Είχε καιρό ο Ολυμπιακός να βγάλει τόσο ωραίο αγωνιστικό πρόσωπο. Φυσικά έχοντας αφήσει πίσω τα θέματα με τον covid19, ήταν σαφώς ανεβασμένος με ΕΝΠ και Εθνικό, αλλά και άτυχος. Απέναντι στην Ομόνοια όπου ο βαθμός δυσκολίας ήταν ίσως υψηλότερος της εποχής, ο Ολυμπιακός αν εξαιρεθεί το 1ο δεκάλεπτο, ξεδίπλωσε όλες εκείνες της αρετές που μας έδειξε στον 1ο γύρο.
Καταπληκτικό κοουτσάρισμα και τακτική προσέγγιση, φιλοδοξία, ταχύτητα, μπάλα με τη μία. Μήπως το αίσθημα ότι ο ένας βαθμός μπορούσε να είναι τρεις είναι ορθό; Φυσικά και είναι με βάση τις κλασσικές ευκαιρίες που χάθηκαν πριν και μετά το 1-0. Καμία ομάδα μέχρι σήμερα δεν έφτιαξε τόσες πολλές κραυγαλέες φάσεις απέναντι στην άμυνα της Ομόνοιας.
Αλλά ο βαθμός και κυρίως η εμφάνιση θα δώσουν αυτοπεποίθηση, είναι σημάδι ανάκαμψης και εφαλτήριο αντεπίθεσης. Η εξάδα παραμένει εφικτός στόχος και ο σημερινός-βγαλμένος από το χθες Ολυμπιακός θα παίξει τα ρέστα του. Η αλήθεια είναι μάλιστα ότι έχει πολλά να ρίξει στο γρασίδι....
