Μετά από (μόλις) επτά επίσημα παιχνίδια έχει εξαλειφθεί και η τελευταία αμφιβολία πως στον ΑΠΟΕΛ η διαχείριση της επόμενης μέρας του τίτλου υπήρξε αποτυχημένη.
- Ανάλυση φάσεων: «Λανθασμένη η δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Ντορεγκαράι»
- Στις 25 Σεπτεμβρίου ο αγώνας Super Cup ΑΠΟΕΛ-Πάφος F.C.
Η βεβαιότητα για προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ μέσα στον Σεπτέμβριο πιστοποιεί αφ’ ενός την καθυστέρηση στην υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού αφ’ ετέρου τις άστοχες επιλογές.
Η εικόνα της ομάδας επιβεβαιώνει την κακή προετοιμασία, την ανυπαρξία τακτικού προσανατολισμού και το έλλειμμα σε ταχύτητα και φυσική κατάσταση.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» αποφάσισαν ν’ αντικαταστήσουν τον προπονητή του τίτλου μ’ έναν διαφορετικής -πιο επιθετικής- φιλοσοφίας τεχνικό, τον οποίο όμως δεν προμήθευσαν έγκαιρα με επαρκή αριθμό παικτών που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν τον νέο προσανατολισμό.
Τώρα που τέτοιοι παίκτες μπαίνουν ή ετοιμάζονται να μπουν στην ομάδα, στον πάγκο κάθεται ένα μέλος του προπονητικού επιτελείου της περασμένης περιόδου. Κάτι παραπάνω για να εξηγηθεί η μέχρι στιγμής πορεία των πρωταθλητών δεν χρειάζεται.
Τι χρειάζεται; Μια μέχρις εσχάτων ανάλυση των αιτιών για τα λάθη που έγιναν και μια απόλυτα καθαρή ιδέα για το τι θέλει να φτιάξει και να επιδιώξει από εδώ και πέρα η ομάδα. Αν δεν γίνει το ένα εκ των δύο (ή ακόμη χειρότερα και τα δύο), τότε κάθε επόμενη απόφαση και κίνηση θα μοιάζει με βήμα σε κινούμενη άμμο.
Η κατάσταση είναι (ακόμη) διαχειρίσιμη, αλλά δεν απέχει πολύ από το να καταστεί οριακή και εκτός ελέγχου. Το επιβεβαιώνουν όσα διακινούνται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όσοι έχουν παίξει, ρίχνονται «στην πυρά», όσοι δεν έχουν αγωνιστεί, εμφανίζονται ως σωτήρες. Το νεαρό της ηλικίας και η ταχύτητα (στα πόδια) σχεδόν θεοποιούνται, ενώ εμπειρία, προσωπικότητα, αντίληψη του παιχνιδιού και σβελτάδα (στη σκέψη) σχεδόν δαιμονοποιούνται.
Εν μέσω τέτοιων υπερβολών αφ’ ενός απαξιώνονται μονάδες που συνέβαλαν καθοριστικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αφ’ ετέρου φορτώνονται πρόωρα και υπερβολικά με πίεση οι πιο πρόσφατοι των νεοφερμένων.
Είναι η πιο ασφαλής οδός, προκειμένου το χαμένο έδαφος σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό όχι απλώς να μην καλυφθεί, αλλά οσονούπω να αυξηθεί.
