Σε μια περίοδο που η «Κυρία» κουβαλάει κυρίως εξωαγωνιστικά ζητήματα, απέναντι σε ένα σύνολο που διεκδικεί το πρωτάθλημα με αξιώσεις, κατάφερε όχι απλώς να σταθεί όρθια, αλλά να επιβάλει σε μεγάλα διαστήματα τους δικούς της όρους, παίζοντας καλό ποδόσφαιρο που ικανοποίησε τον κόσμο.
Το γρήγορο προβάδισμα με την κεφαλιά του Σένσι (10’) δεν ήταν προϊόν μίας βιαστικής προσπάθειας. Η Ανόρθωση μπήκε με ενέργεια, οργάνωση και ένταση, πιέζοντας σωστά και δημιουργώντας προβλήματα στην ανάπτυξη του ΑΠΟΕΛ. Η συνεργασία των Κίκο - Σένσι ήταν σημείο αναφοράς, όπως και η ισορροπημένη μεσαία γραμμή που για σχεδόν μία ώρα «μάχης», κράτησε τον αντίπαλο σε ελεγχόμενες καταστάσεις. Η ομάδα είχε καθαρή δομή, συγκέντρωση και διάθεση να τρέξει, στοιχεία που απουσίαζαν στις προηγούμενες δοκιμασίες.
Στο δεύτερο μέρος ο ΑΠΟΕΛ πίεσε την «Κυρία» όπως ήταν αναμενόμενο. Η ομάδα της Αμμοχώστου έχασε μέτρα, αλλά ήταν μπροστά στο σκορ, κάνοντας διαχείριση. Παρά το μεγάλο βάρος στην άμυνα, το σύνολο του Κετσπάγια ανταποκρίθηκε με ψυχραιμία, έκλεισε χώρους και κράτησε χαμηλά τον ρυθμό και τις φάσεις μπροστά στα καρέ του Παναγή. Η ισοφάριση του Κούτσακου (88΄) με εκπληκτικό τελείωμα, μπορεί να πονά το σύνολο, αλλά δεν ακυρώνει την συνολική προσπάθεια των παικτών.
Με δεδομένα τα προβλήματα και τον αντίπαλο που έχει ως στόχο τη διάκριση, η Ανόρθωση παρουσίασε θελκτική και ώριμη εικόνα, παρόλο που δεν πήρε το πρώτο «τρίποντο» εντός έδρας. Αν διατηρήσει αυτό το επίπεδο αγωνιστικής έντασης και συνολικής εικόνας μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της στο πρωτάθλημα προς το καλύτερο, δίνοντας χαρές στον κόσμο που ήταν συγκλονιστικός.
