Ο Λοΐζου είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Έχει κερδίσει θέση στην 11άδα στα τελευταία ματς και κάνει πολύ καλές εμφανίσεις. Ο μικρός ξέρει πολλά καντάρια μπάλα, από αγώνα σε αγώνα προσθέτει όμως νέα πράγματα στο ρεπερτόριο του. Ουσία, πρωτοβουλία, αυτοπεποίθηση, πολλά τρεξίματα, περισσότερη συνεισφορά στο αμυντικό κομμάτι.
Σε αυτό το στάδιο, ο Λοϊζου έχει πάρει την... νεανική σκυτάλη και παίζει πρώτο πιστόλι στην.... συμμορία των "πράσινων" πιτσιρικάδων. Αν και ήταν ο Τζιωνής που πήρε πρώτος λεπτά (επί Αναστασίου), ήταν ο Κακουλλής που μπήκε πρώτος στα βαθιά και ανταποκρίθηκε. Η σεζόν 19-20 είδε τον νεαρό να ξεπετάγεται. Μπορεί φέτος να μην είχε ανάλογη συνέχεια, όμως παραμένει αξιόλογη μονάδα και θα ξαναβρεί ευκαιρίες. Ο σοβαρός τραυματισμός (στην σιαγόνα) στην αρχή της προετοιμασίας σίγουρα έπαιξε το ρόλο του.
Αμέσως μετά ήρθε η έκρηξη του Τζιωνή. Που έκανε πολλά συνεχόμενα σπουδαία παιχνίδια, σε ορισμένα ήταν και ο κορυφαίος της Ομόνοιας. Τράβηξε πάρα πολύ κουπί, κτύπησε κόκκινο στην καταπόνηση, οπότε λογικά χρειάζεται ανάσες. Τις παίρνει και θα επανέλθει δριμύτερος σε χρόνο συμμετοχής και απόδοση.
Όλη αυτή η ιστορία δείχνει πως τα τρία πιο μεγάλα ταλέντα της Ομόνοιας (υπάρχουν και άλλα όπως ο Χαραλάμπους) τυγχάνουν σωστής διαχείρισης. Την ώρα που ο προπονητής νιώθει πως είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν τους εμπιστεύεται και τους δίνει χρόνο. Την στιγμή που φυσιολογικά θα έχουν την πτώση τους, τους προστατεύει και τους ξαναγεμίζει μπαταρίες.
