Για να κατανοήσει κανείς τι συμβαίνει στα παρασκήνια της Formula 1, ιδιαίτερα γύρω από τον Μαξ Φερστάπεν, πρέπει να προσέξει τις δηλώσεις που γίνονται για να... θολώσουν τα νερά.
Το μέλλον του Ολλανδού πρωταθλητή βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και δικαίως, καθώς πρόκειται για τον κορυφαίο οδηγό της εποχής.
Από τη μία πλευρά, ο Τότο Βολφ διατηρεί ανοιχτή την πόρτα για τον τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή. Από την άλλη, ο Κρίστιαν Χόρνερ, με τη στήριξη του Χέλμουτ Μάρκο, υπενθυμίζει διαρκώς πως ο Φερστάπεν δεσμεύεται με συμβόλαιο στην Red Bull έως το τέλος του 2028.
Το ερώτημα είναι: υπάρχει όντως πιθανότητα να δούμε τον Φερστάπεν με τα χρώματα της Mercedes το 2026; Η απάντηση είναι ναι, παρόλο που η πιθανότητα δεν είναι αυτή τη στιγμή υψηλή, είναι αρκετή για να διατηρήσει το θέμα στην επικαιρότητα. Η προοπτική να αποχωρήσει από τη Red Bull έπειτα από 11 χρόνια (συμπεριλαμβανομένης της περιόδου του στην Toro Rosso) δεν είναι αβάσιμη.
Κατά τη διάρκεια του GP Ισπανίας, ο Όλα Καλένιους, πρόεδρος της Mercedes-Benz, δεν απέφυγε τη σχετική ερώτηση στο Sky Germany, λέγοντας: «Οι καλύτεροι οδηγοί θέλουν να οδηγούν τα καλύτερα αυτοκίνητα. Η δουλειά μας είναι να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό πακέτο και νομίζω ότι ο Μαξ θα έδειχνε ωραία σε ασημί».
Ο Καλένιους δεν μιλάει συχνά, άρα όταν το κάνει, έχει σημασία. Στα κεντρικά της Mercedes στη Στουτγάρδη, η ιδέα Φερστάπεν είναι δημοφιλής και θεωρείται πλεονέκτημα, χωρίς να διαφαίνονται σημαντικά ρίσκα.
Στο Μπράκλεϊ, όμως, επικρατεί μια πιο συγκρατημένη προσέγγιση, συνοδευόμενη από αισιοδοξία ενόψει 2026. Η μεγάλη τεχνική αλλαγή που έρχεται θεωρείται ως ευκαιρία για επιστροφή στην κορυφή, μετά από τέσσερις δύσκολες χρονιές. Το νέο project, με επίκεντρο τη νέα μονάδα ισχύος, φημολογείται πως θα είναι ανάμεσα στα κορυφαία.
Σε αυτό το πλαίσιο, η πιθανή άφιξη του Φερστάπεν έχει δύο όψεις. Κανείς δεν αμφισβητεί την αξία του, όμως η ενσωμάτωσή του θα είχε επιπτώσεις. Το τρέχον οδηγικό δίδυμο της Mercedes, οι Τζορτζ Ράσελ και Κίμι Αντονέλι, είναι προϊόν πολυετούς επένδυσης. Ο Βρετανός εντάχθηκε στο πρόγραμμα junior το 2017 και ο Αντονέλι δύο χρόνια μετά, με το σχέδιο να προωθεί και τους δύο σταδιακά στην κορυφή.
Αν ο Φερστάπεν, όμως, ερχόταν, όλα δείχνουν ότι ο Ράσελ θα ήταν αυτός που θα παραχωρούσε τη θέση του, και μάλιστα σε μια στιγμή που διανύει την καλύτερή του σεζόν στην F1. Έπειτα από εννέα χρόνια επένδυσης, βεβαίως, πιθανή αποχώρησή του θα συνιστούσε σοβαρή απώλεια για τη Mercedes. Παράλληλα, ο Αντονέλι θα καλούνταν να αντιμετωπίσει τον άνθρωπο που θεωρείται ο απόλυτος «δολοφόνος team mate».
Ένα ακόμα ρίσκο για τη Mercedes: αν πετύχουν το 2026, η δόξα θα πάει στον Φερστάπεν, που θα συνεχίσει το νικηφόρο σερί του από τη Red Bull (με εξαίρεση το 2025, που εκτιμάται πως η McLaren θα κυριαρχήσει). Αν όμως αποτύχουν, είναι αμφίβολο αν ο Mαξ θα επιδείξει την υπομονή και προσαρμοστικότητα του Ράσελ, κάτι που δεν συνάδει με τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του.
Φυσικά, η παρουσία Φερστάπεν προσφέρει σημαντικά οφέλη. Αν σε έναν χρόνο η Mercedes έχει το ισχυρότερο πακέτο, σε σύγκριση με τη McLaren (που θα μοιράζεται τον ίδιο κινητήρα), τότε ο Μαξ θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Επιπλέον, η αποχώρησή του από τη Red Bull θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για την ομάδα του Μίλτον Κέινς, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της ήδη τεταμένης σχέσης με τη Mercedes.
Όσον αφορά τη Red Bull, έχει δίκιο όταν λέει ότι ο Φερστάπεν έχει συμβόλαιο έως το 2028. Ωστόσο, ακόμα και με ρήτρες στο συμβόλαιο, καμία ομάδα δεν μπορεί να κρατήσει έναν οδηγό που θέλει να φύγει. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να διαπραγματευτεί τους όρους.
Τέλος, υπάρχει και η στρατηγική προοπτική: ο Φερστάπεν θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το ενδιαφέρον της Mercedes ως μοχλό πίεσης για να διεκδικήσει αλλαγές στην εσωτερική δομή της Red Bull. Η παρούσα κατάσταση, υπό την «μοναρχία» Χόρνερ, ίσως αποτελέσει αφορμή για να ζητήσει μεγαλύτερη κατανομή ευθυνών εντός της ομάδας.
Είναι γεγονός ότι οι κορυφαίοι οδηγοί στοχεύουν στα κορυφαία μονοθέσια. Και ενώ η Red Bull μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά το 2026 ως κατασκευαστής κινητήρων, ο Φερστάπεν ξέρει πολύ καλά πόσο σπάνιο είναι το επίπεδο στήριξης που απολαμβάνει σήμερα με μια ομάδα χτισμένη γύρω του και ελευθερίες που λίγοι οδηγοί είχαν ποτέ.
Μια πιθανή μεταγραφή του Max δεν θα ήταν απλά μια τεχνική επιλογή. Θα ήταν μια απόφαση ζωής.
