Το όνομα Λιάσος Λουκά σας λέει κάτι; Οι φίλοι του ΠΑΟΚ -και να θέλουν- δεν μπορούν να το ξεχάσουν.
Βλέπετε, το φιάσκο με την υπόθεση του Κύπριου ποδοσφαιριστή στον αγώνα εναντίον της Μακάμπι Τελ Αβίβ, το καλοκαίρι του 2004, για τον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League, όχι μόνο «πλήγωσε» ανεπανόρθωτα, αλλά στιγμάτισε ολόκληρο τον σύλλογο.
Μέχρι τότε οι «ασπρόμαυροι» καυχιόντουσαν, στα πλαίσια της αντιπαλότητας των δυο ομάδων, ότι μόνον ο συμπολίτης Άρης την είχε πατήσει χοντρά τρεις φορές, η μία το 1997 με τα χαμένα δελτία στο ποδόσφαιρο, η άλλη το 1979 με τα ξεχασμένα δελτία στο μπάσκετ, σε παιχνίδι ΠΑΟΚ-Άρης, όπου οι «κίτρινοι» μηδενίστηκαν και το έχασαν δίχως να παίξουν και η τρίτη το 1999, πάλι σε ΠΑΟΚ-Άρης, με τα χαμένα... τσίσα των Αγγελίδη και Μούρσεπ!
Έκτοτε, η… καζούρα είχε αντίστροφη πορεία, έτσι είναι αυτά τα πράγματα, άσχετα αν στον ΠΑΟΚ, επιβεβαιώθηκε (και) με την υπόθεση των αθεώρητων καρτών υγείας μιας ντουζίνας ποδοσφαιριστών πριν από πέντε χρόνια, ότι δεν τα’ χουμε δει ή δεν τα έχουμε ζήσει όλα…
Η ξεχασμένη κίτρινη
Πριν από εικοσιένα χρόνια ο «Δικέφαλος» βρισκόταν μπροστά σε μία τεράστια ευκαιρία, τη μεγαλύτερη ίσως που του ήρθε στο πιάτο, ώστε να μπει για πρώτη φορά στην ιστορία του στους ομίλους του Champions League. Το μεγάλο όνειρο και απωθημένο των ΠΑΟΚτσήδων, που τα τελευταία χρόνια έχουν πανηγυρίσει πρωταθλήματα και κύπελλα, όμως δεν έχουν δει το… κανονικό «σεντόνι», και όχι αυτό των playoffs, να «τεντώνει» στην Τούμπα.
Τότε η πρόκριση στους ομίλους, ισοδυναμούσε με 6 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό σήμερα μπορεί να είναι ελάχιστα μικρό μπροστά στον πακτωλό των εκατομμυρίων που μοιράζονται οι ομάδες που συμμετέχουν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, ωστόσο για τον Γιάννη Γούμενο έμοιαζε με… σανίδα σωτηρίας.
Το μόνο που δεν λογάριαζε ήταν πως η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη θα πνιγόταν σε μια κουταλιά νερό! Και εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Μπορεί η ίδια ομάδα, με τον ίδιο προπονητή, την προηγούμενη σεζόν να πραγματοποίησε μια εξαιρετική πορεία στο ελληνικό πρωτάθλημα τερματίζοντας στην τρίτη θέση, αλλά παραμένοντας -άγνωστο γιατί- μ’ ένα ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων δεν μέτρησε σωστά τη Μακάμπι Τελ Αβίβ που από την κλήρωση της 30ης Ιουλίου του 2004 είχε βρεθεί στο δρόμο της.
Όμως, μπροστά στην απροσδόκητη ψυχρολουσία, που δέχθηκε λίγες ώρες μετά τη λήξη του πρώτου αγώνα, δεν ήταν τίποτα η μέτρια έως κακή αγωνιστική εικόνα του «Δικεφάλου».
Ήταν 10 Αυγούστου του 2004 όταν οι «ασπρόμαυροι» υποδεχόταν την «ομάδα του λαού». Τέσσερις μέρες πριν από την σέντρα (πράγμα ασυνήθιστο επί εποχής Γούμενου) είχαν εξαφανιστεί τα «μαγικά χαρτάκια» της πρώτης αναμέτρησης και η Τούμπα εκείνο το βράδυ φόρεσε τα καλά της. Φιλοξένησε δε έναν ολίγων ημερών, φρέσκο-φρέσκο, πρωταθλητή Ευρώπης, τον Ότο Ρεχάγκελ, ο οποίος παρέα με τον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ, Βασίλη Γκαγκάτση, είχαν βρεθεί στη Θεσσαλονίκη και είδαν το παιχνίδι από τα επίσημα, όπου τα έργα ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ήταν σε εξέλιξη και μόλις τρεις μέρες πριν την έναρξη σταμάτησαν μόνον για τις προπονήσεις και τον αγώνα.
Στις κερκίδες της Τούμπας οι οπαδοί του ΠΑΟΚ συνέχιζαν να αντιδρούν για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και λίγο πριν από την σέντρα στα κάγκελα ανάμεσα στις θύρες 4 και 5 πήρε φωτιά μια τεράστια σημαία της οργανωτικής επιτροπής…
Όλη η Θεσσαλονίκη ήταν στο πόδι, οι δε Ισραηλινοί είχαν κουβαλήσει τη μισή Μοσάντ στην Ελλάδα! Η αποστολή είχε καταλύσει σε ξενοδοχείο του αεροδρομίου, με ειδικούς ένοπλους φρουρούς παντού και άνδρες των μυστικών υπηρεσιών ακροβολισμένους εντός κι εκτός του κτηρίου στο οποίο δεν επιτρεπόταν η είσοδος, εκτός από λίγους επιλεγμένους πελάτες.
Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, οι άνθρωποι της Μακάμπι γνώριζαν -άγνωστο πως- το πρόβλημα με τις κάρτες του τιμωρημένου Λιάσου Λουκά, γι’ αυτό και μόλις τον είδαν να μπαίνει στο χορτάρι (αλλαγή στο 67ο λεπτό στη θέση του Γιώργου Κούτση) ετοίμασαν την ένσταση για αντικανονική συμμετοχή του Κύπριου ποδοσφαιριστή, ο οποίος είχε έρθει έξι μήνες νωρίτερα στον ΠΑΟΚ από τη Νέα Σαλαμίνα.
Εκεί την πάτησαν οι «ασπρόμαυροι», καθώς στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου η UEFA δεν έστελνε το ποινολόγιο των ποδοσφαιριστών στις ομάδες. Πολλά χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία καθιέρωσε το ηλεκτρονικό σύστημα μεταγραφών (TMS) για να αποφεύγονται γκάφες τύπου Λιάσου Λουκά, που δεν ταλαιπώρησαν και έπληξαν μόνον τον «Δικέφαλο», αλλά κι ακόμα 78 ομάδες εκείνη την εποχή.
Το φιάσκο με το fax
Οταν πλέον ο ΠΑΟΚ είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η UEFA έστειλε το ποινολόγιο στο οποίο αναγραφόταν η τιμωρία που κουβαλούσε ο Κύπριος μέσος από το 2000 όταν ως ποδοσφαιριστής της Νέας Σαλαμίνας, είχε αποβληθεί σ’ έναν αγώνα για το Κύπελλο Ιντερτότο κόντρα στην Αούστρια Σάλτσμπουργκ! Στο διάστημα που μεσολάβησε η ποινή των δύο αγωνιστικών δεν «σβήστηκε», αφού δεν έπαιξε σε άλλο παιχνίδι ευρωπαϊκού κυπέλλου, μέχρι τη στιγμή που μπήκε αλλαγή στο ματς με τη Μακάμπι.
Κανείς από τον ΠΑΟΚ δεν μπήκε στον κόπο να δει το ποινολόγιο της UEFA και έμεινε στην ιστορία ως «το φιάσκο με το fax», αν και τότε τα γραφεία της ΠΑΕ δεν λειτουργούσαν κανονικά στην υπό ανακαίνιση Τούμπα και μόνο με ειδική άδεια μπορούσαν να μπουν στο χώρα συγκεκριμένοι υπάλληλοι.
Το απόγευμα της 11ης Αυγούστου του 2004 έσκασε σαν βόμβα η είδηση της ένστασης των Ισραηλινών, οι οποίοι είπαμε γνώριζαν καλά τι έπρεπε να κάνουν από την στιγμή που το «80» (το νούμερο που είχε στη φανέλα του ο Λιάσος Λουκά) πέρασε στο παιχνίδι. Από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό πως οι «ασπρόμαυροι» θα πλήρωναν ακριβά την γκάφα τους, χάνοντας με 0-3 τον πρώτο αγώνα, ποινή που επιβεβαιώθηκε και με τη βούλα της Πειθαρχικής Επιτροπής της UEFA δύο μέρες αργότερα.
Αγωνιστικά ο ανίσχυρος «Δικέφαλος», που το καλοκαίρι της μεγάλης πρόκλησης απέκτησε μόνο δυο ποδοσφαιριστές, τους Σκαρμούτσο και Ανδράλα, ηττήθηκε στο πρώτο παιχνίδι με 2-1, ωστόσο ήταν μεγάλο το σοκ του λάθους, που χρεώθηκε στο… ξεχασμένο fax. Το βάρος του ασήκωτο και ασυγχώρητο από τον κόσμο, που είδε το πρώτο ταξίδι προς τ’ αστέρια να εξελίσσεται σε εφιάλτη!
Τις επόμενες μέρες όλες οι προπονήσεις στη Νέα Ευκαρπία έγιναν υπό την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, καθώς τα μηνύματα στα ντουβάρια του γηπέδου, όπως μαρτυρά και η κεντρική φωτογραφία, έγραφαν: «εδώ θα γίνει ο τάφος σας» και ακόμα χειρότερα «θα κερδίσετε ή θα πεθάνετε»!
Ο υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος, Διονύσης Γιαννόπουλος, πλήρωσε το μάρμαρο της τιμωρίας, με τους ποδοσφαιριστές να ζητούν με ανακοίνωσή τους την επιστροφή του, ενώ ο Άγγελος Αναστασιάδης δεν έχανε την αισιοδοξία του. «Όσοι χάρηκαν, χάρηκαν με τα όσα συνέβησαν. Τώρα αρχίζει η χρονιά για εμάς και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί που θα φτάσει ο ΠΑΟΚ», δήλωνε ο Ελληνας προπονητής τοποθετώντας τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά, «στόχος μας είναι το πρωτάθλημα», προσθέτοντας δε πως «μόνο η Παναγιά μπορεί να με διώξει από τον ΠΑΟΚ»! Τελικά, στις 26 Σεπτεμβρίου του 2004, είδε την πόρτα της εξόδου, μετά την εντός έδρας ήττα από την ΑΖ Αλκμάαρ για τον πρώτο γύρο του κυπέλλου UEFA.
Η ομάδα, προφανώς, επηρεασμένη από την όλη υπόθεση και την ποινή, ταξίδεψε δύο εβδομάδες αργότερα στο Τελ Αβίβ για τη ρεβάνς, ηττήθηκε με 1-0 και το μόνο που θυμάται ήταν ο ρέφερι εκείνης της αναμέτρησης. Το όνομά του: Λούμπος Μίχελ!
«Η καταστροφή μου»!
Για την ιστορία ο Λιάσος Λουκά έπαιξε ποδόσφαιρο μέχρι το 2013, ενώ παράλληλα άρχισε να εξασκεί και το επάγγελμα του προπονητή. Μάλιστα εκείνο το διάστημα είχε ξεκινήσει μια συνεργασία με τα τμήματα υποδομής της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ αναλαμβάνοντας τεχνικός διευθυντής στο δίκτυο ακαδημιών των «ασπρόμαυρων» στην Κύπρο.
Μέχρι τις αρχές του περασμένου Αυγούστου ήταν προπονητής στην Ένωση Νέων Ύψωνα - Διγενής Ύψωνα, όμως δύσκολα μπορεί να ξεχάσει όσα έζησε στο σύντομο διάστημα της παραμονής του στον ΠΑΟΚ.
«Το 2004 συνδυάστηκε με την καταστροφή μου, εγώ ήρθα να κάνω καριέρα στον ΠΑΟΚ και τελείωσα πριν να αρχίσω. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου και της καριέρας μου. Εγώ ξέρω πως δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στη Θεσσαλονίκη επί τρεις μήνες μετά το ματς, δεν μπορούσα να βγω γιατί όλος ο κόσμος ήθελε να μάθει και εγώ δεν μπορούσα να δώσω απαντήσεις, δεν ήμουν αρμόδιος και δεν ήξερα καν», είχε πει πριν από κάποια χρόνια ο Κύπριος, που μετά το φιάσκο έμεινε εκτός 18αδας για μεγάλο διάστημα, έπαιξε μερικά παιχνίδια σαν αλλαγή και… αυτό ήταν!
