Η Ανόρθωση προηγήθηκε 2-0 όταν οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα. Είχε τέμπο, ένταση, αμύνθηκε άριστα για 45 λεπτά. Ο Ουάρντα ήταν απίστευτος. Ο Πόποβιτς και ο Κατσαράβα ήταν σε πολύ καλή μέρα. Ο Χριστοφή σκόραρε στην Ευρώπη μετά από 10 χρόνια. Ο Αντωνιάδης ήταν βράχος. Όλα τέλος πάντων έμοιαζαν ιδανικά....
Πως τώρα με όλα αυτά και με 2 γκολ διαφορά κατάφερε η Ανόρθωση να φύγει με μόνο ένα βαθμό από το Ταλίν είναι από τα ανεξήγητα, από αυτά που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους. Και μάλιστα αν δεν είχε τον Τζουρ σε εξαιρετική μέρα θα μπορούσε να φύγει ηττημένη, αφού τις μεγάλες φάσεις της επανάληψης της είχε η Φλόρα. Η οποία είναι μία εξαιρετικά καλοδουλεμένη ομάδα. Αλλά η Ανόρθωση της έδωσε το δικαίωμα να μπει στο ματς με το μπλάκ άουτ στις αρχές της επανάληψης και την όλη διαχείριση. Ο Κετσπάγια τα έριξε στα σοβαρά λάθη των αμυντικών, ορισμένων αμυντικών. Σωστή τοποθέτηση, σωστή επισήμανση. Αλλά γενικώς μετά το 2-2 ολόκληρος ο αμυντικός μηχανισμός της "Κυρίας" κατέρρευσε και παρά την ενέργεια που έβγαζε επιθετικά δεν έκανε μεγάλες φάσεις.
Η " Κυρία" επιστρέφει στην Κύπρο απογοητευμένη, έχοντας χάσει περισσότερα από όσα κέρδισε. Γιατί άφησε 2 βαθμούς και 344 χιλιάδες (παίρνει τις 166 της ισοπαλίας και όχι το μισό εκατομμύριο της νίκης) που είχε στο χέρι, με μία σοβαρή γεύση απογοήτευσης. Χωρίς δε να φυλάξει πολύτιμες δυνάμεις... Αντίθετα όπως πήγε το ματς αναγκάστηκε να "ιδρώσει".
