Ήττα με κατεβασμένα τα χέρια για την Ομόνοια. Μετά συντριβής σε μία μαύρη μέρα για την ιστορία της. Η εικόνα μιλά από μόνη της. Μία ομάδα που εμφανώς πάσχει από την αρχή της χρονιάς και το επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο. Μόνο που πλέον έπιασε πάτο σε όλα. Νικήθηκε κατά κράτος από τον αιώνιο της αντίπαλο.. Ασήκωτες οι ευθύνες όλων.
Η Ομόνοια έπαιξε με δέκα παίκτες από το 24' θα πει κάποιος. Αυτό ναι, την έβαλε με τη πλάτη στον τοίχο και με μεγάλο χάντικαπ.
Ήταν όμως το χρονικό σημείο που η Ομόνοια έπαιζε ήδη με τη φωτιά. Για 15 γεμάτα λεπτά οι "πράσινοι" έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο. Η φάση που προηγήθηκε της κόκκινης ήταν μία εκ των συνεχόμενων που οι "πράσινοι" έκαναν κακή μεταβίβαση χωρίς πίεση. Που δεν μπορούσαν να κάνουν ένα συνδυασμό, εξού και δεν είχαν ούτε μία επιθετική ενέργεια. Που έχαναν τις περισσότερες μονομαχίες.
Στο 1ο γκολ, ανούσιο φάουλ, κακή αμυντική λειτουργία. Στην επανάληψη μία από τα ίδια. Πάλι στημένη μπάλα, πάλι λάθος αντίδραση στο 2-0. Εύκολο πέναλτι στο 3ο. Συνέχεια στα αμέτρητα τζάμπα λάθη και στα "πουλήματα" της μπάλας.
Νευρικότητα, έλλειψη καθαρού μυαλού, τίποτε δεν λειτούργησε σωστά στον αγώνα. Αυτά δεν διορθώνονται στην προπόνηση. Είναι θέμα νοοτροπίας και η Ομόνοια πάσχει σε αυτό τον τομέα. Πέρα από τις κτυπητές αγωνιστικές αδυναμίες. Ο κακός προγραμματισμός επανέρχεται και θα επανέρχεται.
Οι προπονητικές ευθύνες
Σε ότι αφορά στον πάγκο. Απορίας άξιο ποιες εντολές έδωσε. Απορίας άξιο τι ήθελε να πετύχει με τον σχηματισμό του ο Φερέρα. Χαράμισε π.χ τον Κακουλλή στην μόνη θέση της επιθετικής γραμμής που δεν μπορεί να προσφέρει και άφησε τον Λοϊζου στον πάγκο. Στην επανάληψη ενώ χάνει, το γυρίζει σε 3-5-1 και πρακτικά... παραδίδεται. Γενικώς ο Ισπανοβέλγος απέτυχε στην όλη ετοιμασία και στο διάβασμα την ώρα του ματς. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι τον... πρόδωσαν σχεδόν όλοι οι παίκτες του..
