Απίστευτες αποκάλυψεις από τον Έλιο Ρόκε

 Σε μια συνέντευξη-ποταμό στην πορτογαλική ιστοσελίδα tribunaexpresso, ο Έλιο Ρόκε έκανε εκτενέστατη αναφορά στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο Αγκολέζος (με πορτογαλικό διαβατήριο) μεσοεπιθετικός μίλησε για το πώς βρέθηκε στην Κύπρο, πώς προσαρμόστηκε, πώς άλλαξε, αλλά και στις συνθήκες που τον οδήγησαν τόσο στην Νέα Σαλαμίνα όσο και στην φυγή από την ΑΕΛ. Οι συγκεκριμένες αναφορές είναι γεμάτες αποκαλύψεις, αλλά και μομφές για πρόσωπα και καταστάσεις στο λεμεσιανό σύλλογο.

«Υπέγραψα μονοετή δανεισμό στην Ολιβάις και, όταν επέστρεψα στην Μπενφίκα, ακύρωσα το συμβόλαιό μου. Μίλησα με το μάνατζερ μου, Κάρλος Γκονσάλβες, και του είπα ότι κουράστηκα στην Πορτογαλία, γιατί ένιωθα ότι δεν υπολογίζουν σε νεαρούς Πορτογάλους. Του ζήτησα να μου βρει μια ομάδα, δεν είχε σημασία πού. Μια εβδομάδα αργότερα, μου τηλεφώνησε για να πει ότι είχε μια ομάδα από την Κύπρο, την ΑΕΛ. Δεν την ήξερα, αλλά είπα “εντάξει, ίσως”. Έστειλαν το συμβόλαιο και το υπέγραψα. Όταν φτάσαμε στην Κύπρο, πήραμε ταξί για να πάμε στο ξενοδοχείο και έβλεπα μόνο βουνά στο δρόμο. Και σκέφτηκα: “Τι είναι αυτό; Πού κατέληξα; Αυτό είναι μια τριτοκοσμική χώρα”. Στη συνέχεια, όμως, όταν αρχίσαμε να φτάνουμε στην Λεμεσό και είδαμε τα φώτα, ήμουν πιο ανακουφισμένος. Ήταν ένας άλλος κόσμος, ένα φανταστικό νησί», σχολίασε ο Ρόκε για το πώς βρέθηκε στην Κύπρο.

«Δεν μιλούσα καν αγγλικά. Μου άρεσε να μαθαίνω, έτσι άρχισα να ακούω τους ανθρώπους να μιλάνε, τους συμπαίκτες μου κάθε μέρα, άρχισα να… μαζεύω τις λέξεις και κατέληξα να μιλάω ελληνικά, διότι δεν ντρεπόμουν. Μιλούσα και γελούσαν αλλά με διόρθωναν, μου έμαθαν να μιλώ και εγώ τους δίδασκα πορτογαλικά. Η ζωή στην Κύπρο μου άρεσε, ήταν μια ζωή πολυτέλειας. Ένα νησί που φαίνεται να σαν να είσαι σε διακοπές, όπου υπάρχουν πολλά μπαρ, παραλίες, καταστήματα, εστιατόρια. Είναι ένας ξεχωριστός κόσμος. Οι πρώτοι τρεις, τέσσερις μήνες ήταν μια τρελή ζωή, ειδικά τις νύχτες… Αλλά μια μέρα είπα στον εαυτό μου: “Αρκετά, δεν είναι ζωή αυτή για σένα”. Έμεινα στο σπίτι, σκεφτόμουν την ζωή και μετά άλλαξα, γιατί μιλούσαν ήδη πολύ για την ζωή μου. Οι προπονητές έλεγαν :“Αυτού του παίκτη του αρέσει μόνο το βράδυ”. Νομίζω εκεί ήταν, όταν μου έκανε κλικ. Αυτό ήταν το σημείο αλλαγής. Ήταν ακόμη πριν τον Νοέμβριο, άρχισα να ζω μια πιο επαγγελματική ζωή. Όταν πήγαινα σπίτι, δεν έφευγα ποτέ», συνέχισε ο Αγκολέζος μεσοεπιθετικός.

Ερωτηθείς για το τι του άρεσε περισσότερο τα τέσσερα χρόνια στην ΑΕΛ αποκρίθηκε: «Ήμουν στην Μπενφίκα που είναι ένα τεράστιο κλαμπ, και πήγα στο… σκοτάδι. Αλλά και η ΑΕΛ ήταν ένα μεγάλο κλαμπ. Στην πρώτη προπόνηση, όταν έφυγα από τα αποδυτήρια και βγήκα στον αγωνιστικό χώρο, είδα ότι γύρω από το γήπεδο ήταν γεμάτο οπαδούς. Υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι μέσα σε ένα μικρό γήπεδο. Τότε, ναι, τα πόδια έτρεμαν. Ένιωθα ανόητος μπροστά σε τόσους πολλούς ανθρώπους. Άναψαν παντού πυρσούς, ήθελαν να δουν τους νέους παίκτες και, τότε, ήμασταν σχεδόν 20 νέοι παίκτες. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν έτσι και ήταν πολύ καλό, γιατί πάντα μου άρεσε να παίζω με οπαδούς, μου δίνει περισσότερη χαρά»

Στο ερώτημα, αν ο μάνατζέρ του δεν τον είχε ενημερώσει επαρκώς για το τι επρόκειτο να βρει στην ΑΕΛ, ο Ρόκε απάντησε: «Ο Κάρλος Γκονσάλβες δεν μου τα εξήγησε καλά. Υπήρχε σύγχυση όσον αφορά το συμβόλαιο. Είχα υπογράψει, αλλά όταν έφτασα εκεί, έπρεπε να υπογράψω ξανά. Όμως ήθελαν να περάσω από δοκιμαστικά πρώτα και μετά να υπογράφω και τότε είπα όχι. Μίλησα με τον Κάρλος Κονσάλβες, ο οποίος παρέλειψε να μου και πολλά άλλα πράγματα, έτσι δύο μέρες αργότερα τερμάτισα τη συνεργασία που είχα μαζί του, γιατί νομίζω ότι δεν ήταν σοβαρός. Χειρίστηκα την υπόθεσή μου μόνος μου. Μίλησα με τον πρόεδρο και του είπα ότι, αν δεν μου έφερνε το συμβόλαιο που συμφωνήσαμε για να υπογράψω, θα φύγω και δεν θα προπονηθώ. Όλοι πήγαν προπόνηση και εγώ έμεινα στο ξενοδοχείο. Το απόγευμα εμφανίστηκε ο πρόεδρος με το συμβόλαιο για υπογραφές, ενώ άλλοι συμπαίκτες μου συνέχισαν να προπονούνται χωρίς συμβόλαιο. Είναι πολύ μεγάλος κίνδυνος γιατί, χωρίς συμβόλαιο, μετά από δύο εβδομάδες μπορούν να μας διώξουν έτσι απλά».

 Ακολούθως, ο Ρόκε ρωτήθηκε, αν κατέκτησε κάποιο τίτλο με την ΑΕΛ και η απάντησή του ήταν η ακόλουθη: «Όχι. Τη σεζόν που έφυγα στέφθηκαν πρωταθλητές [γέλια]». Ερωτηθείς γιατί αποχώρησε από την ΑΕΛ, είπε κάποια πράγματα που θα συζητηθούν σίγουρα: «Ήταν ένα χάος. Δεν τα πήγαινα καλά πλέον με τον αθλητικό διευθυντή, γιατί ήταν κακός άνθρωπος. Κακολογούσε πολύ τους παίκτες. Εκείνη την εποχή άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες. Συχνά ζητούσε από τα ΜΜΕ να λένε ότι ο παίκτης θα φύγει και, σύντομα, άρχιζαν οι φήμες. Μόνο που εκείνη την σεζόν, πριν φύγω, ανανέωσα για τρία χρόνια. Εν τω μεταξύ ήρθε και ένας νέος προπονητής και μου είπε: “Μαζί μου, θα πουληθείς”. Η προετοιμασία ξεκίνησε, μαζί και οι φήμες στον Τύπο ότι θα φύγω. Νόμιζα ότι ήταν παράξενο. Σε κάθε προετοιμασία υπήρχαν δημοσιογράφοι που πήγαιναν μαζί με τις ομάδες και είχα έναν δημοσιογράφο που ήταν φίλος μου και με προειδοποίησε: “Έλιο, πρόσεχε, προσπαθούν να σας διώξουν “. Ήμουν εγώ και ένας άλλος παίκτης, ο Φρέντι. Ο νέος προπονητής ήθελε να μας διώξει από την ομάδα».

Ακολούθως το πήρε ένα βήμα παραπέρα όταν ρωτήθηκε για πράγματα που δεν του άρεσαν: «Μερικές φορές όταν κάποια πράγματα δεν μου άρεσαν, μιλούσα πολύ. Και αυτό δεν άρεσε στους ανθρώπους, ειδικά στη διοίκηση. Όταν μέναμε απλήρωτοι για δύο με τρεις μήνες, οι αρχηγοί έπρεπε να μιλήσουν, και τότε υπήρξε σοκ με τη διοίκηση. Τότε, στο τέλος του έτους, ήταν κάπως έτσι: “Πρέπει να σας πληρώσουμε τρεις μήνες, θα σας δώσουμε δύο και θα αφήσουμε το Χ (σ.σ. μάλλον εννοεί θα πληρωθείτε μόνο δύο”. Και αυτές οι συγχύσεις δεν είναι εύκολες. Ένα ψέμα εδώ, άλλο εκεί, δημιουργούσε πολλή ταλαιπωρία. Και μερικές φορές ένιωθα ότι θα εκραγώ. Είχα καλή σχέση με τους οπαδούς και έπαιζα καλά… Αλλά οι διοικούντες πιθανότατα άρχισαν να διαδίδουν ότι ήμουν κακός χαρακτήρας και οι οπαδοί αργότερα άρχισαν να με αποδοκιμάζουν. Έκανα την προετοιμασία, αλλά δεν είχαν το θάρρος να μου πρόσωπο με πρόσωπο ότι ήθελαν να φύγω, κυρίως επειδή είχα ανανεώσει για τρία χρόνια».

Σε ερώτηση πώς κατέληξε τελικά στη Νέα Σαλαμίνα, είπε: «Έμεναν δύο μέρες για να ολοκληρωθούν οι μετεγγραφές, ο προπονητής μού τηλεφώνησε μετά από μια προπόνηση και μου είπε ότι έπρεπε να διώξει έναν παίκτη, αυτή τη βλακεία μου είπε δύο ημέρες πριν από τη λήξη των μετεγγραφών. Θύμωσα. Ο πρόεδρος μου τηλεφώνησε και μου είπε: “Έλιο, οι προπονητές έρχονται και φεύγουν, πάρε το χαλαρά. Εάν θέλεις να μείνεις, μείνε. Μπορεί να μη είσαι στις επιλογή, αλλά μείνε, θα σου πληρώσω τον μισθό σου”. Πέρασε μια μέρα, και ένας φίλος μου που ήταν στη Νέα Σαλαμίνα ήρθε στο σπίτι μου για να με πείσει να πάω να παίξω μαζί τους. Ήμουν σε μια μεγάλη ομάδα και η μεταφορά μου σε μια μεσαία ομάδα δεν ήταν στα σχέδιά μου. Την επόμενη μέρα αγωνίζονταν εναντίον της ΑΕΛ, δεν έπαιξα και έχασαν 1-3. Είδα το παιχνίδι και σκέφτηκα: “Η ομάδα είναι πραγματικά αδύναμη”. Αλλά πήγα ξανά σπίτι μου και κατέληξα να μιλώ με τον πρόεδρο που μου είπε: ”Πήγαινε εκεί και θα σου πληρώσω το μισθό. Θα σε δώσω δανεικό για ένα χρόνο”. Το αποδέχτηκα. Και ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανα. Κέρδισα κίνητρα. Αγαπούσα τους ανθρώπους στην Νέα Σαλαμίνα. Ήταν αληθινοί άνθρωποι. Περάσαμε μερικές κακές στιγμές εκεί, από οικονομικής άποψης, αλλά είναι καλοί άνθρωποι».

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο