμία πρωτοβουλία, καμία επιννόηση, ούτε ένας συνδυασμός που να παίρνει προβιβάσιμο. Ούτε και τα πόδια των παικτών δουλεύουν καλά.
Έχουν σοβαρή ευθύνη.
Γενικά, που είναι η ΑΕΛ που πέρσι αλλά και τον Ιούλιο-Αύγουστο ξεχώριζε με την συμπαγή της εικόνα, τα ασταμάτητα τρεξίματα, τις πιέσεις από το σημαιάκι του κόρνερ, την εξαιρετική ροή στην κυκλοφορία; Έξι ματς χωρίς νίκη. Πέντε ματς χωρίς γκολ.. Μόλις δύο με μηδέν παθητικό...
Στην εξίσωση θα βάλουμε και τον σχεδιασμό. Τον γενικό (μετεγγραφές) και τον τακτικό. Ότι και να επιλέξει στα ματς ο Κέρκεζ δεν του βγαίνει. Αλλά, ως εκεί. Στην πιο ζόρικη φάση της τριετίας η ΑΕΛ πρέπει και μπορεί να γυρίσει τον διακόπτη. Προπονητή ικανό έχει, το υλικό της έχει θέματα, αλλά δεν είναι για τα τέτοια βαθμολογική παρουσία.
Πρέπει να βρει όμως που τελικά έχει την... διαρροή ρεύματος.
