Πιστή στην παράδοση η Ομόνοια.
Το 3-0 επί του Ακρίτα Χλώρακας στο ΓΣΠ ήταν η 19η συναπτή νίκη στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι πρωταθλήματος (σ.σ. πιο πρόσφατη ήττα το 1-2 από τον ΑΠΟΕΛ στις 13.08.2006).
Το «τριφύλλι» έβγαλε, ως όφειλε και αναμενόταν, αντίδραση στην γκέλα στο Δασάκι, πήρε τους πρώτους βαθμούς στη νέα σεζόν και άντλησε αυτοπεποίθηση εν όψει του μεσοβδόμαδου ντέρμπι με την ΑΕΚ (17.9), στην εξ αναβολής αναμέτρηση της πρώτης αγωνιστικής.
Ο Ράιαν Μαέ έδειξε ένα μέρος από το ρεπερτόριο των κινήσεων και των τελειωμάτων του εντός περιοχής, ο Τάσος Χατζηγιοβάνης άνοιξε επίσης λογαριασμό, ο Ουίλι Σεμέδο έφτασε ήδη τα έξι τέρματα σε οκτώ συμμετοχές την τρέχουσα περίοδο.
Στα όσα κρατάει το «τριφύλλι» συμπεριλαμβάνεται και η διαχείριση του αποτελέσματος, ιδίως μετά το 2-0 οι κίνδυνοι για την εστία του Φαμπιάνο εκμηδενίστηκαν και η ομάδα κατάφερε να κάνει και οικονομία δυνάμεων μετά την ανάπαυλα.
Τα πράγματα, που ο Χένινγκ Μπεργκ παραδέχθηκε ότι θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλύτερα, καταγράφηκαν στο πρώτο ημίχρονο. Όσο δεν υπήρχε σκορ, η Ομόνοια ήταν «φλύαρη» κι αναποτελεσματική επιθετικά, ενώ συνάμα στερήθηκε συνοχής σε κέντρο και άμυνα, έστω κι αν ο Ακρίτας δεν το εκμεταλλεύτηκε.
Μια πιο ποιοτική ομάδα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως δεν θα αφήσει ατιμώρητα τα κενά και τις ολιγωρίες που είχε το «τριφύλλι» στην ανασταλτική του λειτουργία.
