Ας αρχίσουμε ως εξής. Αν ο Βινίσιους δεν σκόραρε στο 95' ο ΑΠΟΕΛ θα δεχόταν μία ήττα με πολλαπλό αντίκτυπο. Από άποψης βαθμολογίας και μομέντουμ. Αλλά σκόραρε, διατήρησε το αήττητο, δεν έκοψε την δυναμική του.
Αλλά και με βάση την εικόνα των δύο ομάδων, απέφερε ένα βαθμό που ο ΑΠΟΕΛ (τουλάχιστον) δικαιούτο βάση της απόδοσης του...
Και πατάμε σε αυτό. Ο ΑΠΟΕΛ μπορούσε να πάρει περισσότερα. Ήταν καλύτερος σε μεγάλα διαστήματα. Είχε σαφώς περισσότερες τελικές (15 συνολικά), το 70% από αυτές στον στόχο..Δεν μπορούσε όμως να σπρώξει τη μπάλα στο πλεκτό.. Σε σημείο που η απώλεια ευκαιριών να έφτανε εκνευριστικά επίπεδα.
Και στο 1ο, αλλά κυρίως στο 2ο ημίχρονο. Μπόλικη πίεση και πολλές φάσεις απέναντι στην κατά τεκμήριο καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Λέει πολλά αυτό για την δημιουργική ικανότητα της ομάδας του Αυγουστή.
Προσθέτουμε πως και σήμερα, πως στο γκολ το οποίο τον ανάγκασε να τρέχει, μπορούσε να υπάρξει καλύτερη αντίδραση. Και από τον Σάβιτς στο μαρκάρισμα του Σπόλιαριτς και από τους Βινίσιους, Λουντεμό που ήταν στον χώρο επιτήρησης του Μπαμπίκα.
Για να καταλήξουμε πως ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ισοφάρισε στο 95', γενικώς ο ΑΠΟΕΛ αδίκησε τον εαυτό του και τον ιδρώτα του.
