Ο Κωνσταντίνος Ανθίμου πραγματοποίησε μια γεμάτη σεζόν με την φανέλα του πρωταθλητή Διγενή Ακρίτας Μόρφου και κέρδισε την άνοδο με την υπόλοιπη ομάδα από την Γ’ στη Β’ Κατηγορία.
Ο Κύπριος εξτρέμ κατέγραψε 30 συμμετοχές, πετυχαίνοντας 6 γκολ και μοιράζοντας 12 ασσίστ. Μάλιστα έχει να επιδείξει φέτος και 3 κερδισμένα πέναλτι, όντας ένας παίκτης διεισδυτικός με καλή ντρίμπλα.
Το Sportime, μετά και την συμπερίληψη του 25χρονου στην καλύτερη 11άδα της Γ’ Κατηγορίας, επικοινώνησε μαζί του με σκοπό να μας δώσει μια συνέντευξη. Πιο κάτω μπορείτε να διαβάσετε όσα δήλωσε ο Ανθίμου στην ιστοσελίδα μας.
Αναλυτικά:
- Κωνσταντίνο καλησπέρα. Συγχαρητήρια για την άνοδο με τον Διγενή. Ποια είναι τα συναισθήματά σου για τα όσα έζησες φέτος;
«Καλησπέρα, σας ευχαριστώ. Είμαι πολύ χαρούμενους γιατί δέσαμε με την ομάδα, ήμασταν οικογένεια και δίκαια κερδίσαμε την άνοδο με το πρωτάθλημα. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα. Η χρονιά μου αφήνει θετικά συναισθήματα, όλοι οι κόποι μας ανταμείφθηκαν. Βοήθησε σε αυτό πολύ το προπονητικό τιμ».
- Πάμε λίγο στην αρχή. Πως ξεκίνησες το ποδόσφαιρο, σε ποια ηλικία ήσουν;
«Ήμουν 6 ετών και οι γονείς μου αποφάσισαν να με γράψουν στην ακαδημία του Νεόφυτου Λάρκου στη Λάρνακα. Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι ευχάριστες, πήγαμε ταξίδια, κερδίσαμε τουρνουά. Μετά πήγα στην Αλκή σε ηλικία 14 ετών και έφτασα μέχρι την Κ17 της ομάδας. Εν συνέχεια, ο Τζίμης Δημητρίου, νυν προπονητής της Κ19 της ΑΕΚ, με είδε και με πήρε στην ΑΕΚ. Τότε ήταν 2013».
- Και πως βίωσες την εμπειρία σε μια ομάδα όπως η ΑΕΚ;
«Μου άρεσε πρώτα από όλα γιατί είναι η ομάδα μου, η ομάδα που υποστηρίζω. Προπονητής μου ήταν ο Μούσιτς, στα Κ17 όντας 15χρονος τότε. Θυμάμαι ότι κτύπησε ο Νασίρ Μάτσι σε μια προπόνηση και ήρθε ο Τζίμης Δημητρίου και μου φώναξε από το διπλανό γήπεδο και μου είπε έλα. Ρωτούσε ο πατέρας μου στην κερκίδα, που τον παίρνουν; Και πήγα με την Ανδρών. Πέρασα τα τρία καλύτερά μου χρόνια στην ΑΕΚ».
- Τι θυμάσαι από την ανάμειξη που είχες με την Ανδρών της ΑΕΚ;
«Ήταν η καλύτερη περίοδος. Έκανα προπόνηση με σπουδαίους παίκτες. Πραγματοποίησα το ντεμπούτο μου με τη Νέα Σαλαμίνα στην τελευταία αγωνιστική της περιόδου 2015-2016. Την πρώτη χρονιά του Κρίστιανσεν είχα μυϊκούς τραυματισμούς και δεν αγωνίστηκα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που μου είπαν οι Καταλά και Λαρένα, σαν συμβουλές προς εμένα που τότε ξεκινούσα την καριέρα μου. Απίστευτοι άνθρωποι. Το καλοκαίρι του 2016 αποχώρησα μετά την προετοιμασία με τον Ιδιάκεθ, είχα παίξει και στο φιλικό με τη Λέγκια αλλά αποφάσισα εγώ να αποχωρήσω για να πάρω παιχνίδια στα πόδια μου. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα. Ο Ρόκα μου είπε να μείνω, αλλά εγώ πήρα απόφαση να αποχωρήσω».
- Ποιος ήταν ο επόμενος σταθμός σου;
«Το καλοκαίρι του 2016 υπέγραψα στον Οθέλλο. Έμεινε εκεί για 1 χρόνο και στην συνέχεια πήγα στον Χαλκάνωρα Ιδαλίου με προπονητή τον Γιώργο Γεωργίου που παλαιότερα ήταν αναλυτής στην ΑΕΚ. Μετά από λίγους μήνες ήρθε ο Νώντας Χριστιάνκης, ένας προπονητής που με σημάδεψε και μου έδωσε πολλά πράγματα και στο αγωνιστικό κομμάτι και σαν άνθρωπος».
- Και πάμε στο σήμερα. Πως έγινε η μετακίνησή σου στον Διγενή Μόρφου και αν νιώθεις δικαιωμένος για την επιλογή σου;
«Το καλοκαίρι του 2022 αποχώρησα από τον Χαλκάνωρα και ήμουν σχεδόν κλειστός σε άλλη ομάδα. Όμως το τηλεφώνημα του κύριου Χριστινάκη, με έκανε να αποφασίσω να πάω στον Διγενή. Μεγάλο ρόλο έπαιξε επίσης το όνομα του Διγενή Ακρίτα Μόρφου. Σαφώς και νιώθω δικαιωμένος, πήραμε το πρωτάθλημα και φτάσαμε στον τελικό κυπέλλου. Σε προσωπικό επίπεδο πήγα καλά γιατί είχα καλούς συμπαίκτες. Το εννοώ 100%».
- Ποιος παίκτες ξεχώρισες από την φετινή ομάδας σας;
«Σίγουρα όλοι ήταν πολύ καλοί και έδωσαν το 100%. Έτσι ήρθε το πρωτάθλημα και ο τελικός κυπέλλου. Όμως αν έπρεπε να ξεχωρίσω 2 παίκτες που θα μπορούσαν εύκολα να παίξουν σε πιο ψηλό επίπεδο, αυτοί είναι ο τερματοφύλακας Θεοκλή και ο εξτρέμ Χατζηκωνσταντή».
- Θέλουμε να μας πεις λίγα λόγια για το τι προπονητής και άνθρωπος είναι ο Νώντας Χριστινάκης.
«Πρώτα από όλα είναι καλός άνθρωπος, δίκαιος. Αν αξίζεις να παίζεις θα παίζεις. Όπως και να σε λένε. Είχαμε τρεις ξένους, οι 2 δεν έπαιζαν φέτος. Με στήριξε και ως άνθρωπο, σε ανθρώπινο επίπεδο. Η πρώτη φορά που με στήριξε σε ανθρώπινο επίπεδο, ήταν όταν έμεινε έγκυος η γυναίκα μου και ήμουν πολύ νεαρός. Μου πρόσφερε τριετές στον Χαλκάνωρα. Σαν προπονητής, θεωρώ είναι για πιο πάνω επίπεδο. Ήταν και σε πιο πάνω επίπεδο, το αξίζει. Οφείλετε σε αυτόν και στο τιμ του το γεγονός πως ήμασταν μια οικογένεια».
- Ποια η επόμενη μέρα στο ποδόσφαιρο για τον Ανθίμου;
«Ο στόχος μου είναι να παραμείνω στον Διγενή και να παίξω με την ομάδα στη Β’ Κατηγορία. Το μακροχρόνιο πλάνο είναι να επιστρέψει η ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Νιώθω καλά στον Διγενή, θα δίνω πάντα το 100% και ελπίζω να παραμείνω».
- Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις το ποδόσφαιρο μαζί με την κύρια σου δουλειά, αφού ξέρουμε πως το ποδόσφαιρο στις μικρότερες κατηγορίες για ένα μεγάλο ποσοστό δεν είναι επαγγελματικό;
«Δεν είναι εύκολο. Ξυπνώ από τις 06:00 και υπάρχει έξτρα κούραση. Πάω δουλειά το πρωί, σχολάω στις 14:30 και απευθείας ξεκινώ για να πάω Μακάρειο. Θέλω και περίπου 1 ώρα Λάρνακα-Λευκωσία με την κούραση. Όμως το μαθαίνεις, συνηθίζεις και βάζεις πείσμα. Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις βάζεις πείσμα και προσπαθείς. Έξτρα κίνητρο για εμένα φέτος, ήταν κάποια τηλεφωνήματα που δέχθηκα και μου έλεγα ‘’μείνε σε καμία ομάδα της Λάρνακας, να είσαι κοντά’’ ή ότι ‘’ο στόχος για πιο πάνω κατηγορίες απομακρύνεται’’. Αυτό με πείσμωσε και με έκανε να δουλέψω πιο σκληρά».
- Τι κρατάς από την φετινή περίοδο;
«Αυτό που κρατώ είναι η παρουσία της γυναίκας και του γιου μου στο γήπεδο σε κάθε παιχνίδι. Κάθε νίκη ήταν ξεχωριστή, καθώς την πανηγύριζα με τον γιο μου. Δέθηκε με την ομάδα, όλοι τον αγάπησαν. Στον τελικό, ο κόουτς Χριστινάκης αφού έμεινε ένα μετάλλιο, το έριξε στην κερκίδα προς το μέρος της γυναίκας μου και της είπε ότι είναι για τον μικρό».
